1 พงศ์กษัตริย์
21 ต่อมา มีเหตุการณ์เกี่ยวกับสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล สวนนี้อยู่ในเมืองยิสเรเอล+ติดกับวังของอาหับกษัตริย์สะมาเรีย 2 อาหับพูดกับนาโบทว่า “ยกสวนองุ่นของคุณให้เราเถอะ เราจะเอาไปทำสวนผักเพราะอยู่ใกล้วังของเรา แล้วเราจะให้สวนองุ่นที่ดีกว่านี้กับคุณ หรือถ้าคุณอยากได้เป็นเงิน เราก็จะจ่ายให้สมราคา” 3 แต่นาโบทตอบอาหับว่า “ผมไม่มีวันยกมรดกของบรรพบุรุษให้ท่านแน่ ๆ เพราะพระยะโฮวาไม่ให้ทำอย่างนั้น”+ 4 อาหับจึงกลับวังไป เขาเศร้าหมองและทุกข์ใจเพราะนาโบทชาวยิสเรเอลตอบเขาว่า “ผมจะไม่ยกมรดกของบรรพบุรุษให้ท่าน” แล้วอาหับก็ไปนอนบนเตียง หันหน้าเข้าผนัง และไม่ยอมกินอาหาร
5 เยเซเบล+ภรรยาของเขาก็เข้ามาถามว่า “ทำไมท่านเศร้าจนไม่ยอมกินอาหารอย่างนี้?” 6 เขาตอบเธอว่า “เราไปขอซื้อสวนองุ่นจากนาโบทชาวยิสเรเอล เราบอกเขาว่าถ้าเขาพอใจ เราจะเอาสวนองุ่นที่ดีกว่าไปแลก แต่เขาบอกว่า ‘ผมจะไม่ยกสวนของผมให้ท่าน’” 7 เยเซเบลภรรยาของเขาจึงบอกว่า “ท่านเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลไม่ใช่หรือ? ลุกขึ้นมากินอะไรหน่อยเถอะ อย่าเศร้าไปเลย ฉันจะเอาสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอลมาให้ท่านเอง”+ 8 เยเซเบลก็เขียนจดหมายในนามของอาหับ ผนึกด้วยตราประทับของเขา+ แล้วส่งไปให้พวกผู้นำ*+และเจ้านายในเมืองที่นาโบทอยู่นั้น 9 ในจดหมายเยเซเบลเขียนว่า “ประกาศออกไปให้ประชาชนอดอาหาร แล้วให้นาโบทมานั่งต่อหน้าทุกคน 10 ให้คนเลว 2 คนมานั่งข้างหน้าเขาและให้การปรักปรำเขา+ว่า ‘แกแช่งด่าพระเจ้าและกษัตริย์!’+ แล้วพาตัวนาโบทออกไปเอาหินขว้างให้ตาย”+
11 พวกผู้นำและเจ้านายในเมืองของนาโบทก็ทำตามที่เยเซเบลสั่งในจดหมาย 12 พวกเขาสั่งให้ประชาชนอดอาหารและให้นาโบทนั่งต่อหน้าทุกคน 13 แล้วคนเลว 2 คนก็มานั่งข้างหน้าเขา และกล่าวหาปรักปรำเขาต่อหน้าประชาชนว่า ‘นาโบทแช่งด่าพระเจ้าและกษัตริย์!’+ หลังจากนั้น พวกเขาก็พานาโบทออกไปนอกเมืองและเอาหินขว้างเขาจนตาย+ 14 แล้วพวกเขาก็ส่งข่าวไปหาเยเซเบลว่า “นาโบทถูกหินขว้างตายแล้ว”+
15 พอเยเซเบลได้ยินว่านาโบทถูกหินขว้างตายแล้ว เธอก็บอกอาหับว่า “สวนองุ่นที่นาโบทชาวยิสเรเอล+ไม่ยอมขายให้ท่านนั้น ท่านไปยึดเอาได้เลย เพราะนาโบทตายแล้ว” 16 พออาหับได้ยินว่านาโบทตายแล้ว เขาก็รีบไปที่สวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอลแล้วยึดมาเป็นของตัวเอง
17 แต่พระยะโฮวาบอกเอลียาห์+ชาวทิชบีว่า 18 “ไปหาอาหับกษัตริย์อิสราเอลที่ปกครองสะมาเรีย+ เขาอยู่ที่สวนองุ่นของนาโบทเพื่อจะยึดเอาเป็นของตัวเอง 19 เจ้าต้องบอกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพูดว่า “เจ้าฆ่าคน+แล้วยังยึดเอาที่ดิน*ของเขาด้วยหรือ?”’+ แล้วบอกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพูดว่า “หมาเลียเลือดของนาโบทที่ไหน มันก็จะเลียเลือดของเจ้าที่นั่นด้วย”’”+
20 อาหับบอกเอลียาห์ว่า “ศัตรูของเรา หาเราเจอจนได้นะ”+ เขาตอบว่า “ใช่แล้ว พระเจ้าบอกว่า ‘เพราะเจ้ามุ่งมั่นตั้งใจ*จะทำสิ่งที่พระยะโฮวาเห็นว่าชั่ว+ 21 เราจะทำให้เจ้าเจอหายนะ และเราจะทำลายเจ้าและกำจัดผู้ชาย*ทุกคน+ในตระกูลของอาหับแม้จะเป็นคนที่ต่ำต้อยที่สุดในอิสราเอล+ 22 เราจะทำให้ราชวงศ์ของเจ้าเป็นเหมือนราชวงศ์ของเยโรโบอัม+ลูกเนบัทและเหมือนราชวงศ์ของบาอาชา+ลูกอาหิยาห์ เพราะเจ้าทำให้เราโกรธมากและเป็นต้นเหตุให้ชาวอิสราเอลทำผิด’ 23 พระยะโฮวายังพูดถึงเยเซเบลด้วยว่า ‘เยเซเบลจะถูกหมากินในที่ดินผืนหนึ่งในเมืองยิสเรเอล+ 24 คนในตระกูลอาหับที่ตายในเมืองจะถูกหมากิน และคนที่ตายในทุ่งจะถูกนกกิน+ 25 ไม่เคยมีใครเหมือนอาหับ+ที่มุ่งมั่นตั้งใจ*จะทำสิ่งที่พระยะโฮวาเห็นว่าชั่วมากขนาดนี้ แถมยังมีเยเซเบลภรรยาของเขาคอยยุยงด้วย+ 26 เขาทำสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดโดยนมัสการรูปเคารพที่น่าขยะแขยง* เหมือนชาวอาโมไรต์ซึ่งพระยะโฮวาไล่ออกไปให้พ้นจากชาวอิสราเอล’”+
27 พออาหับได้ยินอย่างนี้ เขาก็ฉีกเสื้อด้วยความเสียใจ ใส่ผ้ากระสอบ อดอาหาร นอนในชุดกระสอบ และเดินอย่างเศร้าสร้อย 28 แล้วพระยะโฮวาก็พูดกับเอลียาห์ชาวทิชบีว่า 29 “เจ้าเห็นไหมว่าพอเราพูดกับอาหับแล้วเขาก็ถ่อมตัวลง?+ เพราะเราเห็นว่าเขาถ่อมตัวลง เราจะไม่ทำให้เกิดหายนะตอนเขายังมีชีวิตอยู่ แต่จะทำให้ราชวงศ์ของเขาเจอหายนะในสมัยลูกของเขา”+