7 Sa herë që flas për të shkulur me rrënjë, për të rrëzuar dhe për të shkatërruar një komb a një mbretëri,+ 8 dhe ai komb heq dorë nga ligësia kundër së cilës fola, edhe unë do të ndryshoj mendje* për shkatërrimin që kisha ndër mend t’i sillja.+

21 Tani, nëse i ligu largohet nga tërë mëkatet që ka kryer, ecën sipas të gjitha ligjeve të mia, gjykon dhe vepron me drejtësi, ai ka për të jetuar e nuk do të vdesë.+ 22 Asnjë nga shkeljet* që ka bërë, nuk do të llogaritet* kundër tij.+ Ai do të jetojë, sepse vepron me drejtësi.+

23 Mos kënaqem vallë me vdekjen e të ligut?+​—thotë Zotëria Sovran Jehova.—​A nuk dua që ai të kthejë rrugë e të vazhdojë të jetojë?+

2 Prandaj iu lut Jehovait: «O Jehova, a nuk merakosesha pikërisht për këtë kur isha në vendin tim?! Ja pse më parë u përpoqa t’ia mbathja në Tarshish.+ Unë e dija që ti je një Perëndi i dhembshur* e i mëshirshëm, që nuk zemërohesh shpejt dhe je plot dashuri besnike,+ që je gati të ndryshosh mendje e të mos ndëshkosh.*