Ылхам
1 Худай өз гулларына тизден нәмәниң болҗакдыгыны аян этмек үчин Иса Месих аркалы шу ылхамлы сөзлери берди. Иса хем перишдесини иберип, муны гөчме маныдакы гөрнүшлер аркалы гулы Яхя гүррүң берди. 2 Яхя Худайың берен сөзүне ве Иса Месихиң эден шаятлыгына, хава, гөрен әхли затларына гүвә гечди. 3 Шу пыгамберлик сөзлерини сесли окаян, оны эшидйән ве ондакы язылан затлары берҗай эдйән адам багтлыдыр, себәби белленен вагт голайлады.
4 Мен Яхя, булары Азиядакы* еди йыгнага язярын:
«Хәзир хем, өң хем бар болан, гелеҗекде-де болҗак Худайың» ве онуң тагтының өңүнде дуран еди рухуң мерхемети хем парахатлыгы сизиң билен болсун. 5 Шейле-де «Вепалы шаят», «өлүмден илкинҗи болуп дирелен» ве «ер йүзүниң патышаларының Хөкүмдары» Иса Месихден сизе мерхемет хем парахатлык болсун.
Ол бизи сөйүп, ганы аркалы гүнәлеримизден азат этди, 6 Ата Худайымызың өңүнде патышалар хем-де руханылар эдип белледи. Бакы шөхрат ве гүйч онуңкы болсун. Омын.
7 Ине, ол булутлар билен гелер, хер кес оны гөрер, оны найза билен санҗанлар хем гөрерлер; ол себәпли ер йүзүндәки әхли тайпалар хасрат чекип, гурсагына урарлар. Хава, бу хөкман болар. Омын.
8 Ехова* Худай шейле диййәр: «Мен Алфа ве Омега*, хәзир хем, өң хем бар болан, гелеҗекде-де болҗак Гудратыгүйчли Худайдырын».
9 Мен, доганыңыз Яхя, Исаның шәгирди хөкмүнде сизиң ялы кынчылыклара душ гелйәрин, чыдамлы болярын ве патышалыга умыт эдйәрин. Мен Худай ве Иса барада шаятлык эдйәндигим үчин Патмос адасына дүшдүм. 10 Мукаддес рух мени Халыпамызың гүнүне алып гитди. Шонда мен аркамдан бириниң сурнай кимин гүйчли сесини эшитдим. 11 Ол маңа: «Гөрен затларыңы голязма язып, еди йыгнага, ягны Эфесе, Смирна, Пергама, Тиятира, Сардиния, Филаделфия, Лаодикия ибер» дийди.
12 Мен өзүм билен геплешип дураны гөрмек үчин ызыма өврүленимде, алтындан ясалан еди саны шемдан гөрдүм. 13 Оларың ортарасында ынсан оглуна меңзеш бири дурды. Онуң топугына етйән узын доны ве дөшүне етип дуран алтын гушагы барды. 14 Шейле-де келлесиндәки сачлары ак йүң ве гар ялы ап-акды, гөзлери болса одуң ялны ялыды. 15 Аяклары отлы печден чыкан арасса мис киминди, сеси болса бейик шарлавугың гүйчли сеси ялыды. 16 Онуң саг элинде еди йылдыз барды, агзындан йити, узын ве ики тарапы кесгир гылыч чыкып дурды, йүзи болса гүйчли нур сачян Гүн киминди. 17 Мен оны гөренимде, өли кимин аягының өңүне йыкылдым.
Шонда ол саг элини үстүме гойды-да, шейле дийди: «Горкма, мен Илкинҗи ве Соңкудырын. 18 Мен диридирин. Мен өлүпдим, йөне, ине, бакы ве эбеди яшарын. Өлүмиң ве Габрың* ачарлары мендедир. 19 Шонуң үчин гөрен затларыңы, болуп дуран затлары ве шундан соң болҗак затлары яз. 20 Саг элимде гөрен йылдызларың ве алтындан ясалан еди шемданың мукаддес сыры шудур: еди йылдыз еди йыгнагың перишделерини, еди шемдан болса еди йыгнагы аңладяр.