จงเสริมสร้างกันและกันด้วยการออกความเห็นที่การประชุม
1 เราได้รับการกระตุ้นเตือนจากเฮ็บราย 10:24 ให้ ‘เร้าใจกันให้เกิดความรักและการงานที่ดี.’ เรื่องนี้รวมถึงการเสริมสร้างกันขึ้นโดยการออกความเห็นที่ดีที่การประชุมของประชาคม. ทำไมเราควรออกความเห็น? เราจะออกความเห็นได้อย่างไร? ใครจะได้รับประโยชน์?
2 คิดดูสิว่ามีหลายครั้งหลายหนที่คุณได้รับประโยชน์จากการได้ยินคนอื่น ๆ พูดแสดงความเห็นที่เรียบง่าย, ชัดเจน ซึ่งเสริมความเข้าใจของคุณและทำให้คุณเข้มแข็งฝ่ายวิญญาณมากขึ้น. คุณมีสิทธิพิเศษในการทำเช่นเดียวกันนั้นเพื่อพวกเขา. เมื่อคุณมีส่วนร่วมทำเช่นนั้น คุณก็สำแดงความปรารถนาจะ ‘ให้ของประทานฝ่ายวิญญาณ’ เพื่อให้กำลังใจทุกคนที่เข้าร่วมการประชุม.—โรม 1:11, 12.
3 วิธีออกความคิดเห็นที่ดี: อย่าออกความเห็นยาว ๆ ซึ่งครอบคลุมแนวคิดทุกอย่างในวรรคนั้น. ตามปกติแล้วความเห็นที่ยาวจะไม่ชี้คำตอบที่ตรงจุดออกมาอย่างชัดเจนและอาจทำให้คนอื่นไม่อยากร่วมออกความเห็น. ความเห็นแรกในวรรคควรเป็นแบบที่สั้นและควรเป็นคำตอบตรงกับคำถามของวรรค. แล้วผู้ที่ให้คำตอบเสริมอาจบอกถึงการนำเนื้อหาไปใช้จริงหรือแสดงให้เห็นว่าข้อพระคัมภีร์ในวรรคนั้นเกี่ยวข้องอย่างไร. ดูหนังสือคู่มือโรงเรียน หน้า 90-92.
4 หากความคิดเรื่องการออกความเห็นทำให้คุณกังวลอยู่บ้าง จงเตรียมความเห็นสั้น ๆ ไว้ล่วงหน้า และขอให้ผู้นำการศึกษาเรียกคุณให้ออกความเห็นในวรรคนั้น. หลังจากคุณทำเช่นนี้ที่การประชุมสักสองสามครั้ง การมีส่วนร่วมก็จะง่ายขึ้น. คิดถึงคราวที่โมเซและยิระมะยาแสดงการขาดความมั่นใจในความสามารถของตนที่จะพูดต่อสาธารณชนดูสิ. (เอ็ก. 4:10; ยิระ. 1:6) แต่พระยะโฮวาทรงช่วยท่านทั้งสองให้พูดแทนพระองค์ และพระองค์จะทรงช่วยคุณเช่นกัน.
5 ใครจะได้รับประโยชน์จากการออกความเห็นของคุณ?: คุณเองนั่นแหละที่ได้รับประโยชน์ เพราะความเห็นของคุณทำให้ความจริงยิ่งฝังแน่นในจิตใจและหัวใจคุณ ทำให้คุณหวนคิดถึงความรู้นั้นในภายหลังได้ง่ายขึ้น. นอกจากนี้ คนอื่น ๆ ได้รับประโยชน์จากการได้ยินความเห็นที่เสริมสร้างของคุณ. เราได้รับกำลังใจเมื่อทุกคน ไม่ว่าเป็นคนที่มีประสบการณ์, คนหนุ่มสาว, คนขี้อาย, หรือคนใหม่ พยายามจะแสดงความเชื่อของตนออกมา ณ การประชุมต่าง ๆ.
6 เราแน่ใจที่จะพบว่า ‘ถ้อยคำที่กล่าวเหมาะกับกาลเทศะก็ประเสริฐนัก’ เมื่อถ้อยคำนั้นถูกใช้เพื่อเสริมสร้างกันและกันขึ้น ณ การประชุมต่าง ๆ.—สุภา. 15:23.