การปกป้องลูก ๆ ของคุณจากการใช้เลือดอย่างผิด ๆ
1 “นี่แน่ะ! บุตรทั้งหลายเป็นมรดกจากพระยะโฮวา.” (เพลง. 127:3, ล.ม.) หากคุณมีมรดกล้ำค่าเช่นนั้นจากพระยะโฮวา คุณ ๆ ซึ่งเป็นบิดามารดาก็ย่อมมีความสุขถึงแม้จะมีความรับผิดชอบที่จะอบรม, เอาใจใส่เลี้ยงดู, และป้องกันลูก ๆ ของคุณ. ยกตัวอย่าง คุณได้ทำตามขั้นตอนอันเหมาะสมทุกอย่างไหมเพื่อป้องกันบุตรวัยเยาว์ของคุณจากการถ่ายเลือด? ลูก ๆ ของคุณจะโต้ตอบอย่างไรหากเขาเผชิญภาวะแห่งการถ่ายเลือด? คุณได้พิจารณากันเป็นครอบครัวไหมถึงสิ่งที่คุณจะทำเพื่อดำเนินการอย่างมีประสิทธิภาพกับสถานการณ์เร่งด่วนซึ่งมีการคุกคามให้ถ่ายเลือด?
2 การเตรียมครอบครัวของคุณไว้ให้พร้อมสำหรับสถานการณ์เช่นนั้นไม่จำเป็นต้องทำให้เกิดความกังวลหรือความเครียดเกินไป. คุณไม่อาจคาดหมายและเตรียมตัวล่วงหน้าสำหรับทุกกรณีที่อาจเกิดขึ้นได้ในชีวิต แต่มีหลายสิ่งที่คุณ ในฐานะบิดามารดา จะสามารถทำได้ล่วงหน้าเพื่อจะป้องกันลูก ๆ ของคุณจากการถ่ายเลือด. การละเลยความรับผิดชอบเหล่านี้อาจยังผลด้วยการที่ลูกของคุณถูกถ่ายเลือดให้เมื่อเข้ารับการรักษาทางแพทย์. จะสามารถทำอะไรได้บ้าง?
3 ความเชื่อมั่นคงเป็นสิ่งสำคัญ: ควรมีการคิดอย่างจริงจังว่าความเชื่อของคุณมั่นคงเพียงไรเกี่ยวกับกฎหมายของพระเจ้าในเรื่องเลือด. คุณสอนลูก ๆ ให้เชื่อฟังพระยะโฮวาในเรื่องนี้ไหม เช่นเดียวกับที่คุณสอนเขาเกี่ยวกับความซื่อสัตย์, ความมีศีลธรรม, ความเป็นกลาง, และแง่มุมอื่น ๆ ของชีวิต? เรารู้สึกจริง ๆ ดังที่กฎหมายของพระยะโฮวาบัญชาไว้ที่พระบัญญัติ 12:23 (ล.ม.) ไหมที่ว่า “เพียงตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่กินเลือด.”? ข้อ 25 เสริมอีกว่า “เจ้าต้องไม่กินจิตวิญญาณ เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้อยู่เป็นสุขและเหล่าบุตรชายของเจ้าทั้งหลายที่มาภายหลัง เพราะเจ้าจะทำสิ่งที่ถูกต้องในคลองพระเนตรของพระยะโฮวา.” แพทย์อาจอ้างว่าเลือดจะทำให้ลูกที่ป่วยของคุณ “อยู่เป็นสุข” แต่คุณต้องตั้งใจแน่วแน่ก่อนภาวะฉุกเฉินใด ๆ เกิดขึ้นที่จะไม่ยอมรับเลือดสำหรับตัวคุณและลูก ๆ ของคุณ โดยประเมินสัมพันธภาพของคุณกับพระยะโฮวาว่าสูงค่ากว่าสิ่งที่อ้างกันว่าเป็นการยืดชีวิตซึ่งพัวพันกับการละเมิดกฎหมายของพระเจ้า. การเป็นที่โปรดปรานต่อพระเจ้าในเวลานี้และชีวิตนิรันดร์ในอนาคตเกี่ยวข้องอยู่ด้วย!
