၅ ကျွန်တော့်အသက်ကို ကိုယ်တော် တိုတောင်းစေတယ်။+

ရှေ့တော်မှာ ကျွန်တော့်သက်တမ်းဟာ မပြောပလောက်ပါဘူး။+

ဘေးကင်းလုံခြုံနေတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ တကယ်တော့ လူ့သက်တမ်းဟာ ပင့်သက်တစ်ရှိုက်စာပါပဲ။+ (စဲလာ)

 ၆ လူတွေဟာ အရိပ်လိုပဲ ရှင်သန်လှုပ်ရှားနေတယ်။

ဘာမဟုတ်တဲ့အရာတွေအတွက် သဲကြီးမဲကြီး ရုန်းကန်နေတယ်။

စည်းစိမ်တွေသာ စုဆောင်းနေတာ၊ ဘယ်သူစံစားရမယ်မှန်း သူ မသိရှာဘူး။+

၁၁ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ခဲ့သမျှ၊ ပင်ပင်ပန်းပန်းနဲ့ ပြီးမြောက်အောင်မြင်ခဲ့သမျှတွေကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်တဲ့အခါ+ အားလုံးဟာ အချည်းနှီးပဲ၊ လေကိုဖမ်းဆုပ်ဖို့ အားထုတ်နေတာပဲဆိုတာ ငါသိလာတယ်။+ နေအောက်မှာ တကယ် အဖိုးတန်တဲ့အရာ မရှိပါလား။+

၁၈ နေအောက်မှာ ငါကြိုးစားပမ်းစား လုပ်ဆောင်ခဲ့သမျှ+ နောက်လူအတွက် ချန်ထားခဲ့ရမှာဖြစ်လို့ အဲဒီအလုပ်တွေကို ငါမုန်းလာတယ်။+

၂၆ စစ်မှန်တဲ့ ဘုရားသခင်က မိမိနှစ်သက်တဲ့သူကို ဉာဏ်ပညာ၊ အသိပညာ၊ ပျော်ရွှင်ရတဲ့အခွင့် ပေးသနားတယ်။+ အပြစ်လုပ်တဲ့သူကိုတော့ ရှာဖွေစုဆောင်းရမယ့်  အလုပ်ကို  ပေးတယ်။ သူရှာဖွေစုဆောင်းပြီးရင် ဘုရားနှစ်သက်တဲ့သူကို ပေးလိုက်ရမှာပဲ။+ ဒါလည်း အချည်းနှီးပါပဲ။ လေကိုဖမ်းဆုပ်ဖို့ အားထုတ်နေတာပဲ။