วิธีที่พระยะโฮวาทรงบันดาลให้งานของพระองค์เจริญรุ่งเรือง
ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมานี้ พยานพระยะโฮวาได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างโดดเด่น. ภายในสิบปีที่แล้วเท่านั้น พวกเขาได้ขยายตัวจาก 42,600 ประชาคมมาเป็นจำนวนรวมทั้งหมด 60,192 ประชาคมใน 212 ดินแดน. เมื่อคำนึงถึงเรื่องนี้ บางคนเคยถามว่า งานของพวกพยานฯได้เงินทุนมาโดยวิธีใด? สมาคมวอชเทาเวอร์ยินดีตอบคำถามนี้และคำถามที่เกี่ยวข้องด้วยในบทความนี้.
พยานพระยะโฮวาถวายสิบลดหนึ่งไหม?
ไม่. ในประเทศยิศราเอลโบราณ ภายใต้บัญญัติของโมเซ มีคำสั่งให้ถวายสิบลดหนึ่งเพื่อที่จะค้ำจุนคนทำงานในพระวิหารของพระเจ้า คือพวกเลวีและพวกปุโรหิต. (อาฤธโม 18:21, 24–29) คนเหล่านี้ไม่มีแผ่นดินประจำตระกูลนอกเหนือจากบางเมือง ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องได้รับการค้ำจุนเป็นพิเศษเช่นนี้. นอกจากนี้ ชนยิศราเอลผู้ซื่อสัตย์มีอิสระที่จะให้การบริจาคโดยสมัครใจสำหรับโครงการพิเศษ เช่นการก่อสร้างพลับพลา และภายหลังก็สร้างพระวิหาร.—เอ็กโซโด 25:1-8; 1 โครนิกา 29:3-7.
อย่างไรก็ดี เมื่อพระเยซูสิ้นพระชนม์ พระคัมภีร์แจ้งว่า “พระองค์ได้ทรงให้ธรรมบัญญัติอันประกอบด้วยบทบัญญัติและกฎหมายต่าง ๆ นั้นเป็นโมฆะ.” (เอเฟโซ 2:15, ฉบับแปลใหม่; โกโลซาย 2:13, 14) กล่าวอีกนัยหนึ่ง ในสายพระเนตรของพระเจ้า พระบัญญัติไม่ผูกมัดทั้งพวกยิวหรือพวกคริสเตียนอีกต่อไป. เนื่องจากเหตุนี้ จึงไม่มีการเรียกร้องการถวายสิบลดหนึ่ง พร้อมกันกับลักษณะพิเศษอื่น ๆ ของพระบัญญัติ อย่างเช่นการถวายเครื่องบูชาเป็นประจำ ณ พระวิหารจากผู้ซื่อสัตย์อีกต่อไป.
ในท่ามกลางคริสเตียน การให้ได้รับการกระตุ้นจากความรัก หาใช่จากพระบัญญัติไม่. อัครสาวกเปาโลได้ชี้แจงหลักการนั้นเมื่อจัดระเบียบการเรี่ยไรเงินสำหรับคริสเตียนที่ขัดสนในมณฑลยูดาย. ท่านกล่าวว่า “ทุกคนจงให้ตามซึ่งเขาได้คิดหมายไว้ในใจ มิใช่ด้วยนึกเสียดาย มิใช่ด้วยขืนใจให้ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนนั้นที่ให้ด้วยใจยินดี.” (2 โกรินโธ 9:7) วิธีการตามหลักพระคัมภีร์เกี่ยวกับการให้ด้วยใจสมัครเช่นนี้ปฏิบัติกันโดยพวกพยานพระยะโฮวา.
คุณใช้วิธีจัดงานเลี้ยงหาเงินทุน ซองเรี่ยไร การเที่ยวโฆษณาหาเงินทุน และวิธีหาเงินที่คล้าย ๆ กันนี้ไหม?
ไม่ คริสเตียนแท้ไม่ต้องถูกบีบบังคับหรือติดสินบนในการให้โดยมีรางวัลมาล่ออยู่ตรงหน้าเขา. กลุ่มศาสนาที่ใช้วิธีการเล่นพนัน ตลาดนัด การจับฉลาก การเฉลิมฉลองกันอย่างมโหฬาร การเช่าที่นั่งในโบสถ์ หรือการผ่านถาดเรี่ยไรเงินนั้นเผยให้เห็นว่าพวกเขามิได้ให้อาหารฝ่ายวิญญาณแก่ผู้คนของเขา และดังนั้นพระวิญญาณของพระเจ้าจึงมิได้กระตุ้นสมาชิกของเขาในการบริจาคเงินให้อย่างไม่อั้น. อาจกล่าวได้อย่างเดียวกันกับคนเหล่านั้นที่ใช้วิธีการถวายสิบลดหนึ่งที่ล้าสมัยแล้วนั้นด้วย.—มัดธาย 10:8.
