Libri i parë i Mbretërve

20 Tani Ben-Hadadi,+ mbreti i Sirisë,+ mblodhi gjithë ushtrinë e tij, bashkë me 32 mbretër të tjerë me kuaj e karroca. Ai u nis, rrethoi+ Samarinë+ dhe luftoi kundër saj. 2 Pastaj i dërgoi lajmëtarë Akabit,+ mbretit të Izraelit që ndodhej në qytet, dhe i tha: «Kështu thotë Ben-Hadadi: 3 ‘Argjendi dhe ari yt janë të mitë, si edhe gratë e tua më të mira dhe djemtë e tu më të mirë.’» 4 Mbreti i Izraelit iu përgjigj: «U bëftë si thua ti, o mbret, zotëria im! Jam yti me gjithçka që më përket.»+

5 Më vonë, lajmëtarët u kthyen dhe thanë: «Kështu thotë Ben-Hadadi: “Unë të dërgova këtë mesazh: ‘Do të m’i japësh mua argjendin dhe arin, gratë dhe djemtë.’ 6 Por nesër, në këtë kohë, do të dërgoj shërbëtorët e mi, që do të kontrollojnë me kujdes shtëpinë tënde e shtëpitë e shërbëtorëve të tu, dhe çdo gjë të çmuar për ty do ta shtien në dorë.”»

7 Atëherë mbreti i Izraelit thirri gjithë pleqtë e vendit dhe u tha: «Dëgjoni, ju lutem. Siç e shihni ky njeri e ka ndarë mendjen të na bëjë keq, sepse tashmë m’i ka kërkuar gratë e djemtë, argjendin e arin, dhe unë nuk ia refuzova.» 8 Tërë pleqtë dhe mbarë populli i thanë: «Mos iu bind dhe mos prano.» 9 Atëherë ai u tha lajmëtarëve të Ben-Hadadit: «I thoni zotërisë tim, mbretit: ‘Do të bëj gjithçka që i kërkove shërbëtorit tënd në fillim, por këtë gjë nuk mund ta bëj.’» Kështu, lajmëtarët ikën dhe ia treguan mbretit këto fjalë.

10 Pastaj Ben-Hadadi i dërgoi këtë mesazh: «Perënditë më ndëshkofshin ashpër po mbeti aq pluhur nga Samaria, sa të mbushen grushtet e kujtdo që më ndjek!» 11 Mbreti i Izraelit iu përgjigj: «I thoni: ‘Ai që po vesh armaturën, të mos mburret si ai që po e heq.’»+ 12 Sapo dëgjoi këtë përgjigje, Ben-Hadadi, që ishte duke pirë bashkë me mbretërit nëpër tenda,* u tha shërbëtorëve të vet: «Bëhuni gati për sulm!» Kështu ata u bënë gati për të sulmuar qytetin.

13 Por një profet iu afrua Akabit,+ mbretit të Izraelit, dhe i tha: «Kështu thotë Jehovai: ‘E ke parë gjithë këtë turmë të madhe? Ja, sot po i lë në duart e tua, dhe atëherë ke për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.’»+ 14 Akabi pyeti: «Me anë të kujt?» Ai ia ktheu: «Kështu thotë Jehovai: ‘Me anë të adjutantëve* të princave të provincave.’» Kështu Akabi pyeti: «Kush do ta fillojë betejën?» Ai iu përgjigj: «Ti.»

15 Atëherë Akabi numëroi adjutantët e princave të provincave: 232 veta. Pas tyre, numëroi gjithë burrat e Izraelit: 7.000 veta. 16 Ata u nisën në mesditë, ndërkohë që Ben-Hadadi po dehej nëpër tenda* bashkë me 32 mbretërit që e ndihmonin. 17 Kur adjutantët e princave të provincave dolën të parët në betejë, Ben-Hadadi dërgoi menjëherë njerëz që të shihnin çfarë po ndodhte. Ata e njoftuan: «Kanë ardhur disa burra nga Samaria.» 18 Atëherë ai tha: «Nëse kanë ardhur për paqe, kapini gjallë, edhe nëse kanë ardhur për betejë, prapë kapini gjallë.» 19 Por, kur dolën nga qyteti, adjutantët e princave të provincave dhe forcat ushtarake që po u shkonin nga pas 20 vranë këdo që po u vinte përballë. Atëherë sirianët ia mbathën,+ dhe Izraeli i ndoqi. Mirëpo Ben-Hadadi, mbreti i Sirisë, ia mbathi me kalë bashkë me disa nga kalorësit. 21 Gjithsesi mbreti i Izraelit doli në betejë dhe i shpartalloi kuajt e karrocat e tyre; u shkaktoi sirianëve humbje të madhe.*

22 Më vonë profeti+ iu afrua mbretit të Izraelit dhe i tha: «Shko, përforco mbrojtjen dhe mendohu mirë çfarë do të bësh,+ sepse në fillim të vitit tjetër* mbreti i Sirisë do të dalë kundër teje.»+

23 Tani shërbëtorët e mbretit të Sirisë i thanë atij: «Perëndia i tyre është Perëndi malesh. Ja pse na mposhtën. Por, nëse luftojmë kundër tyre në rrafshinë, do t’i mposhtim. 24 Bëj kështu: hiqi të gjithë mbretërit+ nga detyra dhe zëvendësoji me guvernatorë. 25 Pastaj mblidh* një ushtri të barabartë me atë që humbe, me të njëjtin numër kuajsh e karrocash lufte. Të luftojmë kundër tyre në rrafshinë dhe pa dyshim do t’i mposhtim.» Ai ia vuri veshin këshillës së tyre dhe bëri tamam ashtu.

