6 Рӯзе меояд, ки дидбонон бар кӯҳи Эфроим нидо хоҳанд кард:

“Бархезед, сӯйи Сион бароем, назди Худоямон Яҳува равем”».+

20 Яҳува, Худои лашкарҳо, чунин мегӯяд: “Айёме фаро мерасад, ки халқҳо ва сокинони шаҳрҳои зиёде меоянд. 21 Сокинони як шаҳр ба назди сокинони шаҳри дигар рафта, мегӯянд: “Биёед рафта, аз таҳти дил Яҳуваро зориву тавалло кунем ва Яҳува, Худои лашкарҳоро, биҷӯем. Мо ҳам меравем”.+