Лука

6 Бир гезек Иса шәгиртлери билен Сабат гүни* бугдайлыгың ичинден гечип барярды. Шәгиртлер бугдай башларыны ёлуп, олары эллериниң аясында дөвүп иййәрдилер. 2 Кәбир фарисейлер муны гөрүп: «Сиз нәме үчин Сабат гүни ишләп, Кануны бозярсыңыз?» дийдилер. 3 Иса олара: «Сиз Давудың ве онуң ёлдашларының аҗыган вагты нәме эдендиги барада окамадыңызмы? 4 Ол мукаддес чадыра гирип, Худая хөдүрленйән чөреги алды-да, хем өзи, хем янындакы адамлар ийдилер. Кануна гөрә шол чөреги руханылардан башга хич ким иймели дәлди» дийди. 5 Соңра Иса: «Ынсан оглы Сабат гүнүниң Хоҗайыныдыр» дийди.

6 Башга бир Сабат гүни Иса синагога барып, адамлара өвредип башлады. Ол ерде саг эли ысмаз* бир адам барды. 7 Канунчылар ве фарисейлер Исаны айыпламак үчин бир делил тапҗак болуп, ол адамы Сабат гүни сагалдармыка дийип, үнсли сынлаярдылар. 8 Иса оларың пикирини билип, эли ысмаз* адама: «Ериңден тур-да, орта чык» дийди. Ол хем еринден туруп, янына барды. 9 Шонда Иса олара: «Сизе бир сораг берҗек: Кануна гөрә Сабат гүни ягшылык этмек догрумы я-да яманлык? Адамың җаныны халас этмекми я-да өлдүрмек?» дийди. 10 Соңра Иса даш-төверегиндәки адамлара серетди-де, яңкы адама: «Элиңи узат» дийди. Ол хем узаданда, эли сагалды. 11 Олар гахар-газаба мүндүлер ве өз араларында маслахатлашып, Иса яманлык этмегиң башга бир ёлуны гөзләп башладылар.

12 Шол гүнлериң биринде Иса дога этмек үчин дага гитди ве бүтин гиҗәни Худая дога эдип гечирди. 13 Даң атанда, ол шәгиртлерини янына чагырды-да, арасындан 12-сини сайлап, олары «ресуллар*» дийип атландырды. 14 Олар: Симун, оңа Петрус хем диййәрдилер, онуң доганы Андреас, Якуп, Яхя, Филипус, Бартоломей, 15 Матта, Томас, Алфейиң оглы Якуп, «ыхласлы» дийилйән Симун, 16 Якубың оглы Яхуда ве Иса дөнүклик эден Иуда Искариот.

17 Соңра Иса шәгиртлери билен дагдан дүшди-де, бир текиз ерде дурды. Ол ерде онуң көп шәгиртлери ве Яхудадан, Иерусалимден, Сур билен Сидоның кенарякаларындан гелен энчеме адамлар барды. Олар Исаны диңлемәге ве сыркавлыгындан ачылмага гелипдилер. 18 Хатда җынлардан эҗир чекйән адамлар хем сагалярды. 19 Бүтин мәреке Иса элини дегирҗек болуп җан эдйәрди, чүнки ондан чыкян гүйч билен хеммелер сагалярды.

20 Ол шәгиртлерине серетди-де, сөзе башлады:

«Гарыплар, сиз багтлысыңыз, себәби Худайың Патышалыгы сизиңкидир.

21 Хәзир аҗыгянлар багтлыдыр, себәби олар доярлар.

Хәзир аглаянлар багтлыдыр, себәби олар гүлерлер.

22 Адамлар сизи Ынсан оглы себәпли йигрененлеринде, ызарланларында, сөгенлеринде ве эрбетлер хөкмүнде адыңыза төхмет атанларында багтлысыңыз. 23 Шол гүн шатланың, бегениң!* Себәби гөкде алҗак сылагыңыз улудыр. Оларың ата-бабалары хем пыгамберлере шейле затлары эдипдилер.

24 Эмма байлар, дат гүнүңизе, себәби сиз хемме ислән задыңызы хәзир алып билйәрсиңиз.

25 Доюп-ганянларың дат гүнүне, себәби олар аҗыгарлар.

Хәзир гүлйәнлериң дат гүнүне, себәби олар хасрат чекип агларлар.

26 Адамлар сизи шөхратландыран махалы дат гүнүңизе, себәби оларың ата-бабалары ялан пыгамберлери шейле эдипдилер.

