Эзоҳ

e ШАРҲИ РАСМҲО: Чи хеле ки Исо ба занҳо ғамхорӣ мекард, бародаре ба ду хоҳар барои иваз кардани чархи мошинашон кӯмак карда истодааст; бародари дигар ба хабаргирии хоҳари маъюбе омадааст; ва сеюмӣ бо занаш ба хонаи хоҳаре равонаанд, ки бо духтараш онҳоро ба ибодати оилавиашон таклиф кардаанд.