คุณจัดหาเงินทุกสำหรับโครงการต่าง ๆ เช่นการก่อสร้างหอประชุมใหม่และสำนักงานสาขา อีกทั้งการขยายตัว ณ สำนักงานใหญ่ที่บรุ๊คลินและที่แพทเทอร์สัน นิวยอร์ก นั้นโดยวิธีใด?
พระยะโฮวาทรงเทพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ลงเหนือพวกพยานของพระองค์ ทำให้พวกเขาสามารถ “กระทำการดี ให้ร่ำรวยในการดีนั้น ให้มีใจพร้อมที่จะให้ทาน ให้มีใจกว้างขวาง และส่ำสมไว้เป็นรากอันดีสำหรับตัวของตนเผื่อเวลาข้างหน้า เพื่อเขาจะได้ยึดเอาชีวิตซึ่งเป็นชีวิตจริง ๆ นั้น.” (1 ติโมเธียว 6:18, 19) น้ำใจเช่นนี้กระตุ้นพยานพระยะโฮวาให้สนับสนุนงานเกี่ยวกับราชอาณาจักรในทุกวิถีทาง.
ตัวอย่างเช่น ในปี 1989 พยานฯ 3,787,188 คนใน 212 ดินแดนใช้เวลา 835,426,538 ชั่วโมงในการสอนพระวจนะของพระเจ้าแก่คนอื่น ๆ. และพวกเขานำการศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้านเป็นประจำกับบุคคลผู้สนใจ 3,419,745 ราย. ค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่มีในงานนี้ ปัจเจกบุคคลที่ทำงานนี้รับภาระเอง. พระยะโฮวาทรงประทานบำเหน็จสำหรับความพยายามด้วยความรักเช่นนี้โดยการเพิ่มทวีของพยานฯที่รับบัพติสมาใหม่ 263,855 คน.
น้ำใจในการให้แบบเดียวกันได้กระตุ้นพวกพยานฯและบุคคลผู้สนใจให้สนับสนุนการงานในด้านการเงิน. นอกจากการช่วยออกค่าใช้จ่ายประจำของประชาคมในท้องถิ่นของเขาแล้ว พวกเขาสนับสนุนงานก่อสร้างใด ๆ ที่อาจจำเป็น เช่นการปรับปรุงซ่อมแซม หรือการขยายหอประชุม หรือห้องประชุมใหญ่ หรือการสร้างอาคารใหม่. แต่ละปี เนื่องจากการเพิ่มทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว ต้องมีการสร้างหอประชุมเป็นจำนวนมาก บางแห่งต้องใช้เงินหลายแสนเหรียญด้วยซ้ำ. พยานฯในท้องถิ่นรับภาระค่าใช้จ่ายเหล่านี้โดยบริจาคเงินและแรงงานด้วยใจสมัคร.
นอกจากนี้ ในหลายดินแดนต้องขยายโรงพิมพ์และสำนักงานของสาขาอีกทั้งอาคารพักอาศัยด้วย—หรือมิฉะนั้นก็สร้างอาคารใหม่ขึ้น—เพื่อรองรับเจ้าหน้าที่และอุปกรณ์ที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากองค์การกำลังขยายตัว. งานนี้ก็เช่นกันได้รับการสนับสนุนโดยเงินบริจาคและแรงงานด้วยใจสมัคร ดังที่เป็นไปกับโครงการก่อสร้างและปรับปรุงซ่อมแซมในบรุ๊คลิน และในแพทเทอร์สัน นิวยอร์กนั้นด้วย. ในประการที่เป็นไปได้ พวกพยานฯในท้องถิ่นจัดหาเงินทุนสำหรับการก่อสร้าง. ในบางกรณี สมาคมวอชเทาเวอร์เตรียมการให้สาขาต่าง ๆ ได้รับความช่วยเหลือ—ทั้งทางด้านการเงินและในรูปของคนงานที่ช่ำชอง—จากประเทศอื่น. ด้วยเหตุนี้ ภายใต้การชี้นำของสมาคม จึงมี “การให้กันไปให้กันมา” ขึ้น.—2 โกรินโธ 8:14.
ทำไมคุณไม่ดำเนินกิจการโรงพยาบาล หรือสถานรักษาพยาบาล และมีส่วนในงานบรรเทาทุกข์และบริการสังคมด้านอื่น ๆ อย่างที่หลายกลุ่มศาสนาทำกันนั้น?