4 ถูกแล้ว พยานพระยะโฮวาเน้นหนักเรื่องการมีชีวิต. พวกเขาไม่มีความปรารถนาจะตาย. เขาต้องการจะมีชีวิตอยู่เพื่อจะสามารถสรรเสริญพระยะโฮวาและกระทำตามพระทัยประสงค์ของพระองค์. นั่นคือเหตุผลหนึ่งที่พวกเขาไปโรงพยาบาลและนำบุตรของตนไปที่นั่นเพื่อรับการรักษา. เขาขอให้แพทย์รักษาลูกของเขา และเมื่อได้รับแจ้งว่าวิธีการรักษาตามมาตรฐานหรือตามอาการบ่งชี้คือการถ่ายเลือด เขาจะขอให้มีการดำเนินการรักษาแบบอื่นที่ไม่มีการใช้เลือด. มีการรักษาอื่นอีกมากมายนอกจากการใช้เลือด. แพทย์ผู้ชำนาญกำลังใช้วิธีการรักษาเหล่านั้น. การรักษาด้วยวิธีอื่นเช่นนั้นไม่ใช่การรักษาจอมปลอมแต่ประกอบด้วยการรักษาทางแพทย์ที่ดีและขั้นตอนต่าง ๆ ซึ่งมีการอ้างอิงถึงในวารสารทางการแพทย์ชั้นนำ. แพทย์หลายพันคนทั่วโลกร่วมมือกับเราในการจัดให้มีการดูแลทางแพทย์โดยไม่มีการใช้เลือด ถึงแม้จะยังคงเป็นปัญหาในบางครั้งที่จะเสาะหาแพทย์ผู้ซึ่งจะรักษาเด็ก ๆ พยานฯ โดยไม่มีการใช้เลือด.
5 การเสาะหาแพทย์ที่ร่วมมือ: แพทย์มีเรื่องต้องเป็นห่วงหลายเรื่องในการรักษาผู้ป่วย และเมื่อคุณขอให้เขารักษาลูกของคุณโดยไม่ใช้เลือด เรื่องนี้เพิ่มข้อท้าทายขึ้นมา. แพทย์บางคนยอมรักษาผู้ใหญ่พร้อมกับเคารพต่อความต้องการของเขาในเรื่องเลือดตราบเท่าที่มีการกรอกใบเปลื้องความรับผิดชอบอันเป็นที่ยอมรับ. ทำนองเดียวกัน บางคนอาจยอมรักษาผู้เยาว์ซึ่งได้แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นผู้เยาว์ที่มีความคิดอ่านเป็นผู้ใหญ่ เนื่องจากศาลบางแห่งยอมรับว่าผู้เยาว์ที่วางตัวเป็นผู้ใหญ่มีสิทธิจะเลือกการรักษาเอง. (ดูหอสังเกตการณ์ ฉบับวันที่ 15 มิถุนายน 1991 หน้า 16–17 เพื่ออธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่กำหนดว่าเป็นผู้เยาว์ที่มีความคิดอ่านเป็นผู้ใหญ่.) แต่แพทย์ก็อาจไม่ยอมรักษาเด็กเล็ก โดยเฉพาะทารก นอกเสียจากว่าเขาได้รับอนุญาตให้ถ่ายเลือด. ตามจริงแล้ว มีแพทย์น้อยคนนักที่จะให้คำรับรองว่าเขาจะไม่ใช้เลือดไม่ว่าในสถานการณ์ใด ๆ เมื่อทำการรักษาเด็ก. เนื่องด้วยเหตุผลทางแพทย์และกฎหมาย แพทย์ส่วนใหญ่เห็นว่าเขาไม่สามารถให้คำรับประกันเช่นนั้นได้. อย่างไรก็ตาม แพทย์จำนวนเพิ่มขึ้นทุกทีต้องการให้การเอาใจใส่ลูก ๆ ของพยานพระยะโฮวาตราบเท่าที่เขารู้สึกว่าเขาสามารถเคารพเจตนาของเราในเรื่องเลือด.
6 เมื่อคำนึงถึงเรื่องนี้ จะว่าอย่างไร ถ้าเมื่อคุณเสาะหาแพทย์ที่เหมาะสมสำหรับลูกของคุณ คุณพบแพทย์คนหนึ่งซึ่งมีประวัติการร่วมมืออย่างดีกับพยานพระยะโฮวาและซึ่งเคยดำเนินการรักษาโดยไม่ใช้เลือดแก่พยานฯ คนอื่นมาแล้ว แต่เขาเห็นว่ากฎหมายไม่อนุญาตเขาให้คำรับประกันโดยสมบูรณ์ว่าจะไม่มีการใช้เลือด? อย่างไรก็ตาม เขารับรองกับคุณว่าเขารู้สึกว่าจะไม่มีปัญหาในคราวนี้เช่นกัน. คุณอาจตัดสินใจว่านี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดของคุณ. ภายใต้สภาพการณ์เหล่านี้ คุณอาจลงความเห็นว่าคุณสามารถให้การอนุญาตให้ดำเนินการต่อไปได้. แต่จงทำให้เรื่องนี้ชัดเจนว่าในการให้อนุญาตสำหรับการรักษาทางแพทย์แก่บุตรของคุณนั้น คุณไม่ได้อนุญาตให้มีการถ่ายเลือด. การยึดแนวทางเช่นนี้คงเป็นความรับผิดชอบที่คุณพึงต้องแบกรับเอาโดยที่การตัดสินใจของคุณจะไม่ถูกมองดูว่าเป็นการอะลุ่มอล่วย.