26 Në fillim të vitit,* Ben-Hadadi i mobilizoi sirianët dhe shkoi në Afek+ për të luftuar kundër Izraelit. 27 Edhe populli i Izraelit ishte mobilizuar e ishte furnizuar mirë dhe doli kundër tyre. Kur ngriti kampin përballë tyre, populli i Izraelit ngjante si dy kope të vockla dhish, kurse sirianët mbushën gjithë vendin.+ 28 Atëherë njeriu i Perëndisë së vërtetë iu afrua mbretit të Izraelit dhe i tha: «Kështu thotë Jehovai: “Meqë sirianët kanë thënë: ‘Jehovai është Perëndi malesh dhe jo Perëndi rrafshinash’, unë do të ta jap në dorë gjithë këtë turmë të madhe,+ dhe me siguri keni për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.”»+

29 Ata qëndruan të fushuar shtatë ditë përballë njëri-tjetrit, dhe ditën e shtatë filloi beteja. Populli i Izraelit vrau 100.000 këmbësorë sirianë brenda një dite, 30 e ata që mbetën, ia mbathën dhe hynë në qytetin e Afekut.+ Por muret e qytetit ranë mbi 27.000 burrat që kishin mbetur. Edhe Ben-Hadadi ia mbathi e shkoi në qytet dhe u fsheh në një dhomë të futur.

31 Atëherë shërbëtorët e tij i thanë: «Kemi dëgjuar se mbretërit e shtëpisë së Izraelit janë mbretër të mëshirshëm.* Të lutemi, të dalim para mbretit të Izraelit me copë thesi* në mes dhe me kokën të lidhur me litar. Ndoshta ai do të ta kursejë jetën.»*+ 32 Kështu ata vunë copë thesi në mes, lidhën kokën me litar dhe vajtën te mbreti i Izraelit e i thanë: «Shërbëtori yt, Ben-Hadadi thotë: ‘Të lutem, më lër gjallë.’»* Ai ua ktheu: «Është ende gjallë?! Ai është vëllai* im.» 33 Shërbëtorët e morën këtë për ogur* të mirë dhe e besuan atë që tha mbreti, prandaj i thanë: «Po, Ben-Hadadi është vëllai yt.» Atëherë ai tha: «Shkoni dhe merreni.» Kështu Ben-Hadadi doli e shkoi te mbreti, dhe ky dha urdhër që ai të hipte në karrocën e tij të luftës.

34 Ben-Hadadi i tha: «Do të t’i kthej qytetet që mori babai im nga babai yt. Ti do të hapësh tregje* për vete në Damask, ashtu si bëri im atë në Samari.»

Akabi ia ktheu: «Në bazë të kësaj marrëveshjeje,* do të të lejoj të ikësh.»

Kështu, ai bëri një marrëveshje me të dhe e la të ikte.

35 Me urdhër të Jehovait, njëri nga bijtë e profetëve*+ i tha shokut të tij: «Më godit, të lutem!» Por ky nuk pranoi ta godiste. 36 Atëherë ai i tha: «Meqë nuk e dëgjove zërin e Jehovait, sapo të largohesh nga unë, do të të vrasë një luan.» Pasi iku prej tij, një luan i doli përpara dhe e vrau.

37 Ai takoi një burrë tjetër dhe i tha: «Më godit, të lutem!» Prandaj ky e goditi dhe e plagosi.

38 Atëherë profeti u maskua me një fashë mbi sy dhe shkoi të priste mbretin Akab buzë rrugës. 39 Teksa mbreti po kalonte, ai i thirri mbretit dhe i tha: «Shërbëtori yt u fut në mes të betejës dhe atje dikush që po tërhiqej nga beteja më solli një rob lufte dhe më tha: ‘Ruaje këtë njeri! Nëse të ikën, jetën e tij do ta paguash me jetën tënde,+ ose përndryshe do të paguash një talentë* argjendi.’ 40 Ndërkohë që shërbëtori yt ishte i zënë me diçka tjetër, ai m’u zhduk nga sytë.» Mbreti i Izraelit i tha: «Ky do të jetë gjykimi yt, se vetë e vendose.» 41 Atëherë ai hoqi me të shpejtë fashën nga sytë, dhe mbreti i Izraelit e njohu që ishte një nga profetët.+ 42 Ky i tha: «Kështu thotë Jehovai: ‘Meqë të iku nga duart njeriu që thashë se duhej shfarosur,+ jetën e tij do ta paguash me jetën tënde,+ dhe populli yt do të paguajë për popullin e tij.’»+ 43 Atëherë mbreti i Izraelit, i ngrysur e tejet i mërzitur, iku në shtëpi, në Samari.+