Римлилер
7 Доганлар, адам дирикә, Кануның оңа агалык эдйәндигини билмейәрмисиңиз? (Мен кануны билйәнлере айдярын). 2 Мысал үчин, әри дирикә, аялы оңа канун аркалы баглыдыр. Эмма әри өлсе, аялы онуң канунындан азатдыр. 3 Диймек, эгер әри дирикә, аялы башга бирине дурмуша чыкса, ол зынахор боляндыр. Эмма әри өлсе, аялы онуң канунындан азатдыр ве башга бирине дурмуша чыкса, зынахор болян дәлдир.
4 Доганларым, сизем Месихиң гурбан хөкмүнде берлен бедени аркалы Канун үчин өлдүңиз. Шейдип, сиз өлүмден дирелен Месихиңки болдуңыз. Шейлеликде, биз Худайы шөхратландырян мивелери берип билйәрис. 5 Биз тен ислеглерине гөрә яшан дөврүмиз, Канун бизде гүнәли хөвеслери аян эдйәрди. Бу хөвеслер беденимизде* херекет эдип, өлүме элтйән мивелери берйәрди. 6 Эмма инди Канундан азат эдилдик, себәби биз өзүмизи баглап саклаян Канун үчин өлдүк. Шейдип, биз язылан көне кануның гуллары дәл-де, мукаддес рух аркалы Худайың гуллары болдук.
7 Онда нәме диелиң? Кануның кемчилиги бармы?* Элбетде, ёк! Догрудан-да, эгер Канун болмадык болса, мен гүнәниң нәмедигини билмездим. Меселем, Канунда: «Илиң задына гөз гыздырма» дийилмедик болса, мен илиң задына гөз гыздырмагың нәдогрудыгыны билмездим. 8 Эмма гүнә канун аркалы гүйҗәп, менде ачгөзлүгиң дүрли гөрнүшлерини дөретди, себәби канун ёкка, гүнә өлүди. 9 Аслында, канун берилмәнкә, мен диридим. Эмма канун берленден соң, гүнә ене-де яшап башлады, мен болса өлдүм. 10 Яшайша элтмели канун өлүме элтйән канун болуп чыкды. 11 Себәби гүнә канун аркалы гүйҗәп, мени гүнәли хөвеслере итерйәр ве шол канун аркалы өлдүрйәр. 12 Йөне Канун ве ондакы табшырыклар мукаддесдир, догрудыр хем говудыр.
13 Онда говы зат* мени өлүме элтйәрми? Элбетде, ёк! Муны гүнә эдйәр. Гүнәниң нәмедигини айдың этмек үчин, гүнә говы зат аркалы мени өлүме элтйәр. Шейдип, гүнәниң җуда эрбетдиги канун аркалы айдың боляр. 14 Биз Кануның Худайдандыгыны билйәрис, йөне мен бикәмилдирин*, гүнәниң гулчулыгына сатыландырын. 15 Йөне мен нәме эдйәндигиме дүшүнмейәрин. Себәби ислейән задымы дәл-де, йигренйән задымы эдйәрин. 16 Мен Кануның говудыгы билен ылалашярын, йөне шонда-да эдесим гелйән зады эдип билмейәрин. 17 Эмма эдйән задымы инди мен дәл-де, ичимдәки гүнә эдйәр. 18 Себәби ичимде, ягны тенимде говы задың ёкдугыны билйәрин; говы зат эдесим гелйәр, йөне оны эдип билмейәрин. 19 Мен ислейән ягшы задымы дәл-де, ислемейән эрбет задымы эдйәрин. 20 Диймек, ислемейән задымы эдйән болсам, онда муны мен дәл-де, ичимдәки гүнә эдйәндир.
21 Мен өзүмде шейле кануны гөрйәрин: догры зат эдесим геленде, эрбетлик пейда боляр. 22 Мен ички дүнйәмде Худайың канунындан дийсең леззет алярын. 23 Эмма беденимде* башга бир кануны гөрйәрин. Ол аңымдакы кануна гаршы сөвешип, мени беденимдәки* гүнә канунына есир эдйәр. 24 Не бичәре адам мен! Ким мени өлүме элтйән беденден халас эдер? 25 Халыпамыз Иса Месих аркалы Худая миннетдардырын! Мен аң-дүшүнҗәмде Худайың канунының гулы, беденимде болса гүнә канунының гулудырын.