ยิระมะยา 31:15 บอก​ว่า “พระ​ยะโฮวา​ได้​ตรัส​ดัง​นี้​ว่า มี​เสียง​อย่าง​หนึ่ง​ได้​ยิน​แต่ (เมือง) รามา​เป็น​ความ​โศก​เศร้า แล​น้ำตา​ไหล​ขมขื่น คือ​ราเฮ็ล​น้ำตา​ไหล​เพราะ​ลูก​ของ​ตน แล​ไม่​ยอม​ให้​เขา​มา​ปลอบโยน​เพราะ​ลูก​ของ​ตัว ด้วย​ว่า​ลูก​เหล่า​นั้น​ไม่​มี​แล้ว”

ไม่​ว่า​จะ​ด้วย​เหตุ​ผล​อะไร การ​ที่​ยิระมะยาห์​พูด​ว่า​ราเฮ็ล​ร้องไห้​เพราะ​การ​ตาย​ของ​ลูก​ชาย​เธอ​นั้น​เป็น​คำ​พูด​เชิง​พยากรณ์ คำ​พูด​เหล่า​นั้น​หมาย​ถึง​สิ่ง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​หลัง​จาก​นั้น​อีก​หลาย​ร้อย​ปี ตอน​ที่​พระ​เยซู​เป็น​ทารก กษัตริย์​เฮโรด​สั่ง​ให้​ฆ่า​เด็ก​ชาย​ทุก​คน​ตั้ง​แต่​แรก​เกิด​จน​ถึง​สอง​ขวบ​ที่​อยู่​ใน​เมือง​เบทเลเฮม​ตอน​ใต้​ของ​กรุง​เยรูซาเลม คุณ​นึก​ออก​ไหม​ว่า​เสียง​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​ของ​แม่​ที่​ต้อง​สูญ​เสีย​ลูก​ชาย​มัน​ช่าง​เจ็บ​ปวด​รวดร้าว​ขนาด​ไหน ลูก​ของ​พวก​เธอ “ไม่​มี​แล้ว” นี่​ให้​ภาพ​ราว​กับ​ว่า​เสียง​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​ดัง​ไป​ไกล​ถึง​เมือง​รามาห์​ที่​อยู่​ทาง​ตอน​เหนือ​ของ​กรุง​เยรูซาเลม—มัด. 2:16-18

ดัง​นั้น ทั้ง​ใน​สมัย​ของ​ยิระมะยาห์​และ​สมัย​ของ​พระ​เยซู การ​ที่​ราเฮ็ล “น้ำตา​ไหล​เพราะ​ลูก​ของ​ตน” หมาย​ถึง​ความ​โศก​เศร้า​ของ​แม่​ชาว​ยิว​ที่​ต้อง​สูญ​เสีย​ลูก​ชาย​ของ​พวก​เธอ อย่าง​ไร​ก็​ตาม เรา​มั่น​ใจ​ได้​ว่า ทั้ง​คน​ที่​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​แผ่นดิน​เกิด​และ​ไป​ตาย​ที่ “ประเทศ​แห่ง​ศัตรู” จะ​ได้​รับ​การ​ปลุก​ให้​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย—ยิระ. 31:16, 17; 1 โค. 15:26