พยานพระยะโฮวาตอบสนองโดยฉับไวต่อภาวะฉุกเฉินในควันหลงของสงครามหรือภัยธรรมชาติเมื่อพวกเขาทำได้. ที่จริง ตามปกติแล้วพวกเขาอยู่ในบรรดากลุ่มแรกซึ่งไปถึงที่เกิดเหตุพร้อมกับอาหาร เครื่องนุ่งห่ม และพวกอาสาสมัครในการก่อสร้างซ่อมแซม. อย่างไรก็ดี พยานพระยะโฮวาไม่ดำเนินกิจการโรงพยาบาลหรือสถานรักษาพยาบาล ดังที่พวกเขามิได้ดำเนินกิจการกองดับเพลิงหรือกองตำรวจ ซึ่งเป็นการป้องกันรักษาชีวิตด้วยเช่นกัน.
พวกเขาเป็นผู้รับใช้แห่งกิตติคุณที่อุทิศตัวแล้ว และหน้าที่มอบหมายของพวกเขาคือประกาศและสั่งสอนข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าตลอดทั่วโลกเพื่อให้คำพยานก่อนจุดอวสานจะมาถึง. (มัดธาย 24:14) ดังที่พระเยซูตรัส การเก็บเกี่ยวเป็นงานใหญ่ และคนทำงานมีน้อย. คงจะเป็นเรื่องให้อภัยไม่ได้ที่จะละเลยงานอันสำคัญยิ่งนี้เพื่อลงมือทำกิจการงานอื่น ซึ่งถึงแม้น่าสรรเสริญก็ตาม.—มัดธาย 9:37, 38.
บังเอิญเป็นไปได้ที่พยานพระยะโฮวาจำนวนหนึ่งเป็นแพทย์ พยาบาล และผู้ช่วยในโรงพยาบาล. แต่พวกเขาถือว่างานนี้เป็นส่วนเพิ่มเข้ากับงานประจำชีพที่สำคัญของเขา คืองานรับใช้ฝ่ายคริสเตียน.
เจ้าหน้าที่หรือสมาชิกคนใด ๆ ของสมาคมวอชเทาเวอร์หาเงินจากกิจการการพิมพ์อันกว้างขวางของคุณไหม?
ไม่อย่างเด็ดขาด! ตามกฎหมาย สมาคมเป็นนิติบุคคลที่ไม่หาผลกำไร. ไม่มีหุ้นส่วน เงินปันผล แม้กระทั่ง เงินเดือนด้วยซ้ำ. ผู้รับใช้แต่ละคน ณ สำนักงานใหญ่ รวมทั้งนายกและผู้อำนวยการของสมาคมได้ปฏิญาณตนตามกฎหมายว่าเป็นผู้ไม่มีรายได้. เขาได้อาหาร ที่พักอาศัย และการดูแลรักษาทางด้านการแพทย์ อีกทั้งเงินชดเชยจำนวนเล็กน้อยสำหรับค่าใช้จ่ายส่วนตัว. หากพยานฯเดินทางในกิจธุระของสมาคม ตามปกติมีการออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางให้เขา.
นอกจากนี้ ไม่ว่าที่ไหนในโลก ผู้รับใช้ของเรามิได้คิดค่าธรรมเนียมสำหรับการประกอบการสมรส การรับบัพติสมา หรือการฝังศพ. และไม่มีการคิดค่าผ่านประตูหรือการเรี่ยไรเงิน ณ การบรรยายสาธารณะ หรือการประชุมใหญ่.
เนื่องจากไม่เคยมีการผ่านถาดเรี่ยไรเงิน ประชาคมในท้องถิ่นได้รับเงินบริจาคโดยวิธีใดเพื่อให้คุ้มค่าใช้จ่าย?
มีการตั้งกล่องเงินบริจาคไว้ในหอประชุมเพื่อว่าปัจเจกบุคคลสามารถบริจาคเงินโดยสมัครใจได้หากเขาประสงค์. (2 กษัตริย์ 12:9) อย่างไรก็ดี มีการหยั่งรู้ค่าเงินบริจาคทั้งหมดไม่ว่ามากหรือน้อย. (มาระโก 12:42-44) เดือนละครั้ง ผู้รับใช้ที่เอาใจใส่ต่อบัญชีของประชาคมอ่านรายงานบัญชีสั้น ๆ แจ้งให้ประชาคมทราบเงินบริจาคจำนวนทั้งหมดที่ได้รับ ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ และเงินที่ประชาคมบริจาคให้แก่สมาคมวอชเทาเวอร์เพื่อสนับสนุนงานประกาศทั่วโลกและโครงการอื่น ๆ.
