20 Sa për atë që ra në një vend shkëmbor, ky është ai që e dëgjon fjalën dhe menjëherë e pranon me gëzim,+ 21 mirëpo ajo nuk zë rrënjë në zemrën e tij. Prandaj, edhe pse vazhdon për njëfarë kohe, kur vijnë shtrëngimet* ose përndjekjet për shkak të fjalës, ai heq dorë menjëherë.

13 Farat në shkëmb janë njerëzit që e pranojnë me gëzim fjalën kur e dëgjojnë, megjithatë nuk kanë rrënjë. Ata besojnë për njëfarë kohe, por heqin dorë në kohë sprovash.+