၁၇ သင်္ချိုင်းမှာဆို လူဆိုးတွေတောင် သောကငြိမ်းအေးရတယ်။

မောပန်းသူတွေ အနားယူရတယ်။+

၁၈ အကျဉ်းသားတွေလည်း စိတ်အေးလက်အေး နေရတယ်။

ခိုင်းစေသူတွေရဲ့ အသံကို မကြားရဘူး။

၁၉ အဲဒီမှာ အယုတ်အမြတ်မရွေး အားလုံးတန်းတူပဲ။+

ကျွန်လည်း သခင့်လက်က လွတ်မြောက်သွားတာပဲ။

၁၅ “ဉာဏ်တိမ်သူ ကြုံရတဲ့အရာကို ငါလည်း ကြုံရမှာပဲ”+ ဆိုပြီး တွေးမိတယ်။ ဒါဆိုရင် ဉာဏ်ပညာ အလွန်အကျွံရှိတော့ကော ငါဘာများအကျိုးရလို့လဲ။ “ဒါလည်း အချည်းနှီးပါပဲ” လို့ တစ်ကိုယ်တည်း ပြောနေမိတယ်။