ชีวิตและงานสั่งสอนของพระเยซู
การโต้เถียงเกิดขึ้น
ตอนเย็นจวนค่ำ พระเยซูทรงสอนบทเรียนอันทรงคุณค่าเรื่องการปฏิบัติด้วยใจถ่อมโดยการล้างเท้าให้อัครสาวกของพระองค์. หลังจากนั้น พระองค์ทรงสั่งให้เขาระลึกถึงการวายพระชนม์ซึ่งกำลังใกล้เข้ามา. บัดนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำนึงถึงสิ่งซึ่งเพิ่งผ่านไปหยก ๆ พลันก็มีเรื่องแปลกเกิดขึ้น. พวกอัครสาวกกำลังโต้เถียงอย่างเผ็ดร้อนว่าใครในพวกเขาน่าจะเป็นใหญ่ที่สุด! ปรากฏชัดว่าเรื่องนี้เป็นตอนหนึ่งของการถกเถียงกันมาตลอด.
เมื่อนึกทวนดูว่าภายหลังพระเยซูได้แปลงพระกายที่ภูเขา พวกอัครสาวกเถียงกันว่าใครเป็นใหญ่ที่สุด. นอกจากนั้น ยาโกโบและโยฮันได้ขอมีตำแหน่งสำคัญในราชอาณาจักร ซึ่งทำให้เกิดความแค้นเคืองขึ้นอีกในหมู่อัครสาวก. ตอนนี้ ซึ่งเป็นคืนสุดท้ายที่พระองค์อยู่กับเขา พระเยซูต้องเศร้าพระทัยเพียงใด เมื่อทรงเห็นเขาทะเลาะกันอีก! พระองค์ทรงทำประการใด?
แทนที่พระเยซูจะดุว่าพวกอัครสาวกที่เขาประพฤติเช่นนั้น อีกครั้งหนึ่งพระองค์ทรงหาเหตุผลกับพวกเขาอย่างใจเย็น ๆ ว่า “กษัตริย์ของชาวต่างประเทศย่อมกดขี่บัญชาเขา และผู้มีอำนาจเหนือเขานั้นเขาเรียกว่า เจ้าคุณ. แต่พวกท่านหาเป็นอย่างนั้นไม่. . . . . ด้วยว่าใครเป็นใหญ่กว่า ผู้ที่นั่งโต๊ะหรือผู้รับใช้? ผู้ที่นั่งโต๊ะมิใช่หรือ?” และเพื่อเตือนให้เขานึกถึงตัวอย่างพระองค์ทรงวางไว้ จึงตรัสดังนี้ “แต่ว่าเราอยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลายเหมือนผู้รับใช้.”
ทั้ง ๆ ที่พวกอัครสาวกมีข้อบกพร่อง แต่พวกเขาได้ติดสนิทอยู่กับพระเยซูตลอดเวลาที่พระองค์ถูกทดลอง. พระองค์จึงได้ตรัสว่า “และเราทำคำสัญญาไมตรีกับท่านทั้งหลาย เช่นเดียวกับพระบิดาของเราได้ทำคำสัญญาไมตรีกับเราในเรื่องราชอาณาจักร.” คำสัญญาไมตรีที่ทำไว้เป็นส่วนตัวระหว่างพระเยซูกับสาวกผู้ซื่อสัตย์ของพระองค์ทำให้เขาเข้ามาสมทบกับพระองค์รับอำนาจปกครองเป็นกษัตริย์. มีจำนวนจำกัด 144,000 คนซึ่งในที่สุดถูกรับเข้าอยู่ในคำสัญญาไมตรีสำหรับราชอาณาจักร.
แม้นพวกอัครสาวกได้รับการเสนอความหวังอันวิเศษในเรื่องการมีส่วนร่วมกับพระคริสต์ปกครองราชอาณาจักรก็ตาม แต่ขณะนั้นเขายังไม่แข็งแรงฝ่ายวิญญาณ. พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ในคืนวันนี้ ท่านทุกคนจะกระดากใจเพราะเรา.” เมื่อได้ตรัสแก่เปโตรว่าพระองค์ทรงอธิษฐานเผื่อเขา พระองค์จึงกล่าวเตือนว่า “เมื่อท่านได้หันกลับแล้ว จงชูกำลังพี่น้องทั้งหลายของท่าน.”
