ได้รับมอบหมายให้ดูแลทรัพย์
1 อัครสาวกเปาโลถือว่างานประกาศที่พระเจ้ามอบหมายให้ท่านนั้นมีค่ามาก และท่านพูดถึงงานนั้นว่าเป็นเสมือน “ทรัพย์.” (2 โก. 4:7) ท่านทนรับความยากลำบากและการข่มเหงเมื่อปฏิบัติหน้าที่มอบหมายนั้น. ท่านประกาศโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยแก่ใครก็ตามที่ท่านมีโอกาสพูดคุยด้วย. ท่านเดินทางหลายร้อยกิโลเมตรด้วยความยากลำบากและเต็มไปด้วยอันตราย ทั้งทางบกและทางทะเล. เราจะเลียนแบบเปาโลได้อย่างไรเพื่อแสดงให้เห็นว่าเรายกย่องงานรับใช้? (โรม 11:13) อะไรทำให้งานรับใช้ของเราล้ำค่าจนไม่มีอะไรเทียบได้?
2 ทรัพย์ที่ล้ำค่ากว่า: ทรัพย์ฝ่ายโลกมักจะก่อความปวดร้าวใจ และให้ผลประโยชน์จำกัดหรือแค่ชั่วคราว. ในทางตรงข้าม งานรับใช้ของเราให้ผลประโยชน์ถาวรทั้งแก่ตัวเราเองและคนอื่น ๆ. (1 ติโม. 4:16) งานรับใช้นี้ช่วยผู้คนที่จริงใจให้เข้ามารู้จักพระยะโฮวา, ทำการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นในชีวิต, และได้รับความหวังแท้เรื่องชีวิตนิรันดร์. (โรม 10:13-15) หากเราถือว่างานรับใช้ล้ำค่า เราจะมีจุดมุ่งหมายที่น่าพอใจในชีวิต, มีความรู้สึกยาวนานว่าประสบผลสำเร็จ, และมีความหวังที่ชูใจเกี่ยวกับอนาคต.—1 โก. 15:58.
3 จงแสดงให้เห็นว่าคุณถือว่าทรัพย์ของคุณล้ำค่า: การถือว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดมีค่าสำหรับเรานั้นบ่อยครั้งดูได้จากการที่เราเต็มใจเสียสละเพื่อสิ่งนั้น. การใช้เวลาและกำลังของเราเพื่อสรรเสริญพระยะโฮวานับเป็นสิทธิพิเศษอันยอดเยี่ยม! (เอเฟ. 5:16, 17) วิธีที่เราใช้เวลาน่าจะแสดงให้เห็นว่าเราถือว่าสิ่งฝ่ายวิญญาณมีค่ามากกว่าสิ่งฝ่ายวัตถุ. เนื่องจากเรามีสิ่งล้ำค่ามากที่จะแบ่งปัน เราจึงมีความปรารถนาที่จะประกาศด้วยความกระตือรือร้น และตื่นตัวที่จะบอกข่าวดีในทุกโอกาส.
4 ปกติแล้วทรัพย์ที่ล้ำค่าจะไม่ถูกซ่อนไว้ แต่จะตั้งแสดงให้คนทั่วไปได้ชื่นชมด้วย. ถ้าเราถือว่างานรับใช้ของเราเป็นทรัพย์ล้ำค่า งานนั้นจะเป็นส่วนที่โดดเด่นในชีวิตของเรา. (มัด. 5:14-16) ด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความหยั่งรู้ค่า ขอให้เราเลียนแบบอัครสาวกเปาโลเสมอและฉวยทุกโอกาสเพื่อแสดงให้เห็นว่าเราถือว่างานรับใช้มีค่าอย่างแท้จริงและยกย่องงานนั้นเหมือนเป็นทรัพย์อันล้ำค่า.