Ресулларың ишлери
7 Шонда баш руханы: «Оларың айдянлары догрумы?» дийип сорады. 2 Стефанус шейле җогап берди: «Адамлар, доганлар, аталар, гулак асың. Атамыз Ыбрайым Харана гитмәнкә, хениз Месопотамияда яшаярка, оңа Худайың шөхраты аян болды. 3 Шонда Худай оңа: „Өз юрдуңы ве доган-гарындашларыңы гой-да, мениң саңа гөркезҗек юрдума гит“ дийди. 4 Ыбрайым хем Халдея топрагына гидип, Харанда орнашды. Эмма ол ерде какасы арадан чыкансоң, Худай оңа сизиң хәзирки яшаян ериңизе гөчмеги табшырды. 5 Худай оңа бу ерден хич хили, хатда бир гарыш ер-де мирас бермеди. Йөне Ыбрайымың чагасы болмаса-да, шу ери онуң неслине* берҗекдигини вада этди. 6 Шейле-де Худай онуң неслиниң* башга юртда гелмишек болҗакдыгыны ве халкларың олары гул эдип, 400 йыллап эҗир чекдирҗекдигини* айтды. 7 Йөне Худай: „Мен олары гул эден халкы хөкүм эдерин. Соңра олар шол юртдан чыкып, маңа сежде эдерлер“ дийди.
8 Шейле-де Худай Ыбрайым ве онуң огуллары билен сүннетлилик әхтини баглашды. Шейлеликде, Ысхагың догланына секиз гүн боланда, Ыбрайым оны сүннетледи. Ысхак Якубың атасыды*, Якуп хем 12 саны ата-бабаларымызың атасы болды. 9 Ата-бабаларымыз Юсуба гөриплик эдип, оны Мүсүре сатдылар. Эмма Худай Юсуп биленди. 10 Худай оны әхли кынчылыклардан халас этди, оңа акылдарлык берип, Мүсүр патышасы фараоның хорматыны газанмага көмек этди. Ол хем Юсубы Мүсүриң хөкүмдары ве өз өйүне гөзегчи эдип белледи. 11 Эмма бүтин Мүсүр юрдунда ве Кенганда ачлык дүшенде, шейле бир агыр дөвүр болды велин, ата-бабаларымыз иймәге хич зат тапмадылар. 12 Якуп Мүсүрде азык бардыгыны эшиденде, ол ере огулларыны иберди. 13 Олар Мүсүре икинҗи гезек баранларында, Юсуп доганларына өзүни танатды. Шонда фараон хем Юсубың машгаласы хакда эшитди. 14 Шейлеликде, Юсуп хабар ёллап, какасы Якубы ве 75 адамдан ыбарат болан әхли доган-гарындашларыны янына чагырды. 15 Шейдип, Якуп Мүсүре барды ве шол ерде арадан чыкды. Ата-бабаларымыз хем шол ерде арадан чыкдылар. 16 Олар Ыбрайымың Шекемде Хамор огулларындан күмүш пула сатын алан мазарчылыгында җайландылар.
17 Худайың Ыбрайыма берен вадасының ерине етмели вагты голайланда, Якубың несиллери Мүсүрде җуда көпелипди. 18 Шонда Мүсүрде Юсубы танамаян башга бири патыша болды. 19 Ол мекирлиге йүз уруп, яңы доглан бәбеклери өлдүрмек үчин ата-бабаларымызы чагаларындан гечмәге меҗбур этди. 20 Шол дөвүрде Муса догулды, ол Худайың назарында оваданды ве үч айлап ата-энесиниң өйүнде өнүп-өсди. 21 Эмма ата-энеси оглуны ташламалы боланда, фараоның гызы оны алып, өз оглы ялы эдип тербиеледи. 22 Шейлеликде, Муса мүсүрлилериң бүтин билимлеринден тәлим алды. Нетиҗеде, ол сөзде ве ишде башарҗаң адам болуп етишди.
23 Муса 40 яшанда, ысрайыллы доганларыны идемеги йүрегине дүвди. 24 Бир гезек ол мүсүрлиниң ысрайылла адалатсыз дарашяндыгыны гөрди. Шонда ол доганының арыны алмак үчин мүсүрлини өлдүрди. 25 Муса доганларыны Худайың өзи аркалы халас этҗекдигине дүшүнерлер өйдүпди, эмма олар муңа дүшүнмедилер. 26 Эртеси гүн ол ики ысрайыллының өз араларында уршуп дурандыкларыны гөрди. Муса олары ярашдырҗак болуп: „Сиз нәме үчин бир-бириңиз билен урушярсыңыз? Сиз доган ахырын“ дийди. 27 Эмма доганына яманлык эдйән оңа гаршы чыкып: „Ким сени бизиң үстүмизден хөкүмдар ве казы эдип белледи? 28 Я-да сен дүйн мүсүрлини өлдүришиң ялы, мени-де өлдүрҗек болярмың?“ дийди. 29 Муса бу сөзлери эшиденде, Мүсүрден гачып гитди ве Мидия юрдунда месген тутды. Бираз вагтдан ол өйленди ве онуң ики оглы болды.
