Лука

4 Соңра Иса мукаддес рухдан долуп, Иордан дерясындан гайдып гелди ве рухуң гөркезмеси билен чөле гитди. 2 Иса ол ерде 40 гүн болды. Ол хич зат ийип-ичмәндиги үчин ахырында аҗыкды. Шонда Иблис оны сынамага гелди. 3 Иблис оңа: «Эгер сен Худайың оглы болсаң, шу даша чөрек болмагы буюр» дийди. 4 Эмма Иса оңа шейле җогап берди: «Язгыларда: „Адам диңе бир чөрек билен яшамалы дәлдир“ дийип язылгыдыр».

5 Шонда ол Исаны бир дага чыкарды-да, оңа гөз ачып-юмасы салымда ер йүзүндәки әхли патышалыклары гөркезди. 6 Соңра Иблис шейле дийди: «Мен шу патышалыкларың әхлисиниң ыгтыярыны ве шөхратыны саңа берерин, себәби олар маңа берлендир. Мен хем оны киме бермек ислесем, шоңа-да берйәрин. 7 Эгер сен маңа сежде этсең, оларың әхлиси сениңки болар». 8 Иса оңа шейле җогап берди: «Язгыларда: „Худайың Ехова* сежде этмели, диңе оңа мукаддес гуллугы берҗай этмели“ дийип язылгыдыр».

9 Соңра Иблис оны Иерусалиме алып барды-да, ыбадатхананың депесине* чыкарып, шейле дийди: «Эгер сен Худайың оглы болсаң, өзүңи шу ерден ашак зың. 10 Чүнки Язгыларда: „Ол перишделерине сени халас этмеги табшырар. 11 Аякларың даша дегмез ялы, олар сени эллеринде гөтерерлер“ дийип язылгыдыр». 12 Иса оңа шейле җогап берди: «Язгыларда: „Худайың Ехованы* сынама“ дийип язылгыдыр». 13 Шонда Иблис әхли сынагларыны тамамлап, башга бир аматлы пурсат дөрейәнчә янындан гитди.

14 Соңра Иса рухуң гүйҗүнден долуп, Җелилә гайдып гелди. Даш-төверекдәки әхли ерлерде ол хакда ягшы сөзлери айдярдылар. 15 Шейле-де Иса синагогаларда* тәлим берип башлады ве хеммелер оны тарыплаярды.

16 Шондан соң Иса өнүп-өсен шәхерине, ягны Назарете гелди ве эндигине гөрә, Сабат гүни* синагога барды-да, Язгылардан окамак үчин еринден турды. 17 Шонда оңа Ишая пыгамбериң голязмасыны бердилер, ол хем оны ачды-да, шейле сөзлери тапып окады: 18 «Ехова* маңа рухуны берди, чүнки ол мени гарыплара хош хабары ыглан этмек үчин месх этди. Ол мени есирлере азатлыгы вагыз этмәге, көрлериң гөзүни ачмага, эзиленлери эркинлиге чыкармага 19 ве Ехованың* берекет берҗек вагты барада вагыз этмәге иберди». 20 Соңра ол голязманы дүйрледи-де, ерине гечип отурды; синагогадакыларың бары оңа дыкгат билен середйәрдилер. 21 Шонда ол: «Шу гүн сизиң Язгылардан эшиден шу сөзлериңиз берҗай болды» дийди.

22 Оларың бары оңа өвгүли сөзлери айдып башладылар, онуң агзындан чыкян якымлы сөзлерине гең галып: «Бу Юсубың оглы дәлми нәме?» дийишйәрдилер. 23 Шонда Иса олара шейле дийди: «Элбетде, сиз маңа „Лукман, илки өзүңи сагалт. Биз Капернаумда болан затлары эшитдик, ол ерде эден затларыңы өз яшаян ериңде-де эт“ диерсиңиз. 24 Аслында, хич бир пыгамбери өз яшаян еринде кабул этмейәрлер. 25 Ине, сизе бир хакыкаты айдайын: Ылясың яшан дөврүнде Ысрайылда энчеме дул аяллар барды. Үч ярым йыл ягыш ягмадык вагты бүтин юрда гүйчли ачлык дүшүпди. 26 Эмма Худай Ылясы Ысрайылдакы дул аялларың янына дәл-де, Сидон юрдундакы Сарептада яшаян дул аялың янына иберди. 27 Шейле-де Элиша пыгамбериң дөврүнде Ысрайылда хейвере* кеселли адамлар көпди, эмма сириялы Нагамандан башга оларың хич бири сагалдылмады». 28 Синагогадакыларың бары муны эшидип, гахар-газаба мүндүлер. 29 Олар ерлеринден турдулар-да, Исаның үстүне топулып, оны шәхерден чыкардылар. Соңра оны яшаян шәхерлериниң дуран дагының гырасына элтип, ашак зыңҗак болдулар. 30 Эмма Иса оларың арасындан гечди-де, өз ёлуны довам этди.

31 Шейдип, ол Җелиледәки Капернаум шәхерине барды ве Сабат гүнлери адамлара тәлим берйәрди. 32 Олар Исаның өвредишине хайран галярдылар, себәби ол ыгтыярлы адам хөкмүнде геплейәрди. 33 Ол ердәки синагогада ичинде җынлы бир адам барды, ол батлы сес билен: 34 «Эй назаретли Иса! Сен бизи нәме этҗек болярсың? Бизи ёк этмек үчин гелдиңми? Мен сениң кимдигиңи говы билйәрин, сен Худайың Мукаддес гуллукчысысың» дийди. 35 Эмма Иса оңа кәйәп: «Сем бол-да, онуң ичинден чык» дийди. Шонда җын хеммелериң гөзүниң алнында ол адамы ере пылчап зыңды-да, хич хили зыян етирмән, онуң ичинден чыкды. 36 Хеммелер хайран галышып, бири-бирлерине: «Онуң сөзлериниң гүйҗүне серетсеңиз-ле! Ол җынлара гүйч ве ыгтыяр билен буйрук берйәр, олар хем чыкып гидйәрлер!» дийишдилер. 37 Шейлеликде, Иса хакдакы хабарлар юрдуң әхли ерлерине яйрады.

38 Соңра ол синагогадан чыкып, Симуның өйүне гелди. Симуның гайыненесиниң гүйчли гызгыны галыпды ве олар Исадан оңа көмек этмеги хайыш этдилер. 39 Шонда Иса сыркавың янына барды-да, башуҗунда дуруп, онуң гызгыныны айырды. Ол хем шол бада еринден турды-да, олара хызмат эдип башлады.

40 Эмма гүн яшанда, адамлар онуң янына дүрли кеселли сыркавлары гетирдилер. Иса хем оларың хер бириниң үстүне элини гоюп сагалдярды. 41 Шейле-де көп адамларың ичинден чыкян җынлар: «Сен Худайың Оглусың» дийип гыгырярдылар. Эмма Иса олара кәйәп, геплемәге ёл бермейәрди, себәби олар онуң Месихдигини билйәрдилер.

42 Даң атанда, Иса ол ерден чыкып, бир чола ере гитди. Мәреке болса оны гөзләп башлады. Оны тапанларында, янына барып, гитмезлиги хайыш этдилер. 43 Иса олара: «Мен Худайың Патышалыгы барадакы хош хабары башга шәхерлере-де ыглан этмели, себәби мен шонуң үчин иберилдим» дийди. 44 Шейлеликде, ол Яхуданың синагогаларына вагыз этмәге гитди.