เมื่อปัจเจกบุคคลเข้าใจการจัดเตรียมนี้ เขาก็เป็นอิสระที่จะมีส่วนหากเขาปรารถนาเช่นนั้น แต่ละคนตามที่เขา “เก็บเงินผลประโยชน์ที่ได้ไว้.” (1 โกรินโธ 16:2) นี้เป็นกิจปฏิบัติในทุก ๆ ประชาคมมากกว่า 60,000 แห่งทั่วโลก.
ในคราวเพ็นเตคอสเต คริสเตียนรุ่นแรกได้เอาสิ่งของทั้งหมดมารวมกันเป็นของกลาง. พยานพระยะโฮวาทำเช่นนี้ไหม?
ภาวะฉุกเฉินได้เกิดขึ้นภายหลังวันเพ็นเตคอสเตปี สากลศักราช 33 เมื่อพวกยิวจากสถานที่ห่างไกลผู้ซึ่งได้เปลี่ยนมาถือศาสนาคริสเตียนไม่นานก่อนหน้านั้นคงอยู่ต่อไปในกรุงยะรูซาเลมเพื่อรับเอาความสว่างฝ่ายวิญญาณมากขึ้นอีก. เขาจำเป็นต้องได้รับที่พักอาศัยและการเลี้ยงดูชั่วคราว เนื่องจากเหตุนี้ คริสเตียนในท้องถิ่นได้ดำเนินการขายทรัพย์สินของเขาโดยสมัครใจ และมีส่วนร่วมกันในการดำเนินงานสำหรับช่วงเวลาแห่งมิตรภาพที่ขยายออกไป. (กิจการ 2:1, 38–47; 4:32-37) ไม่มีใครถูกบังคับให้ขายหรือบริจาค. (กิจการ 5:1-4) การเอาสิ่งของมารวมกันเป็นของกลางเช่นนี้มิใช่ลัทธิคอมมิวนิสต์ ดังที่บางคนเข้าใจนั้น. นั่นเป็นเพียงการจัดเตรียมชั่วคราว. เมื่อคริสเตียนกลับไปยังบ้านเกิดของเขาเองแล้ว การจัดเตรียมนั้นก็ยุติลง.
คุณสอนไหมว่าการให้ทางด้านวัตถุเป็นวิถีทางในการไถ่ถอนสำหรับความบาป?
ไม่. พระคัมภีร์แจ้งว่า “ท่านทั้งหลายรู้แล้วว่า มิใช่ด้วยสิ่งที่เปื่อยเน่าได้ ด้วยเงินหรือทอง ที่ท่านได้รับการช่วยให้พ้นจากการประพฤติแบบที่ไร้ผลของท่านซึ่งได้รับมาตามประเพณีจากบรรพบุรุษของท่าน. แต่ด้วยโลหิตอันมีค่ามาก เหมือนเลือดของลูกแกะที่ปราศจากพิการและด่าพร้อย คือพระโลหิตของพระคริสต์.”—1 เปโตร 1:18, 19, ล.ม.
พยานพระยะโฮวาแสดงความเชื่อในเครื่องบูชาไถ่ของพระเยซูเพื่อความรอด. พวกเขามิได้บริจาคเงินด้วยสมัครใจโดยคาดหมายว่าทั้งนี้จะนำความรอดมาให้พวกเขา. ถึงกระนั้น พวกเขาทราบว่าจำเป็นต้องมีเงินทุนมาก เพื่อเผยแพร่ข่าวดีเรื่องโลกใหม่อันชอบธรรมของพระเจ้า. (2 เปโตร 3:13) และพวกเขารู้สึกว่าการบริจาคเพื่อส่งเสริมงานประกาศนี้เป็นสิทธิพิเศษที่พระยะโฮวาทรงมอบหมายให้.
เมื่อทำการบริจาคอย่างมหาศาลให้กับพระวิหารของพระยะโฮวาที่ซะโลโม ราชบุตรของท่านจะสร้างขึ้นนั้น กษัตริย์ดาวิดทูลอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยะโฮวา ยศศักดิ์ อำนาจ รัศมี ความชัยชนะ และเดชานุภาพคงมีแก่พระองค์ เพราะสรรพสิ่งในสวรรค์ก็ดี ที่พิภพโลกก็ดีเป็นของพระองค์. . . . แต่ข้าพเจ้าเป็นผู้ใด และราษฎรของข้าพเจ้าเหล่านี้เป็นผู้ใด ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงมีกำลังอำนาจอาจนำของมาถวายอย่างนี้? ด้วยสรรพสิ่งย่อมเป็นมาจากพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายนำแต่ของที่มาจากพระหัตถ์ของพระองค์มาถวาย.”—1 โครนิกา 29:11, 14.
