31 Ndërsa këto fjalë ishin ende në gojën e mbretit, nga qiejt erdhi një zë: «Ty po të thuhet, o mbret Nabukodonosor: ‘Mbretëria është larguar prej teje,+ 32 dhe ty do të të përzënë nga njerëzit. Do të banosh me kafshët e fushës dhe do të të japin të hash bar si demave, e do të kalojnë shtatë kohë, derisa të kuptosh se Më i Larti është Sovran në mbretërinë e njerëzve dhe se ia jep atë kujt të dojë.’»+

33 Fjala për Nabukodonosorin u përmbush në çast; atë e përzunë nga njerëzit, dhe ai nisi të hante bar si demat, trupin ia lagte vesa e qiejve, derisa flokët iu zgjatën si pendët e shqiponjave dhe thonjtë si kthetrat e zogjve.+