Libri i dytë i Mbretërve

2 Pak para se Jehovai ta ngrinte Elijan+ në qiej* me anë të një stuhie,+ Elija dhe Eliseu+ po iknin nga Gilgali.+ 2 Elija i tha Eliseut: «Të lutem, rri këtu, sepse Jehovai më ka thënë të shkoj në Bethel.» Por Eliseu tha: «Siç është e vërtetë që Jehovai rron dhe siç është e vërtetë që ti rron, unë nuk do të të lë.» Kështu ata zbritën në Bethel.+ 3 Bijtë e profetëve* që ishin në Bethel, vajtën tek Eliseu dhe i thanë: «A e di që sot Jehovai do ta marrë zotërinë tënd, dhe ai s’do të jetë më kreu yt?»+ Ai iu përgjigj: «Po, e di, por mos më flisni për këtë!»

4 Pastaj Elija i tha: «Të lutem Elise, rri këtu, sepse Jehovai më ka thënë të shkoj në Jeriko.»+ Por ai tha: «Siç është e vërtetë që Jehovai rron dhe siç është e vërtetë që ti rron, unë nuk do të të lë.» Kështu ata vajtën në Jeriko. 5 Atëherë bijtë e profetëve që ishin në Jeriko, iu afruan Eliseut dhe i thanë: «A nuk e di që sot Jehovai do ta marrë zotërinë tënd, dhe ai s’do të jetë më kreu yt?» Ai iu përgjigj: «Po, e di, por mos më flisni për këtë!»

6 Tani Elija i tha: «Të lutem, rri këtu, sepse Jehovai më ka thënë të shkoj në Jordan.» Por ai tha: «Siç është e vërtetë që Jehovai rron dhe siç është e vërtetë që ti rron, unë nuk do të të lë.» Kështu vazhduan udhën që të dy. 7 Edhe 50 nga bijtë e profetëve shkuan pas tyre e po i shihnin nga larg, ndërsa ata të dy qëndruan buzë Jordanit. 8 Atëherë Elija mori veshjen e vet,*+ e mbështolli dhe goditi ujërat me të, dhe ujërat u ndanë në të majtë e në të djathtë. Kështu të dy kaluan në tokë të thatë.+

9 Sapo kaluan matanë, Elija i tha Eliseut: «Kërko çfarë do që të bëj për ty para se të më marrin prej teje.» Atëherë Eliseu i tha: «Të lutem, a mund të kem dy pjesë+ të frymës* sate?»+ 10 Ai ia ktheu: «Gjë të vështirë më kërkove. Nëse do të më shohësh kur të më marrin prej teje, atëherë do të të ndodhë ajo që kërkove, por nëse jo, nuk do të ndodhë.»

11 Teksa po ecnin e po bisedonin, papritur një karrocë e zjarrtë lufte dhe kuaj të zjarrtë+ i ndau ata të dy, dhe Elija u ngjit në qiej* me anë të një stuhie.+ 12 Ndërkohë Eliseu e shikonte këtë dhe thërriste: «Ati im, ati im! Shih, karroca e luftës e Izraelit dhe kalorësit e tij!»+ Kur nuk e pa më, ai kapi rrobat e veta dhe i grisi më dysh.+ 13 Pas kësaj mori veshjen*+ e Elijas, që i kishte rënë, dhe u kthye e qëndroi në breg të Jordanit. 14 Pastaj, me veshjen* e Elijas goditi ujërat dhe tha: «Ku është Jehovai, Perëndia i Elijas?» Kur goditi ujërat, ato u ndanë në të majtë dhe në të djathtë, kështu Eliseu kaloi matanë.+

15 Kur e panë nga larg, bijtë e profetëve që ishin në Jeriko thanë: «Fryma e Elijas kaloi tek Eliseu.»+ Atëherë vajtën ta takonin dhe u përkulën para tij. 16 Ata i thanë: «Ja, bashkë me shërbëtorët e tu janë 50 burra të zotë. Të lutemi, lëri të shkojnë e të kërkojnë zotërinë tënd. Ndoshta fryma* e Jehovait e ka ngritur dhe pastaj e ka hedhur në ndonjë mal a luginë.»+ Por ai u tha: «Mos i dërgoni.» 17 Megjithatë ata këmbëngulën aq shumë, sa ai u zu ngushtë dhe tha: «Dërgojini.» Ata dërguan 50 burra që e kërkuan për tri ditë, por nuk e gjetën. 18 Atëherë u kthyen tek Eliseu në Jeriko,+ dhe ai u tha: «A nuk ju thashë të mos shkoni?»

19 Pas ca kohësh, burrat e qytetit i thanë Eliseut: «Zotëria ynë, qyteti ndodhet në një pozicion të favorshëm,+ siç e shikon edhe vetë, por uji është i keq dhe vendi nuk është pjellor.»* 20 Atëherë ai tha: «Më sillni kripë në një tas të vogël të ri.» Dhe ata ia sollën. 21 Pastaj shkoi te burimi i ujit, i hodhi kripë+ dhe tha: «Kështu thotë Jehovai: ‘Unë e kam bërë të mirë këtë ujë. Ai nuk do të shkaktojë më as vdekje e as shterpësi.’»* 22 Ai ujë është akoma i mirë deri sot e kësaj dite, si tha Eliseu.

23 Që andej u ngjit në Bethel, e ndërsa shkonte udhës, nga qyteti dolën disa djem të vegjël që filluan ta tallnin+ dhe i thoshin: «Ngjitu, o tullac! Ngjitu, o tullac!» 24 Në fund ai u kthye, i pa dhe i mallkoi në emër të Jehovait. Pastaj nga pylli dolën dy arusha+ dhe shqyen 42 fëmijë.+ 25 Që andej shkoi në malin Karmel,+ dhe nga atje u kthye në Samari.