30 Шондан 40 йыл геченде, Синай дагының голайындакы чөлде янып дуран гырымсы агачда бир перишде пейда болды. 31 Муса муны гөрүп, хайран галды. Йөне оны якындан гөрмек үчин голайлашанда, Ехованың*: 32 „Мен сениң ата-бабаларың болан Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайыдырын“ диен сөзлерини эшитди. Муса титрәп, хас голай бармага горкды. 33 Ехова* оңа: „Аякгабыңы чыкар, себәби сениң дуран ериң мукаддесдир. 34 Мен халкымың Мүсүрде эҗир чекйәндигини гөрдүм, оларың ахы-наласыны эшитдим, олары халас этмек үчин гелдим. Хәзир болса мен сени Мүсүре ибермекчи“ дийди. 35 Ысрайыллылар Муса: „Ким сени хөкүмдар ве казы эдип белледи?“ дийселер-де, Худай онуң билен гырымсы агачда перишдеси аркалы геплешип, халкына ёлбашчы ве халасгәр эдип иберди. 36 Ол Мүсүрде, Гызыл деңзиң боюнда ве чөлде 40 йыллап көп гудратлардыр аламатлар гөркезип, олара ёлбашчылык этди.
37 Муса ысрайыл халкына: „Худай сизиң араңыздан мениң ялы бир пыгамбер белләр“ дийипди. 38 Шейле-де ол ысрайыл халкы билен чөлде болупды, Синай дагында перишде билен ве ата-бабаларымыз билен геплешипди. Шонда ол сизе бермек үчин Худайың мукаддес ве дири сөзлерини алыпды. 39 Ата-бабаларымыз оңа гулак асмакдан боюн гачырып, ондан йүз өвүрдилер ве йүреклеринде Мүсүре доланмагы арзув эдйәрдилер. 40 Олар Харуна: „Бизе ёл гөркезҗек таңры ясап бер, себәби бизи Мүсүрден алып чыкан Муса диен адама нәме боландыгыны билмейәрис“ дийдилер. 41 Шонда олар гөле ясап, шол бута гурбанлык гетирдилер. Өз эллери билен ясан зады үчин мейлис гурнадылар. 42 Шейлеликде, Худай бу халкдан йүз өврүп, олара асмандакы Гүне, Ая ве йылдызлара сежде этмәге ёл берди. Бу бабатда Пыгамберлер китабында шейле язылгы: „Эй ысрайыл өйи, эйсем, чөлде 40 йыллап гетирен малларыңызы ве гурбанларыңызы сиз маңа бердиңизми? 43 Ёк. Гайтам, сиз Молохың* чадырыны ве Репан таңрысының йылдызыны яныңызда гөтерип гезйәрдиңиз. Сиз оларың хейкеллерини сежде этмек үчин ясапдыңыз. Шонуң үчин мен сизи Вавилондан хем узага сүргүн эдерин“.
44 Чөлде ата-бабаларымызда шаятлык хөкмүнде хызмат эдйән бир чадыр барды. Худай Муса билен геплешенде, оны берлен нусга гөрә ясамагы табшырыпды. 45 Ата-бабаларымыз чадырың затларыны алып, Ешув билен биле олары башга халкларың топрагына гетирдилер. Худай ата-бабаларымызың хатырасына шол юрдуң халкларыны ковуп чыкарды. Шол чадыр Давудың гүнлерине ченли сакланып галды. 46 Давут Худайың назарында мерхемет тапыпды ве Якубың Худайы үчин өй гурмага мынасып сайылмагыны хайыш этди. 47 Эмма Худай үчин өйи Сүлейман гурды. 48 Йөне Бейик Бирибар ынсан эллери билен ясалан өйде яшамаяр, чүнки пыгамбер хем шейле дийипди: 49 „Ехова* шейле диййәр: Гөклер мениң тагтымдыр, ер йүзи болса аякларымың басганчагыдыр. Сиз маңа нәхили өй гурмакчы болярсыңыз? Я-да мениң месген тутян ерим ниреде? 50 Эйсем, әхли затлар мениң эллерим билен ясалмадымы нәме?“
51 Эй кесир адамлар, сизиң гулакларыңыз гапылыпдыр, пикириңизи-де үйтгетмек ислемейәрсиңиз*. Сиз элмыдама мукаддес руха гаршы чыкярсыңыз. Шейдип, ата-бабаларыңызың гөрелдесине эерйәрсиңиз. 52 Сизиң ата-бабаларыңыз пыгамберлериң хайсы бирини ызарламадылар? Хава, олар догручыл адамың гелҗекдигини ыглан эденлери өлдүрдилер. Сиз хем догручыл адама дөнүклик эдип, оны өлүме табшырдыңыз. 53 Худай перишделери аркалы сизе Канун берди, эмма сиз оны берҗай этмедиңиз».
54 Олар бу сөзлери эшиденлеринде, гахар-газаба мүнүп, Стефануса дишини гыҗап башладылар. 55 Эмма ол мукаддес рухдан долуп, гөге середен-де, Худайың шөхратыны хем-де Онуң саг тарапында дуран Исаны гөрди. 56 Ол: «Ине мен гөклериң ачыкдыгыны ве Ынсан оглуның Худайың саг тарапында дурандыгыны гөрйәрин» дийди. 57 Шонда олар улы сес билен гыгырышып, эллери билен гулакларыны япдылар ве үйшүп, онуң үстүне топулдылар. 58 Оны шәхериң дашына чыкарып, дашлап башладылар. Шаятлар донларыны чыкарып, олары Савул атлы бир яш йигидиң янында гойдулар. 59 Олар Стефанусы дашлап дуркалар, ол: «Халыпам Иса, мениң рухумы* кабул эт» дийди. 60 Соңра дыза чөкди-де, батлы сес билен гыгырып: «Ехова*, олары эдйән гүнәси үчин җезаландырма» дийди. Шу сөзлери айдып, ол өлүм укусына гитди.