GÍʼDOO NUMUU RÍ NA̱ʼKHA̱ NÁA BIBLIA | 2 CORINTIOS 7-10
Ñajunʼ rí nuʼni mu mumbáñuun eʼwíínʼ
Bi̱ nindxulú cristianos kuaʼdáá itháan ñajunʼ: 1) “Ñajunʼ rí muʼthúún eʼwíínʼ”, rí xóo muʼtáraʼa ga̱jma̱a̱ muʼsngáa, 2) muyambáá náa ñajunʼ “rí kaʼñún muni santos”, o ñajunʼ rí nuʼni mu mumbáñuun eʼwíínʼ, xóo muʼthá, rí mumbañún a̱ngiu̱lú (2Co 5:18-20; 8:4). Ikha jngó, rí mumbáñuun a̱ngiu̱lú bi̱ ndañúnʼ nindxu̱u̱ mbá ñajunʼ mitsúʼkháan ga̱jma̱a̱ narígá rígi̱:
Muxnún rí ndañúnʼ a̱ngiu̱lú (2Co 9:12a).
Rí mumbáñuun bi̱ numíniiʼ mu xúniñaʼ runi ñajuunʼ Jeobá, xóo mutaráʼa ga̱jma̱a̱ gagi mu xúʼko̱ ma̱ndoo musngájma rí nuxnáa núma̱a̱ Jeobá (2Co 9:12b).
Naxnúu gamajkhu Jeobá (2Co 9:13). Ñajunʼ rí nuʼni mu mumbáñuun eʼwíínʼ nindxu̱u̱ mbá xkri̱da asndu náa xa̱bu̱ bi̱ nuthi dí raʼkhí ga̱jma̱a̱ numún xa̱bi̱i̱ Jeobá.