• ဆာလံ ၄၉:၁၆-၁၉
    သမ္မာကျမ်းစာ ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

    • ၁၆ လူတစ်ယောက် စည်းစိမ်ကြွယ်ဝလာလို့

      သူ့အိမ် ပိုခမ်းနားလာလို့ မကြောက်ပါနဲ့။

      ၁၇ သူသေသွားရင် ဘာမှယူမသွားနိုင်ဘူး။+

      သူ့ဂုဏ်အရှိန်အဝါလည်း အတူလိုက်မသွားနိုင်ဘူး။+

      ၁၈ (လူတစ်ယောက် ကြီးပွားလာရင် လူတွေ ချီးမွမ်းတတ်တယ်။)+

      သူက အသက်ရှင်နေတုန်းမို့လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အမွှမ်းတင်နေတာ။+

      ၁၉ နောက်ဆုံးတော့ ဘိုးဘေးတွေလို သေဆုံးရတာပဲ။

      အလင်းကို သူတို့ မြင်တွေ့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။