Ресулларың ишлери
13 Антиохиядакы ерли йыгнакда пыгамберлер ве мугаллымлар, ягны Барнабас, Нигер дийилйән Симон, киреналы Лукус, Җелиле велаятының хәкими* Хиродес* билен билим алан Манахен хем-де Савул барды. 2 Олар Ехова* гуллук эдип, агыз бекләнлеринде, мукаддес рух: «Барнабас билен Савулы айрып гоюң; мен олары белли бир иш үчин сайладым» дийди. 3 Олар агыз бекләп, дога эденлеринден соң, Барнабас билен Савулың үстүне эллерини гоюп, ёла салдылар.
4 Олар мукаддес рухуң гөркезмеси билен Селевкия, соңра гәмә мүнүп, Кипр адасына гитдилер. 5 Олар Саламисе баранларында, ехудыларың синагогаларында Худайың сөзүни вагыз эдип башладылар. Оларың янында көмекчи хөкмүнде Яхя-да* барды.
6 Барнабас билен Савул Пафоса барянчалар, аданың ичи билен ёл бойы вагыз эдип гитдилер. Пафосда олар Баръешув атлы бир ехудыла душдулар. Ол җадыгөй ве ялан пыгамберди. 7 Баръешув диен адам Сергус Павлусың янында болярды. Сергус велаят хәкими* ве дүшүнҗели адамды. Ол Худайың сөзүни эшитмек ислейәрди, шол себәпли Барнабас билен Савулы янына чагырды. 8 Эмма Элимас* (бу ат «җадыгөй» дийип терҗиме эдилйәр) олара гаршы чыкып башлады, себәби ол велаят хәкиминиң Халыпамыза иман этмегини ислемейәрди. 9 Шонда Савул (оңа Павлус хем дийилйәр) мукаддес рухдан долуп, онуң йүзүне сиңе серетди-де: 10 «Ичи хер хили кеззаплыкдан ве эрбетликден долы Иблис оглы, догрулыгың душманы, сен хачана ченли Ехованың* адыл ёлларына пәсгел берип йөрҗек? 11 Ине, Ехова* саңа җеза берер ве сен көр боларсың, бирнәче вагтлап Гүн шөхлесини гөрмерсиң» дийди. Элимасы шол бада гойы түссе ве гараңкылык гуршап алды. Ол ики яна серменип, өзүне ёл гөркезер ялы, адам гөзлейәрди. 12 Хәким муны гөрүп, Халыпамыза иман этди. Ол Ехова* барада өвренйән затларына хайран галярды.
13 Соңра Павлус ве онуң ёлдашлары Пафосдан гайдып, деңзиң үсти билен Памфилиядакы Перга гелдилер. Эмма Яхя олары гоюп, Иерусалиме доланды. 14 Олар болса Пергадан гайдып, Писидияның Антиохия шәхерине гелдилер. Сабат гүни* синагога бардылар. 15 Ол ерде Мусаның кануны ве Пыгамберлер китабы окаландан соң, синагога ёлбашчылары Павлус билен Барнабаса хабар ёллап: «Адамлар, доганлар, эгер сизиң халкы рухландырмак үчин айтҗак затларыңыз бар болса, бизе гүррүң бериң» дийдилер. 16 Шонда Павлус еринден турды-да, эли билен ышарат эдип, мәрекеден юваш болмагы хайыш этди:
«Адамлар, ысрайыллылар, Худайдан горкянлар, гулак асың. 17 Ысрайыл халкының Худайы бизиң ата-бабаларымызы сайлап, олары җуда бейгелтди. Мүсүрде гелмишек болуп яшанларында, Худай олары гүйчли эли билен алып чыкды. 18 Ол чөлде ата-бабаларымыза 40 йыл төвереги чыдап гезди. 19 Худай Кенганың еди халкыны ёк эдип, шол юрды ысрайыл тайпаларына бөлүп берди. 20 Бу затлар 450 йыл төвереги довам этди.
