၂၀ အသတ်မခံရဘဲ ကျန်ရှိနေသူတွေကို ဗာဗုလုန်မြို့ဆီ သုံ့ပန်းအဖြစ် ဖမ်းခေါ်သွားတယ်။+ ပါးရှားနိုင်ငံ စတင်အာဏာရချိန်အထိ+ ဗာဗုလုန်ဘုရင်နဲ့ သားမြေးတွေဆီမှာ သူတို့ ကျွန်ခံရတယ်။+ ၂၁ တိုင်းပြည်ကလည်း အရင်ကမရခဲ့တဲ့ ဥပုသ်နှစ်တွေကို ပြန်ရတဲ့အတွက်+ လူသူကင်းမဲ့နေချိန် အနှစ် ၇၀ လုံးလုံး အနားရခဲ့တယ်။+ ယေရမိကတစ်ဆင့် ယေဟောဝါ ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာတယ်။+

၁၁ တစ်ပြည်လုံး ပျက်စီးယိုယွင်းတဲ့နေရာ၊ ထိတ်လန့်စရာကောင်းတဲ့နေရာ ဖြစ်သွားမယ်။ ဒီလူမျိုးတွေဟာ ဗာဗုလုန်ဘုရင်ဆီမှာ အနှစ် ၇၀ ကျွန်ခံရလိမ့်မယ်။”’+

၁၂ အဲဒီအခါ ယေဟောဝါရဲ့ ကောင်းကင်တမန်က “ဗိုလ်ခြေတို့ရဲ့အရှင် ယေဟောဝါ၊ ဂျေရုဆလင်နဲ့ ယုဒရဲ့မြို့တွေကို ဒီအနှစ် ၇ဝ လုံး အမျက်တော်ထွက်ခဲ့ပြီပဲ။+ ဘယ်အချိန်အထိ ကရုဏာမပြဘဲ နေမှာလဲ”+ လို့ မေးလိုက်တယ်။

၅ “ပြည်သူပြည်သားတွေနဲ့ ပုရောဟိတ်တွေကို ပြောလိုက်ပါ။ ‘မင်းတို့က ဒီအနှစ် ၇၀ အတွင်း၊+ ငါးလပိုင်းနဲ့ ခုနစ်လပိုင်းတွေမှာ+ အစာရှောင်ပြီး ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြတဲ့အခါ ငါ့အတွက် တကယ်အစာရှောင်တာ ဟုတ်လို့လား။