ทุกวันนี้ พยานพระยะโฮวาและชนผู้มีแนวโน้มไปในทางชอบธรรมคนอื่น ๆ รู้สึกทำนองเดียวกับที่ดาวิดรู้สึกนั้น. พวกเขายินดีที่มีสิทธิพิเศษในการบริจาคเพื่อสนับสนุนงานในการสรรเสริญพระยะโฮวา โดยสำนึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาถวายให้กับการรับใช้พระองค์นั้น ถึงอย่างไรก็มาจากพระองค์นั่นเอง. พระยะโฮวาทรงอวยพระพรน้ำใจเช่นนี้ และนี้แหละคือวิธีที่พระองค์ทรงบันดาลให้งานของพระองค์เจริญรุ่งเรือง.
[กรอบหน้า 23]
วิธีที่บางคนบริจาคเพื่อพระราชกิจ
▫ การบริจาค: อาจส่งเงินบริจาคโดยสมัครใจโดยตรงถึงสมาคมวอชเทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็คท์ แห่งเพ็นซิลเวเนีย 25 โคลัมเบีย ไฮทส์, บรุ๊คลิน นิวยอร์ก 11201 สหรัฐอเมริกา หรือถึงสำนักงานสาขาของสมาคมในประเทศของท่านก็ได้. ทรัพย์สินอย่างเช่น เพชรพลอย หรือของมีค่าอื่น ๆ ก็อาจบริจาคได้ด้วย. จดหมายสั้น ๆ ที่แจ้งว่านั้นเป็นการบริจาคโดยไม่มีเงื่อนไขควรส่งพร้อมกับการบริจาคเหล่านี้.
▫ การบริจาคแบบมีเงื่อนไข: อาจฝากเงินไว้กับสมาคมวอชเทาเวอร์โดยมีเงื่อนไขว่า ในกรณีที่มีความจำเป็นเฉพาะตัว ก็จะส่งเงินนั้นคืนไปยังผู้บริจาค.
▫ เบี้ยประกัน: อาจระบุชื่อสมาคมวอชเทาเวอร์เป็นผู้รับประโยชน์จากกรมธรรม์ประกันชีวิต หรือในโครงการเกษียณ/ เงินบำนาญ. ควรแจ้งสมาคมให้ทราบเรื่องการจัดเตรียมใด ๆ ดังกล่าว.
▫ กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน: อาจมอบบัญชีออมทรัพย์ของธนาคารไว้ในความดูแลของสมาคม. หากมีการทำเช่นนี้โปรดแจ้งให้สมาคมทราบ. หุ้น พันธบัตร และทรัพย์สินอาจบริจาคภายใต้การจัดเตรียมที่ยังประโยชน์แก่ผู้บริจาคระหว่างที่เขาหรือเธอยังมีชีวิตอยู่. วิธีนี้ตัดค่าใช้จ่ายและความไม่แน่นอนของการพิสูจน์พินัยกรรม ขณะที่รับประกันว่าสมาคมจะได้รับทรัพย์สินนั้น ถ้าหากมีการเสียชีวิตขึ้นมา.
▫ พินัยกรรม: อาจยกทรัพย์สินหรือเงินให้แก่มูลนิธิส่งเสริมการศึกษาพระคัมภีร์ โดยทางพินัยกรรมที่ลงนามอย่างถูกต้องตามกฎหมาย. ควรส่งสำเนาฉบับหนึ่งถึงสมาคม.
สำหรับข้อมูลและคำแนะนำที่เพิ่มขึ้นอีกเกี่ยวด้วยเรื่องดังกล่าว โปรดเขียนถึงสำนักงานเหรัญญิก สมาคมวอช เทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็กท์ แห่งเพ็นซิลเวเนีย, 25 โคลัมเบีย ไฮทส์, บรุ๊คลิน, นิวยอร์ก 11201, หรือถึงสำนักสาขาของสมาคมในประเทศของท่าน.
[รูปภาพหน้า 24]
ส่วนแห่งศูนย์กลางด้านการศึกษาพระคัมภีร์ของพยานพระยะโฮวาระหว่างการก่อสร้าง ณ แพทเทอร์สัน, นิวยอร์ก
[รูปภาพหน้า 25]
พระยะโฮวาทรงบันดาลให้งานก่อสร้างโดยพลไพร่ของพระองค์ที่บริจาคด้วยใจสมัครนั้นเจริญรุ่งเรือง