27 Эмма мен сизе шейле диййәрин: душманларыңызы сөйүң*, сизи йигренйәнлере ягшылык эдиң. 28 Сизе гаргаянлара алкыш айдың, сизе сөгйән адамлар үчин дога эдиң. 29 Бири сениң яңагыңа урса, оңа бейлеки яңагыңы хем өвүр; бири көйнегиңи аланда, оңа донуңы хем бермәге гаршылык гөркезме. 30 Ким сизден бир зат сораса, оңа бериң ве берен задыңызы ызына сорамаң.

31 Шейле-де адамларың өзүңизе нәме этмегини ислейән болсаңыз, сиз-де олара шоны эдиң.

32 Эгер сиз диңе өзүңизи сөййәнлери сөйсеңиз, өвгә мынасып нәме эдйәрсиңиз? Хатда гүнәкәрлер хем өзлерини сөййәнлери сөййәрлер. 33 Эгер сизе ягшылык эдйәнлере ягшылык этсеңиз, өвгә мынасып нәме эдйәрсиңиз? Хатда гүнәкәрлер хем шейле эдйәрлер. 34 Эгер сиз ызына алмак умыды билен адамлара карз берсеңиз, өвгә мынасып нәме эдйәрсиңиз? Хатда гүнәкәрлер хем ызына алмак үчин бири-бирине карз берйәрлер. 35 Сиз болса душманларыңызы сөйүң, олара ягшылык эдиң ве хич зада гарашман карз бериң. Шонда сылагыңыз улы болар ве сизе Бейик Бирибарың огуллары дийлер, чүнки Ол гадыр билмезлере-де, залымлара-да ягшылык эдйәндир. 36 Атаңызың рехимдар болшы ялы, сиз хем рехимдар болуң.

37 Адамлары язгармагыңызы бес эдиң, шонда сизи хем хич ким язгармаз; танкытламагыңызы бес эдиң, шонда сизи хем хич ким танкытламаз. Адамлары багышлаң, шонда Худай хем сизи багышлар. 38 Бериң, шонда сизе-де берерлер. Гуҗагыңызы силкип-силкип долдурарлар, дыкып, оңа пүре-пүр эдип гуярлар. Хайсы өлчег билен өлчесеңиз, сизе-де шейле өлчег билен гайтарылар».

39 Соңра Иса ене-де бир мысал гетирип, шейле дийди: «Эйсем, көр көри идип билерми? Оларың икиси-де чукура гачмазмы? 40 Шәгирт мугаллымындан ёкары дәлдир, йөне хер кесе долы өвредиленден соң, ол мугаллымы ялы боляндыр. 41 Сен нәме үчин доганыңың* гөзүндәки чөпи гөрйәрсиң-де, өз гөзүңдәки агаҗы гөрмейәрсиң? 42 Өз гөзүңдәки агаҗы гөрмән, сен нәдип: „Доганым, гел, гөзүңдәки чөпи чыкарайын“ дийип билйәрсиң? Эй икийүзли! Илки өз гөзүңдәки агаҗы чыкар, шонда доганыңың гөзүнден чөпи нәдип чыкармалыдыгыны говы сайгарарсың.

43 Эрбет агач чүйрүк миве берйәндир, оңат агач болса говы миве берйәндир. 44 Хер бир агач мивесинден таналяр. Тикенекден инҗир, гырымсы агачдан үзүм йыгылмаяр. 45 Ягшы адам йүрегиниң ягшы хазынасындан ягшы затлары чыкаряр, эрбет адам болса йүрегиниң эрбет хазынасындан эрбет затлары чыкаряр, себәби ынсаның йүреги нәмеден долы болса, шоны-да айдяндыр.

46 Сиз маңа нәме үчин „Халыпам! Халыпам!“ дийип-де, айдянларымы берҗай этмейәрсиңиз? 47 Мениң яныма гелип, сөзлерими эшидйән ве оны берҗай эдйән адамың киме меңзейәндигини айдайын: 48 Ол топрагы чуң газып, өйүң дүйбүни гаяның үстүнде гуран адама меңзейәр. Сил гелип, деря җошанда, ол өе уряр, эмма оны гымылдадып хем билмейәр, себәби ол берк гурлупдыр. 49 Йөне кимдир бири сөзи эшидип, берҗай этмесе, оны топрагың үстүнде дүйбүни тутман* җай гуран адама меңзетсе болар. Деря җошуп, өе уранда, ол шол бада юмруляр ве бүтинлей вейран боляр.