การประพฤติซึ่งประดับคำสอนของพระเจ้า
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฝ่ายจัดการของบริษัทแห่งหนึ่งในคาราคัส ประเทศเวเนซูเอลาได้มีจดหมายถึงคณะผู้ปกครองและผู้รับใช้แห่งประชาคมของพยานพระยะโฮวาซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน. ข้อความในจดหมายอ่านดังนี้ “บริษัทของเราได้รับการอ้างอิงที่ดีมากเกี่ยวกับคนในศาสนาของท่าน ในด้านการสำนึกถึงความรับผิดชอบและความซื่อสัตย์ของเขา. ด้วยเหตุนี้เราจึงติดต่อมายังท่าน. เนื่องจากเวลานี้บริษัทของเราขาดบุคลากร เราต้องการรับบุคคลทำหน้าที่ต่อไปนี้สองคนโดยด่วน: ตำแหน่งหนึ่งเป็นคนขับรถ และอีกตำแหน่งหนึ่งเป็นผู้จัดการคลังสินค้า. เราจะยินดีมากหากท่านจะกรุณาแจ้งให้ทราบว่าในประชาคมนี้หรือประชาคมใกล้เคียงมีใครบ้างต้องการงานทำ. ตามจริงแล้ว เราไม่ประสงค์จะว่าจ้างบุคลากรที่ไม่ใช่พยานพระยะโฮวา. ถึงแม้ไม่มีบุคคลพร้อมจะทำหน้าที่เหล่านี้ แต่เราก็จะคอยคำตอบจากท่านก่อนการตัดสินใจใด ๆ ในขั้นต่อไป.”
หลังจากเห็นจดหมายซึ่งสอดไว้ใต้ประตูหอประชุม ผู้ปกครองคนหนึ่งในประชาคมได้ไปเยี่ยมเจ้าของบริษัทที่เราพูดถึง. เจ้าของคนนี้เคยติดต่อกับพยานพระยะโฮวาถึงสิบห้าปีแล้ว และจำได้ว่าไม่เคยมีเรื่องอึดอัดใจกับคนงานที่เป็นพยานฯ. เขาพูดถึงพยานฯว่าเป็นคนทำงานที่เอาจริงเอาจัง รับผิดชอบ ซื่อสัตย์และขยันขันแข็ง. แล้วก็พูดเสริมว่า “ผมทราบว่า พวกคุณไม่ทนทานกับคนเลว และคุณจะตัดสัมพันธ์คนแบบนั้น. ทั้งนี้ก็แสดงว่า ประชาคมของพวกคุณไม่ต้องการสมคบกับคนประเภทนั้น.”
การประพฤติที่ดีเช่นนั้นประดับคำสอนของพระเจ้า (ติโต 2:10) และเป็นผลสืบเนื่องจากความประสงค์อย่างจริงใจที่จะยึดมั่นกับหลักการทางศีลธรรมของพระคัมภีร์.