ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

เหน็ดเหนื่อย แต่ไม่ท้อถอยเลื่อยล้า

หอสังเกตการณ์ 2004 | 15 สิงหาคม
- 1, 2. (ก) มีการแผ่คำเชิญชวนอันน่าดึงดูดใจอะไรไปยังทุกคนที่ประสงค์จะร่วมในการนมัสการอันบริสุทธิ์? (ข) อะไรอาจก่อผลร้ายแรงต่อสภาพฝ่ายวิญญาณของเรา?
  
  ในฐานะสาวกของพระเยซู เราคุ้นเคยดีกับคำเชิญชวนอันน่าดึงดูดใจของพระองค์ที่ว่า “บรรดาผู้ลำบากเหน็ดเหนื่อยจงมาหาเรา, และเราจะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข. . . . ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ, และภาระของเราก็เบา.” (มัดธาย 11:28-30) มีการเสนอ “เวลาชื่นใจยินดี . . . จากพระพักตร์พระเจ้า” เช่นกันสำหรับคริสเตียน. (กิจการ 3:19) ไม่มีข้อสงสัยว่าคุณเคยประสบด้วยตัวเองถึงความสดชื่นที่ได้จากการเรียนรู้ความจริงในคัมภีร์ไบเบิล, จากการมีความหวังอันสดใสสำหรับอนาคต, และจากการใช้หลักการของพระยะโฮวาในชีวิตของคุณ.
  
  ² กระนั้น ผู้นมัสการพระยะโฮวาบางคนรู้สึกเหนื่อยล้าทางอารมณ์ในบางขณะ. บางกรณี ความท้อแท้นี้เกิดขึ้นแค่ช่วงสั้น ๆ แต่บางครั้ง ความรู้สึกอ่อนล้าก็อาจคงอยู่เป็นเวลานาน. ขณะที่เวลาผ่านไป บางคนอาจรู้สึกว่าหน้าที่รับผิดชอบของคริสเตียนกลายเป็นภาระหนักแทนที่จะเป็นภาระที่ทำให้สดชื่นอย่างที่พระเยซูสัญญาไว้. ความรู้สึกในแง่ลบอย่างนั้นอาจก่อผลร้ายแรงต่อสัมพันธภาพระหว่างคริสเตียนกับพระยะโฮวา.

เหน็ดเหนื่อย แต่ไม่ท้อถอยเลื่อยล้า

หอสังเกตการณ์ 2004 | 15 สิงหาคม
- แนวทางคริสเตียนไม่เป็นภาระหนัก
  
  5. อะไรที่ดูเหมือนขัดแย้งกันในเรื่องการติดตามพระคริสต์?
  
  ⁵ เป็นความจริงที่ว่าการเป็นคริสเตียนเรียกร้องความบากบั่นอย่างแข็งขัน. (ลูกา 13:24) พระเยซูถึงกับตรัสว่า “ผู้ใดมิได้แบกกางเขน [“เสาทรมาน,” ล.ม.] ของตนตามเรามา, ผู้นั้นจะเป็นสาวกของเราไม่ได้.” (ลูกา 14:27) ดูเผิน ๆ อาจดูเหมือนถ้อยคำเหล่านี้ขัดแย้งกับคำตรัสของพระเยซูในเรื่องภาระของพระองค์ที่เบาและให้ความสดชื่น แต่แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรขัดแย้งกัน.
  
  6, 7. ทำไมจึงกล่าวได้ว่าแบบแห่งการนมัสการของเราไม่ทำให้อ่อนล้า?
  
  ⁶ การบากบั่นอย่างแข็งขันและการทุ่มเทกำลังในการงาน แม้ว่าจะทำให้เหน็ดเหนื่อย แต่ก็ทำให้อิ่มใจและชื่นใจได้ถ้าทำไปโดยมีเป้าหมายที่ดี. (ท่านผู้ประกาศ 3:13, 22) และจะมีเป้าหมายอะไรที่ดีไปกว่าการแบ่งปันความจริงอันยอดเยี่ยมจากคัมภีร์ไบเบิลแก่เพื่อนบ้านของเรา? นอกจากนี้ ความบากบั่นพยายามที่จะดำเนินชีวิตตามมาตรฐานศีลธรรมอันสูงส่งของพระเจ้ากลายเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่เราจะได้รับ. (สุภาษิต 2:10-20) แม้แต่เมื่อถูกข่มเหง เราก็ถือว่าเป็นเกียรติที่ได้ทนทุกข์เพราะเห็นแก่ราชอาณาจักรของพระเจ้า.—1 เปโตร 4:14.
  
  ⁷ ภาระของพระเยซูยังความสดชื่นอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับความมืดฝ่ายวิญญาณของบรรดาผู้ที่คงอยู่ใต้แอกของศาสนาเท็จ. พระเจ้ามีความรักใคร่อันอ่อนละมุนต่อเรา และไม่วางข้อเรียกร้องที่หนักเกินไปแก่เรา. ‘บัญญัติของพระยะโฮวาไม่เป็นภาระหนัก.’ (1 โยฮัน 5:3, ล.ม.) แนวทางคริสเตียนแท้ตามที่กำหนดในพระคัมภีร์ไม่เป็นภาระหนัก. เป็นที่ชัดเจนว่า แบบแห่งการนมัสการของเราไม่ทำให้อ่อนล้าและท้อใจ.