เราได้รับงานมอบหมาย
1 พระเยซูทรงบัญชาให้เหล่าสาวกของพระองค์ “ทำให้ชนจากทุกชาติเป็นสาวก.” (มัด. 28:19, ล.ม.) ใน 232 ประเทศและหมู่เกาะทั่วโลก ผู้สรรเสริญพระยะโฮวาพระเจ้าห้าล้านกว่าคนให้คำพยานอันมีชีวิตถึงความสำเร็จเป็นจริงแห่งพระบัญชาของพระเยซู. แต่ตัวเราล่ะจะว่าอย่างไร? เราถือว่างานมอบหมายให้ประกาศนี้เป็นเรื่องสำคัญไหม?
2 พันธะทางศีลธรรม: การมอบหมายงานคือ “คำสั่งให้ทำการที่กำหนดให้.” เราได้รับคำสั่งจากพระคริสต์ให้ประกาศ. (กิจ. 10:42) อัครสาวกเปาโลตระหนักว่า คำสั่งนี้ทำให้ท่านมีความจำเป็น หรือมีพันธะทางศีลธรรมจะต้องประกาศข่าวดี. (1 โก. 9:16) เพื่อเป็นตัวอย่างประกอบ: ลองนึกภาพว่าคุณเป็นลูกเรือบนเรือที่กำลังจะจม. กัปตันสั่งคุณให้เตือนผู้โดยสารและพาพวกเขาไปยังเรือชูชีพ. คุณจะละเลยคำสั่งนั้นและมุ่งสนใจแต่การช่วยชีวิตตนเองเท่านั้นไหม? ไม่อย่างแน่นอน. คนอื่นต้องพึ่งคุณ. ชีวิตพวกเขากำลังล่อแหลม. คุณมีพันธะตามหลักศีลธรรมที่จะทำหน้าที่มอบหมายของคุณในการช่วยเหลือพวกเขาให้สำเร็จ.
3 เราได้รับมอบหมายงานจากพระเจ้าให้ส่งเสียงเตือน. อีกไม่ช้าพระยะโฮวาจะทรงนำอวสานมาสู่ระบบชั่วทั้งสิ้น. หลายล้านชีวิตอยู่ระหว่างความเป็นความตาย. จะถูกต้องไหมที่เราจะเพิกเฉยต่ออันตรายที่มีแก่คนอื่น ๆ แล้วห่วงแต่การช่วยชีวิตตนเองเท่านั้น? ไม่แน่ ๆ. เรามีพันธะตามหลักศีลธรรมจะต้องช่วยรักษาชีวิตคนอื่น ๆ.—1 ติโม. 4:16.
4 ตัวอย่างความซื่อสัตย์ที่พึงทำตาม: ผู้พยากรณ์ยะเอศเคลรู้สึกถึงหน้าที่รับผิดชอบต้องบอกข่าวสารเตือนสติแก่พวกยิศราเอลที่ไม่ซื่อสัตย์. พระยะโฮวาทรงย้ำเตือนท่านในเรื่องผลที่จะเกิดหากท่านไม่ทำงานมอบหมายให้สำเร็จ ดังนี้: “เมื่อเราว่าแก่คนบาปว่า เจ้าจะต้องตายเป็นแท้ และท่านมิได้ตักเตือนว่ากล่าวเขา . . . คนบาปนั้นจะตายในความชั่วของเขา และโลหิตของเขาจะเรียกเอาจากมือของท่าน.” (ยเอศ. 3:18) ยะเอศเคลทำงานมอบหมายของท่านด้วยความภักดีจนสำเร็จถึงแม้เผชิญการต่อต้านรุนแรง. ดังนั้น ท่านสามารถปีติยินดีเมื่อพระยะโฮวาทรงดำเนินการตามคำพิพากษาของพระองค์.
5 อีกหลายร้อยปีต่อมา อัครสาวกเปาโลเขียนถึงหน้าที่รับผิดชอบของท่านที่จะประกาศ. ท่านประกาศว่า “ข้าพเจ้าหมดราคีจากโลหิตของคนทั้งปวง เพราะข้าพเจ้ามิได้ละเว้นจากการบอกท่านทั้งหลายถึงคำแนะนำทั้งสิ้นของพระเจ้า.” เปาโลประกาศทั้งในที่สาธารณะและตามบ้านเรือนเพราะท่านตระหนักว่า การไม่ทำเช่นนั้นอาจทำให้ท่านมีความผิดฐานทำให้เลือดตกเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าได้.—กิจ. 20:20, 26, 27.
6 เรามีความกระตือรือร้นแรงกล้าเหมือนยะเอศเคลไหม? เรารู้สึกถูกกระตุ้นใจให้ประกาศเหมือนเปาโลรู้สึกไหม? งานมอบหมายที่เราได้รับก็เหมือนกับของท่านเหล่านั้น. เราต้องทำหน้าที่รับผิดชอบของเราในการเตือนคนอื่น ๆ ต่อไป แม้ว่าพวกเขาจะเฉยเมย ไม่แยแส หรือต่อต้านก็ตาม. อีกหลายหมื่นคนยังอาจตอบรับข่าวสารราชอาณาจักรได้และร้องว่า “เราจะไปด้วยท่าน เพราะเราได้ยินว่าพระเจ้าอยู่กับท่านแล้ว.” (ซคา. 8:23) ขอให้ความรักที่เรามีต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์กระตุ้นใจเราไม่ให้เลิกรา. เราได้รับงานมอบหมายให้ประกาศ!