ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

การหยั่งรู้ค่า “ของประทานในลักษณะมนุษย์”

หอสังเกตการณ์ 1999 | 1 มิถุนายน
- “คำนึงถึงเขามากเป็นพิเศษ”
  
  14, 15. (ก) ตามที่กล่าวใน 1 เธซะโลนิเก 5:12, 13 เหตุใดผู้ปกครองสมควรได้รับการคำนึงถึงจากเรา? (ข) เหตุใดจึงอาจกล่าวได้ว่าผู้ปกครอง ‘กำลังทำงานหนักในท่ามกลางพวกเรา’?
  
  ¹⁴ นอกจากนี้ เราแสดงความหยั่งรู้ค่าสำหรับ “ของประทานในลักษณะมนุษย์” ได้โดยการแสดงให้เห็นว่าเราคำนึงถึงเขา. เมื่อเขียนถึงประชาคมเธซะโลนิเก เปาโลเตือนสติสมาชิกของประชาคมนี้ว่า “[จง] นับถือคนเหล่านั้นที่ทำงานหนักท่ามกลางท่าน และดูแลท่านในองค์พระผู้เป็นเจ้าและเตือนสติท่าน; และ . . . คำนึงถึงเขามากเป็นพิเศษด้วยความรักเนื่องด้วยการงานของเขา.” (1 เธซะโลนิเก 5:12, 13, ล.ม.) “ทำงานหนัก”—นั่นเป็นคำพรรณนาถึงผู้ปกครองที่ทุ่มเทตัวเองอย่างไม่เห็นแก่ตัวเพื่อประโยชน์ของเรามิใช่หรือ? ขอพิจารณาสักครู่เกี่ยวกับภาระหนักที่พี่น้องชายที่รักเหล่านี้แบก.

การหยั่งรู้ค่า “ของประทานในลักษณะมนุษย์”

หอสังเกตการณ์ 1999 | 1 มิถุนายน
- 16. จงพรรณนาวิธีต่าง ๆ ซึ่งเราสามารถแสดงให้เห็นว่าเราคำนึงถึงผู้ปกครอง.
  
  ¹⁶ เราจะแสดงให้เห็นว่าเราคำนึงถึงพวกเขาได้อย่างไร? สุภาษิตข้อหนึ่งในคัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “ถ้อยคำที่กล่าวเหมาะกับกาลเทศะก็ประเสริฐนัก!” (สุภาษิต 15:23; 25:11) ดังนั้น คำพูดที่แสดงความหยั่งรู้ค่าและการหนุนกำลังใจอย่างจริงใจสามารถแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเราไม่ได้ถือว่างานหนักของเขาไม่สำคัญ. นอกจากนั้น เราควรมีเหตุผลในสิ่งที่เราคาดหมายจากพวกเขา. ด้านหนึ่งนั้น เราควรรู้สึกเป็นอิสระจะเข้าไปหาเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ. อาจมีบางครั้งที่ ‘หัวใจเราเจ็บปวดรวดร้าว’ และเราต้องการคำหนุนใจ, การชี้นำ, หรือคำแนะนำตามหลักพระคัมภีร์จากคนที่ “มีคุณวุฒิที่จะสั่งสอน” พระคำของพระเจ้า. (บทเพลงสรรเสริญ 55:4; 1 ติโมเธียว 3:2, ล.ม.) ขณะเดียวกัน เราต้องจำไว้ว่าผู้ปกครองสามารถให้เวลาแก่เราได้ไม่มากจนเกินไป เพราะเขาไม่อาจละเลยความจำเป็นของครอบครัวของเขาเองหรือของคนอื่นในประชาคมด้วย. ด้วย “ความเห็นอกเห็นใจ” พี่น้องที่ทำงานหนักเหล่านี้ เราคงไม่ต้องการจะเรียกร้องเอาจากพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลอันควร. (1 เปโตร 3:8, ล.ม.) แทนที่จะเป็นอย่างนั้น ให้เราหยั่งรู้ค่าเวลาและความเอาใจใส่ใด ๆ ก็ตามที่พวกเขาสามารถให้เราได้ตามเหตุผลอันควร.—ฟิลิปปอย 4:5.
  
  17, 18. ภรรยาหลายคนซึ่งสามีเป็นผู้ปกครองเสียสละเช่นไร และเราจะแสดงได้โดยวิธีใดว่าเราไม่ได้มองข้ามความสำคัญของพี่น้องหญิงที่ซื่อสัตย์เหล่านี้?
  
  ¹⁷ จะว่าอย่างไรสำหรับภรรยาของผู้ปกครอง? พวกเธอก็สมควรได้รับการคำนึงถึงด้วยมิใช่หรือ? ที่จริง พวกเธอแบ่งเวลาส่วนหนึ่งของสามีให้แก่ประชาคม. เรื่องนี้บ่อยครั้งเรียกร้องการเสียสละในส่วนของเธอ. บางครั้ง ผู้ปกครองต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในตอนเย็นเอาใจใส่เรื่องต่าง ๆ ของประชาคม ซึ่งถ้าไม่อย่างนั้นเขาก็อาจใช้เวลาดังกล่าวกับครอบครัวได้. ในหลาย ๆ ประชาคม สตรีคริสเตียนที่ซื่อสัตย์เหล่านี้กำลังเสียสละอย่างเต็มใจเช่นนั้นเพื่อผู้เป็นสามีจะสามารถดูแลแกะของพระยะโฮวา.—เทียบกับ 2 โกรินโธ 12:15.
  
  ¹⁸ เราจะแสดงได้โดยวิธีใดว่าเราไม่ได้มองข้ามความสำคัญของพี่น้องหญิงคริสเตียนที่ซื่อสัตย์เหล่านี้? แน่ละ โดยไม่เรียกร้องจนเกินเหตุจากสามีของพวกเธอ. แต่ขออย่าลืมด้วยถึงพลังของคำพูดเรียบง่ายที่แสดงความหยั่งรู้ค่า. สุภาษิต 16:24 กล่าวว่า “ถ้อยคำที่เพราะหูเป็นเหมือนรวงผึ้ง, คือมีรสหวานแก่จิตต์ใจ, และทำให้กะดูกสมบูรณ์ขึ้น.” ขอพิจารณาประสบการณ์สักเรื่องหนึ่ง. หลังจากเลิกประชุม คู่สมรสคู่หนึ่งเข้าไปหาผู้ปกครองคนหนึ่งและขอคุยกับเขาเรื่องลูกชายวัยรุ่นของพวกเขา. ขณะที่ผู้ปกครองคุยกับคู่สมรสคู่นั้น ภรรยาของเขาคอยอยู่อย่างอดทน. ภายหลัง มารดาผู้นั้นเข้าไปหาภรรยาของผู้ปกครองและพูดว่า “ดิฉันอยากจะขอบคุณสำหรับเวลาที่สามีคุณได้ใช้ไปเพื่อช่วยครอบครัวดิฉัน.” คำพูดอันเรียบง่ายและไพเราะซึ่งแสดงความหยั่งรู้ค่าดังกล่าวจับใจภรรยาของผู้ปกครองคนนั้นอย่างแท้จริง.