7 แน่นอน หากคุณสามารถพบทางเลือกวิธีรักษาอื่นที่เหมาะซึ่งคงจะลดหรือขจัดปัญหาเกี่ยวกับการใช้เลือด ถ้าเช่นนั้นคุณก็คงจะเลือกเอาทางที่เสี่ยงอันตรายน้อยกว่า. เป็นที่คาดหมายว่าคุณคงจะพยายามอย่างขันแข็งเพื่อจะพบแพทย์หรือศัลยแพทย์ซึ่งจะยอมเห็นด้วยมากกว่าแพทย์คนอื่น ๆ ที่จะไม่ให้เลือด. การป้องกันดีที่สุดคือคาดหมายล่วงหน้าถึงปัญหา. พยายามทุกทางเพื่อจะหาแพทย์ที่ยอมร่วมมือไว้ล่วงหน้า. พยายามอยู่ห่าง ๆ แพทย์และโรงพยาบาลที่ไม่ยอมร่วมมือถ้าเป็นได้.
8 ในบางประเทศมีองค์ประกอบอีกอย่างหนึ่งที่อาจทำให้เกิดความแตกต่างในเรื่องที่ว่ามีการถ่ายเลือดหรือไม่นั้นคือวิธีที่จะมีการจ่ายค่าการเอาใจใส่ดูแลของโรงพยาบาล. ในที่ซึ่งบิดามารดามีการประกันหรือการคุ้มครองสุขภาพไว้ซึ่งอนุญาตให้มีการเสาะหาแพทย์ที่เขาต้องการเลือก ก็เป็นการง่ายกว่าที่ลูก ๆ ของเขาจะอยู่ห่างพ้นเงื้อมมือของพวกแพทย์หรือบุคลากรในโรงพยาบาลที่ไม่ยอมร่วมมือ. การจ่ายเงินมากพอมักกำหนดชนิดของการบริการและความร่วมมือที่ครอบครัวได้รับจากแพทย์หรือโรงพยาบาล. นอกจากนั้น ไม่ว่าโรงพยาบาลหรือแพทย์เต็มใจจะยอมรับการโอนเด็กหรือไม่มักจะขึ้นอยู่กับความสามารถของบิดามารดาที่จะจ่ายค่ารักษาพยาบาล. และผู้ที่จะเป็นมารดา เป็นสิ่งสำคัญที่คุณจะดูแลสุขภาพของคุณในระหว่างมีครรภ์! การทำเช่นนี้จะช่วยได้มากในการป้องกันการคลอดก่อนกำหนดและโรคแทรกซ้อนที่มาพร้อมกัน เนื่องจากมาตรฐานการรักษาสำหรับทารกที่คลอดก่อนกำหนดและปัญหาของพวกเขานั้นหลายครั้งเกี่ยวข้องกับเลือด.
9 บางครั้งพวกแพทย์โอดครวญว่าพยานพระยะโฮวาไม่อธิบายการที่เขาปฏิเสธเลือดจนกระทั่งนาทีสุดท้าย. ไม่ควรเป็นเช่นนั้นเลย. สิ่งหนึ่งที่บิดามารดาที่เป็นพยานฯ ควรทำก่อนอื่นเมื่อไปโรงพยาบาลหรือเมื่อเข้ารับบริการของแพทย์คือที่จะอธิบายจุดยืนของพวกเขาในเรื่องเลือด. หากการผ่าตัดมาเกี่ยวด้วย จงร้องขอให้มีการพบกับวิสัญญีแพทย์แต่เนิ่น ๆ. ศัลยแพทย์อาจสามารถช่วยเหลือคุณได้ในการทำเช่นนี้. ควรตรวจดูแบบฟอร์มยินยอมอย่างระมัดระวัง. คุณมีสิทธิที่จะขีดฆ่าสิ่งที่คุณไม่เห็นด้วย. เพื่อขจัดข้อสงสัยไม่ว่าเรื่องใด จงเขียนในแบบฟอร์มยินยอมนั้นอย่างชัดเจนว่า เนื่องด้วยเหตุผลทางศาสนาและทางการรักษา คุณไม่ต้องการหรือไม่อนุญาตให้ใช้เลือดไม่ว่าภายใต้สถานการณ์ใด ๆ.
