ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

“อย่าทำชั่วตอบแทนชั่วแก่ผู้หนึ่งผู้ใดเลย”

หอสังเกตการณ์ 2007 | 1 กรกฎาคม
- “อย่าแก้แค้นเสียเอง”
  
  15. มีเหตุผลอะไรตามที่พบในโรม 12:19 ที่จะตัดใจไม่แก้แค้น?
  
  ¹⁵ เปาโลให้เหตุผลที่มีน้ำหนักอีกอย่างหนึ่งที่เราไม่ควรแก้แค้น กล่าวคือ เพราะนั่นเป็นแนวทางที่เจียมตัว. ท่านกล่าวว่า “อย่าแก้แค้นเสียเอง พี่น้องที่รัก แต่จงหลีกทางให้พระพิโรธของพระเจ้า; เพราะมีเขียนไว้ว่า ‘การแก้แค้นเป็นของเรา; เราจะตอบแทน พระยะโฮวาตรัส.’ ” (โรม 12:19, ล.ม.) คริสเตียนที่พยายามแก้แค้นเป็นคนทำเกินสิทธิ์. เขาถือวิสาสะทำบทบาทที่เป็นของพระเจ้า. (มัดธาย 7:1) นอกจากนั้น ด้วยการจัดการเรื่องต่าง ๆ ด้วยตัวเอง เขาแสดงถึงการขาดความเชื่อในคำรับรองของพระยะโฮวาที่ว่า “เราจะตอบแทน.” ตรงกันข้าม คริสเตียนแท้ไว้วางใจว่าพระยะโฮวาจะ “ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ทรงเลือกไว้.” (ลูกา 18:7, 8, ฉบับแปล 2002; 2 เธซะโลนิเก 1:6-8) ด้วยความเจียมตัว พวกเขามอบการแก้แค้นไว้ให้พระเจ้าทรงจัดการ.—ยิระมะยา 30:23, 24; โรม 1:18.

“อย่าทำชั่วตอบแทนชั่วแก่ผู้หนึ่งผู้ใดเลย”

หอสังเกตการณ์ 2007 | 1 กรกฎาคม
- 18. เหตุใดการไม่แก้แค้นจึงเป็นเรื่องถูกต้อง, แสดงความรัก, และเจียมตัว?
  
  ¹⁸ ในการพิจารณาพระธรรมโรมบท 12 กันสั้น ๆ เราได้เห็นเหตุผลสำคัญหลายประการที่เราไม่ “ทำชั่วตอบแทนชั่วแก่ผู้หนึ่งผู้ใด.” เหตุผลแรก การไม่แก้แค้นเป็นแนวทางที่ถูกต้อง. เมื่อคำนึงถึงความเมตตาที่พระเจ้าแสดงต่อเรา เป็นสิ่งที่ถูกต้องและมีเหตุผลที่เราถวายตัวเราเองแด่พระยะโฮวาและเต็มใจเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์—รวมถึงพระบัญชาที่ให้รักศัตรู. เหตุผลที่สอง การไม่ทำชั่วตอบแทนชั่วเป็นแนวทางที่เปี่ยมด้วยความรัก. ด้วยการตัดใจไม่แก้แค้นและส่งเสริมสันติสุข เราแสดงความรักโดยหวังว่าจะช่วยแม้แต่ผู้ต่อต้านที่โหดเหี้ยมบางคนให้มาเป็นผู้นมัสการพระยะโฮวา. เหตุผลที่สาม การไม่ทำชั่วตอบแทนชั่วเป็นแนวทางที่เจียมตัว. การแก้แค้นด้วยตัวเราเองย่อมเป็นการทำเกินสิทธิ์ เพราะพระยะโฮวาตรัสว่า “การแก้แค้นเป็นของเรา.” พระคำของพระเจ้ายังเตือนด้วยว่า “มีการทำเกินสิทธิ์หรือ? ถ้าเช่นนั้น ก็จะมีความอัปยศ; แต่สติปัญญาอยู่กับคนเจียมตัว.” (สุภาษิต 11:2, ล.ม.) การมอบการแก้แค้นไว้ให้พระเจ้าทรงจัดการซึ่งนับเป็นความฉลาดสุขุมแสดงว่าเราเจียมตัว.