ผลประโยชน์จากหัวใจที่สงบ
วิทยาศาสตร์การแพทย์สมัยใหม่รู้มานานแล้วว่า ความโกรธที่ไม่ได้ควบคุมนั้นมีผลกระทบที่ยังความเสียหายแก่ร่างกายมนุษย์. กว่าหนึ่งร้อยปีมาแล้ว วารสารแพทยสมาคมแห่งอเมริกา (เจมา) กล่าวว่า “ชายคนหนึ่งล้มลงตายเพราะบันดาลโทสะ และกล่าวกันว่า บางทีเขามีหัวใจที่อ่อนแอ ซึ่งไม่สามารถทนความตึงเครียดที่เกิดจากภาวะทางจิตใจได้. ดูเหมือนจะไม่มีใครคิดว่าความตายของเขาเกิดขึ้นเนื่องจากการบันดาลโทสะเช่นนั้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานมาถึงขั้นสุดยอด ซึ่งเป็นเหตุให้หัวใจของเขาเองอ่อนแอ.”
คำพูดข้างบนไม่ได้ทำให้นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล พระคำของพระเจ้าแปลกใจ. ราว ๆ 2,900 ปีก่อนที่เจมา กล่าวอย่างชัดแจ้งเรื่องอันตรายของอารมณ์ร้าย กษัตริย์ซะโลโมได้รับการดลใจให้เขียนว่า “ใจที่สงบเป็นความจำเริญชีวิตฝ่ายกาย.” (สุภาษิต 14:30) ถ้อยคำเหล่านี้ยังคงเป็นความจริงอยู่ในทุกวันนี้.
โดยรักษาไว้ซึ่งอารมณ์สงบ เราได้รับการป้องกันไว้จากโรคหลายอย่างที่บ่อยครั้งเกี่ยวข้องกับความเครียด เช่น ความดันโลหิตสูง, ปวดศีรษะ, และปัญหาเกี่ยวกับการหายใจ. อย่างไรก็ตาม นอกจากทำให้สุขภาพดีขึ้นแล้ว ความสัมพันธ์ของเรากับคนอื่นจะได้รับประโยชน์ด้วยหากเราพยายามที่จะ “อดกลั้นความโกรธไว้, และระงับความโทโสเสีย.” (บทเพลงสรรเสริญ 37:8) เป็นธรรมดาอยู่เองที่ประชาชนถูกชักนำให้มาหาพระเยซูเนื่องจากนิสัยอ่อนโยนของพระองค์และความห่วงใยด้วยน้ำใสใจจริงต่อพวกเขา. (มาระโก 6:31-34) ในทำนองเดียวกัน เราจะเป็นแหล่งแห่งความสดชื่นสำหรับคนอื่นหากเราปลูกฝังหัวใจที่สงบ.—มัดธาย 11:28-30.