PËRMBAJTJA

1

• Jerusalemi personifikohet si vejushë

  • Ajo rri ulur krejt e vetmuar dhe e braktisur (1)

  • Mëkatet e rënda të Sionit (8, 9)

  • Perëndia e hodhi poshtë Sionin (12-15)

  • Sionin s’ka kush ta ngushëllojë (17)

2

• Zemërimi i Jehovait kundër Jerusalemit

  • Nuk i tregohet mëshirë (2)

  • Jehovai është bërë si një armik për Sionin (5)

  • Derdhen lot për Sionin (11-13)

  • Kalimtarët e përçmojnë qytetin dikur të bukur (15)

  • Armiqtë gëzohen për rrënimin e Sionit (17)

3

• Jeremia shpreh çfarë ndien dhe shpreson

  • «Do të pres për ty me durim» (21)

  • Mëshira e Perëndisë përtërihet çdo mëngjes (22, 23)

  • Perëndia është i mirë me atë që shpreson tek ai (25)

  • Është mirë për të rinjtë të mbajnë zgjedhën (27)

  • ‘Perëndia ka vënë një re mes nesh, që të mos i afrohemi’ (43, 44)

4

• Pasojat e tmerrshme të rrethimit të Jerusalemit

  • Mungesa e ushqimit (4, 5, 9)

  • Gratë ziejnë fëmijët e tyre (10)

  • Jehovai derdhi zemërimin e tij (11)

5

• Populli lutet që të rikthehet

  • ‘Mos harro ç’na ka gjetur’ (1)

  • ‘Mjerë ne; kemi mëkatuar’ (16)

  • ‘Na kthe, o Jehova’ (21)

  • «Sillna ditë të mira» (21)