พระเยซูทรงอธิบายดังนี้ “ลูกเล็ก ๆ เอ๋ย เรายังอยู่กับเจ้าอีกหน่อยหนึ่ง. เจ้าจะแสวงหาเรา แต่เหมือนเราได้บอกพวกยูดาว่า ‘ที่เราไปนั้นท่านไปไม่ได้’ บัดนี้เราก็บอกท่านทั้งหลายเหมือนกัน. เราให้บัญญัติใหม่ไว้แก่เจ้าทั้งหลาย คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน. เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วฉันใด เจ้าจงรักซึ่งกันและกันด้วยฉันนั้น. คนทั้งปวงจะรู้ได้ว่าเจ้าเป็นเหล่าสาวกของเรา ก็เพราะว่าเจ้าทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน.”
เปโตรถามว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์จะไปที่ไหน?”
“ที่เราจะไปนั้น ท่านจะตามไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้” พระเยซูทรงตอบ “แต่ภายหลังท่านจะตามเรา.”
เปโตรอยากทราบ จึงถาม “พระองค์เจ้าข้า เหตุใดข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้? ข้าพเจ้าจะยอมสละชีวิตเพราะเห็นแก่พระองค์.”
พระเยซูทรงถามว่า “ท่านจะสละชีวิตของท่านเพราะเห็นแก่เราหรือ? เราบอกท่านตามจริงว่าก่อนไก่ขัน ท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง.”
เปโตรคัดค้านว่า “ถึงแม้ข้าพเจ้าจะต้องตายกับพระองค์ ข้าพเจ้าก็จะไม่ปฏิเสธพระองค์เลย.” และขณะที่อัครสาวกคนอื่น ๆ ทูลเช่นนั้นเหมือนกันทุกคน เปโตรคุยโอ่ว่า “แม้คนทั้งปวงสะดุดกระดากใจ ข้าพเจ้าจะไม่สะดุดกระดากใจเลย!”
ในการอ้างถึงคราวที่พระองค์ได้ส่งพวกอัครสาวกไปประกาศทั่วเมืองฆาลิลาย โดยมิให้เขานำถุงเงินหรือย่ามใส่อาหารติดตัวไปด้วย พระเยซูทรงถามสาวกว่า: “ท่านขัดสนสิ่งใดบ้าง?”
พวกเขาตอบว่า “หามิได้.”
พระองค์จึงตรัสว่า “แต่เดี๋ยวนี้ใครมีถุงเงินให้เอาไปด้วย และย่ามก็ให้เอาไปเหมือนกัน. และผู้ที่ไม่มีดาบก็ให้ขายเสื้อคลุมของตนเพื่อซื้อดาบ. ด้วยเราบอกท่านทั้งหลายว่า คำซึ่งเขียนไว้แล้วต้องสำเร็จในเรา คือว่า ‘ท่านต้องนับเข้าด้วยคนอธรรม.’ เพราะว่าคำพยากรณ์ที่เล็งถึงเรานั้นจะสำเร็จ.”
พระเยซูชี้ถึงเวลาเมื่อพระองค์จะถูกตรึงพร้อมกับผู้ร้ายหรือพวกที่ฝ่าฝืนกฎหมาย. นอกจากนี้ พระองค์ทรงระบุว่า ต่อไปสาวกของพระองค์จะเผชิญการกดขี่ข่มเหงอย่างหนัก. พวกเขาทูลตอบว่า “พระองค์เจ้าข้า นี่แน่ะมีดาบสองเล่ม.”
พระองค์ทรงตอบว่า “พอแล้ว.” ดังเราจะได้ทราบต่อไปว่า การมีดาบติดตัวไปเช่นนั้น เป็นโอกาสที่พระเยซูจะสอนบทเรียนสำคัญอีกบทหนึ่ง. มัดธาย 26:31-35; มาระโก 14:27-31; ลูกา 22:24-38; โยฮัน 13:31-38; วิวรณ์ 14:1-3.
◆ ทำไมการโต้เถียงกันในหมู่อัครสาวกจึงเป็นเรื่องที่น่าแปลก?
◆ พระเยซูทรงจัดการอย่างไรกับการโต้เถียงครั้งนั้น?
◆ คำสัญญาไมตรีที่พระเยซูทำไว้กับสาวกของพระองค์นั้นได้สัมฤทธิ์ผลอะไร?
◆ พระเยซูทรงให้บัญญัติใหม่อะไร และบัญญัตินี้สำคัญอย่างไร?
◆ เปโตรแสดงตนมั่นใจเกินไปในเรื่องใด และพระเยซูทรงกล่าวอย่างไร?
◆ ทำไมคำแนะนำของพระเยซูเกี่ยวกับการนำถุงเงินและย่ามใส่อาหารติดตัวไปด้วยจึงต่างกันกับคำแนะนำที่พระองค์ให้ไว้ก่อนหน้านั้น?