การแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อค่าไถ่
1 ความปรารถนาจะแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อมิตรสหายหรือญาติซึ่งเสียชีวิตนั้นเป็นเรื่องธรรมดาในทุกวัฒนธรรม. ความปรารถนานี้อาจแรงกล้าเป็นพิเศษเมื่อคนที่รักเสียชีวิตไปในระหว่างการช่วยชีวิตคนอื่น. ทุกคนซึ่งมีส่วนในความหวังเรื่องชีวิตนิรันดร์มีเหตุผลอันใหญ่ยิ่งที่จะแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อค่าไถ่โดยการเข้าร่วมการประชุมอนุสรณ์ระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระคริสต์ในวันที่ 6 เมษายนนี้.—2 โก. 5:14; 1 โย. 2:2.
2 จงหยั่งรู้ค่าความรักของพระยะโฮวา: ช่างเหมาะสมจริง ๆ ที่เราแสดงความหยั่งรู้ค่าสุดซึ้งต่อผู้มีพระคุณองค์ใหญ่ยิ่งของเรา พระเจ้ายะโฮวา ผู้ทรงจัดเตรียมค่าไถ่! (1 โย. 4:9, 10) ความสุดซึ้งแห่งความรักของพระยะโฮวามีการแสดงออกในของประทานอันเลิศล้ำที่พระองค์ทรงจัดให้เป็นค่าไถ่เรา ไม่ใช่เป็นเพียงทูตสวรรค์ที่ชอบธรรมองค์ใดองค์หนึ่งในจำนวนหลายล้านองค์ แต่เป็นพระบุตรที่ได้รับกำเนิดองค์เดียวของพระองค์ พระบุตรที่พระองค์ทรงรักยิ่ง. (สุภา. 8:22, 30) พระเยซูคริสต์ พระบุตรองค์นี้ซึ่งรู้จักพระยะโฮวาดีที่สุด ทรงเตือนเราดังนี้: “พระเจ้าทรงรักโลกมากจนถึงกับได้ประทานพระบุตรผู้ได้รับกำเนิดองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่แสดงความเชื่อในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์.”—โย. 3:16, ล.ม.
3 จงหยั่งรู้ค่าความรักของพระเยซูคริสต์: เช่นเดียวกัน เป็นการเหมาะสมที่เราแสดงความหยั่งรู้ค่าลึกซึ้งต่อพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงประทานชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่สำหรับคนมากมาย. (มัด. 20:28) ความรักของพระองค์แสดงให้เห็นในการที่พระองค์เต็มพระทัยยอมตามพระทัยประสงค์ที่พระยะโฮวาทรงมีสำหรับพระองค์อันเกี่ยวเนื่องกับค่าไถ่. จงพิจารณาว่าพระองค์ได้ทรงยอมละสถานภาพอันน่าชื่นชมของพระองค์ในการอยู่ร่วมกับพระบิดาของพระองค์และเหล่าทูตสวรรค์ที่ชอบธรรมหลายล้านองค์เพื่อมาเป็นค่าไถ่ของเรา. ไม่ว่าข้อท้าทายของการมีชีวิตอยู่ท่ามกลางมนุษย์ผู้ผิดบาป และการอยู่ใต้บังคับของพวกเขา หรือความรู้ที่ว่าการจัดเตรียมเรื่องค่าไถ่นั้นเรียกร้องให้พระองค์ต้องเสียชีวิตนั้น ไม่ได้ทำให้พระองค์ทรงหวั่น. ตรงกันข้าม พระองค์ทรง “รับเอาสภาพแห่งทาสและมารับเอารูปลักษณะเป็นมนุษย์. ยิ่งกว่านั้น . . . พระองค์ทรงถ่อมพระองค์ และยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา คือความมรณาบนหลักทรมาน.”—ฟิลิป. 2:5-8, ล.ม.
4 เราจะแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อค่าไถ่อย่างไร?: ความหยั่งรู้ค่าที่เรามีต่อค่าไถ่นั้นต้องมีเหนือกว่าเพียงการพูดขอบคุณ. เราต้องเรียนรู้ในเรื่องการจัดเตรียมของพระเจ้าเพื่อความรอดโดยทางพระเยซูคริสต์. (โย. 17:3) จากนั้น เราต้องแสดงความเชื่อในค่าไถ่. (กิจ. 3:19) อีกด้านหนึ่ง เราต้องได้รับการกระตุ้นให้ถวายตัวเราเองแด่พระเจ้าด้วยการอุทิศตัวและรับบัพติสมา. (มัด. 16:24) ขณะที่เราดำเนินชีวิตสมกับการอุทิศตัวของเรา เราควรซื้อทุกโอกาสเพื่อบอกคนอื่น ๆ ถึงเรื่องการจัดเตรียมค่าไถ่อันยอดเยี่ยมเพื่อความรอดนี้.—โรม 10:10.
5 ไม่ใช่เรื่องเกินความสามารถของเราไม่ว่าคนใดที่จะบรรลุข้อเรียกร้องเหล่านี้. มีคา 6:8 รับรองกับเราว่า “พระยะโฮวาทรงพระประสงค์อะไรจากท่านเล่านอกจากทำการยุติธรรม และรักความเมตตากรุณา และดำเนินชีวิตอย่างสุภาพเคียงคู่กันไปกับพระเจ้าของท่าน?” ทำนองคล้ายกัน ดาวิดทูลต่อพระยะโฮวาว่า “ด้วยสรรพสิ่งย่อมเป็นมาจากพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายนำแต่ของที่มาจากพระหัตถ์ของพระองค์มาถวาย.”—1 โคร. 29:14.
6 เพื่อทำให้ความหยั่งรู้ค่าที่เรามีต่อการจัดเตรียมอันมหัศจรรย์ของพระยะโฮวาลึกซึ้งยิ่งขึ้น เราน่าจะอ่านและพิจารณากันเป็นครอบครัวจากหนังสือบุรุษผู้ใหญ่ยิ่ง บท 122 ถึงบท 126 ก่อนจะถึงวันอนุสรณ์มิใช่หรือ? ด้วยวิธีนี้ เราทุกคนก็สามารถเตรียมใจเพื่อแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อค่าไถ่นั้น ณ การฉลองอนุสรณ์ซึ่งจะมีขึ้นในวันที่ 6 เมษายน 1993.