10 ความช่วยเหลือจากองค์การของพระยะโฮวา: องค์การของพระยะโฮวาได้จัดเตรียมอะไรเพื่อช่วยคุณในการป้องกันลูก ๆ ของคุณให้พ้นจากเลือด? มีหลายสิ่งทีเดียว. สมาคมได้จัดพิมพ์มากมายเพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับเลือดและการรักษาอย่างอื่นที่ไม่ใช้เลือด. คุณได้ศึกษาจุลสารเลือดจะช่วยชีวิตคุณได้อย่างไร? และหนังสืออื่น ๆ ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้มาแล้ว. และคุณมีพี่น้องชายหญิงในประชาคมซึ่งสามารถให้ความช่วยเหลือและการสนับสนุนแก่คุณได้มากทีเดียว. เมื่อมีความคับขัน ผู้ปกครองอาจคิดว่าเป็นการสุขุมที่จะจัดให้มีการเฝ้าดูตลอดเวลาที่โรงพยาบาล ซึ่งน่าจะเป็นผู้ปกครองกับบิดาหรือมารดาผู้ป่วยหรือสมาชิกใกล้ชิดในครอบครัวคนอื่น ๆ. เพราะมักจะมีการถ่ายเลือดในตอนกลางคืนเมื่อญาติ ๆ หรือเพื่อนกลับบ้านแล้ว.
11 ในสหรัฐอเมริกา มีคณะกรรมการประสานงานโรงพยาบาลกว่าหนึ่งร้อยคณะตั้งอยู่ตามเมืองใหญ่ต่าง ๆ. ทุกประชาคมได้รับการมอบหมายให้ขึ้นอยู่กับคณะกรรมการฯ คณะหนึ่งซึ่งประกอบด้วยพี่น้องที่ได้รับการอบรมซึ่งอยู่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือ. จงเรียกหาเขา โดยผ่านทางผู้ปกครองในประชาคมของคุณ เมื่อต้องการพวกเขา. ไม่ควรเรียกหาพวกเขาในเรื่องปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่อย่ารอนานเกินไปที่จะเรียกถ้าสังเกตออกว่าอาจเกิดปัญหาร้ายแรงขึ้นได้. พวกเขามักจะสามารถให้รายชื่อแพทย์ที่ให้ความร่วมมือและข้อแนะในเรื่องวิธีรักษาอื่น ๆ. เมื่อจำเป็นและเมื่อเป็นไปได้ พี่น้องเหล่านี้จะมาและช่วยจัดการกับปัญหา.
12 ในประเทศไทย คณะกรรมการประสานงานโรงพยาบาลกำลังอยู่ในระหว่างขั้นตอนการจัดระเบียบและเป็นที่หวังว่าคณะกรรมการฯ นี้จะดำเนินงานอย่างเป็นทางการในอนาคตอันใกล้นี้. ขณะเดียวกัน เราขอสนับสนุนคุณให้ทำงานร่วมกับผู้ปกครองในประชาคมของคุณเพื่อเสาะหาแพทย์ที่ให้ความร่วมมือซึ่งเต็มใจจะจัดการรักษาที่ไม่ใช้เลือด. เมื่อพบแพทย์เช่นนั้น จงแน่ใจที่จะส่งชื่อของเขาไปยังสมาคมเพื่อเก็บไว้ในแฟ้มเพื่อใช้ในวันข้างหน้า.
13 “บุคคลที่แสดงความหยั่งเห็นเรื่องราวจะได้ดี และบุคคลที่วางใจในพระยะโฮวาก็เป็นสุข.” (สุภา. 16:20, ล.ม.) บิดามารดา จงทำการเตรียมตัวล่วงหน้าที่จำเป็นเพื่อป้องกันลูก ๆ ของคุณจากการถ่ายเลือดที่ทำให้แปดเปื้อนฝ่ายวิญญาณ. (สุภา. 22:3) บุตรทั้งหลาย จงตอบรับการอบรมจากบิดามารดาในการจัดเตรียมต่าง ๆ เหล่านั้นและเอาใส่ไว้ในหัวใจ. ในฐานะเป็นครอบครัว “จงตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะไม่รับประทานเลือด . . . เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้มีความจำเริญ เพราะมีพระพรจากพระยะโฮวา และเป็นที่พระองค์ทรงพอพระทัย.”—บัญ. 12:23-25 ล.ม.