Шондан соң Худай олара Самувел пыгамбериң дөврүне ченли казылары берипди. 21 Эмма бираз вагтдан олар Худайдан патыша бермеги талап этдилер. Худай хем олара бенямин тайпасындан болан Кишиң оглы Савулы берди. Ол 40 йыл хөкүм сүрди. 22 Худай оны айрып, ерине Давуды патыша белледи. Ол хакда гүвә гечип: „Ессәниң оглы Давут мениң гөвнүме яраян адамдыр. Ол мениң әхли ислегими берҗай эдер“ дийди. 23 Худайың вадасына гөрә онуң неслинден* Ысрайыла Халасгәр, ягны Иса берилди. 24 Ол хениз гелмәнкә, Яхя тутуш ысрайыл халкына тоба эдип, сува чүмдүрилмек барада вагыз эдйәрди. 25 Йөне Яхя гуллугыны тамамлап, адамлара: „Сиз мени ким хасаплаярсыңыз? Мен Месих дәл. Ине, мениң ызымдан бири гелйәр, мен онуң аякгабының багыны-да чөзмәге мынасып дәлдирин“ диерди.
26 Эй Ыбрайымың машгаласының несиллери, Худайдан горкян адамлар, доганлар, Худай бизе халас этҗекдиги барада хабар иберди. 27 Эмма Иерусалимиң яшайҗылары ве ёлбашчылары шол халасгәри кабул этмедилер. Гайтам, оңа хөкүм чыкармак билен, Сабат гүнлери окалян Пыгамберлер китабындакы айдыланлары берҗай этдилер. 28 Онуң өлдүрилмегине хич хили себәп тапмасалар-да, Пилатусдан оны җезаландырмагы талап этдилер. 29 Язгыларда ол хакда айдыланларың әхлисини берҗай эденлеринден соң, оны пүрсден алып, бир мазарда җайладылар. 30 Эмма Худай оны өлүмден дирелтди. 31 Соңра ол Җелиледен Иерусалиме ченли ызына дүшен шәгиртлерине энчеме гүнләп гөрүнди. Хәзир олар бу хакда шаятлык эдйәрлер.
32 Шейлеликде, биз ата-бабаларымыза вада эдилен хош хабары ыглан эдйәрис. 33 Худай Исаны өлүмден дирелдип, бизе, ягны чагаларына берен вадасыны долы берҗай этди. Чүнки икинҗи мезмурда: „Сен мениң оглумсың; шу гүн мен сениң атаң болдум“ дийип язылгы. 34 Худай оны өлүмден дирелтди ве ол инди гайдып өлмезем, чүйремезем. Ол мунуң шейле болҗакдыгыны тассыклап: „Мен гуллукчым Давуда вада берип билдирен вепалы сөйгими сизе хөкман гөркезерин“ дийипди. 35 Башга мезмурда болса: „Сен өз вепалы гуллукчыңың бедениниң чүйремегине ёл бермерсиң“ дийилйәр. 36 Давут өмүрбойы Худайың ислегини берҗай эдип яшады. Соңра ол өлүм укусына гитди ве ата-бабаларының янында җайланды. Онуң бедени-де чүйреди. 37 Эмма Худайың өлүмден дирелдени, ягны Иса чүйреме гөрмеди.
38 Доганлар, мен сизиң гүнәлериңизиң ол аркалы багышланяндыгыны билмегиңизи ислейәрин. 39 Мусаның кануны сизи гүнәден саплап билмеди, эмма Худай ол аркалы догрулыга иман эдйән хер кеси гүнәсиз хасаплар. 40 Шонуң үчин Пыгамберлер китабында язылан затлар башыңыза дүшмез ялы, сересап болуң. Онда шейле язылгы: 41 „Эй әсгермезлик эдйән адамлар, сиз мениң эдйән ишлерими гөрүп, гең галарсыңыз ве ёк болуп гидерсиңиз. Кимдир бири сизиң дөврүңизде эдйән ишлерими җикме-җик гүррүң берсе-де, сиз муңа ынанмарсыңыз“».
42 Павлус билен Барнабас синагогадан чыкып баряркалар, адамлар олардан индики Сабат гүни-де гелип, шейле затлары гүррүң бермеги хайыш этдилер. 43 Синагогадакы йыгнак тамамланандан соң, энчеме ехудылар ве ехуды динине геченлер оларың ызына дүшдүлер. Павлус билен Барнабас хем олары Худайың мерхеметинде галмагы үндедилер.
44 Индики Сабат гүни бүтин шәхериң адамлары диен ялы Ехованың* сөзүни диңлемек үчин йыгнандылар. 45 Ехудылар үйшен мәрекәни гөренлеринде, гөрипликден яңа Павлуса гаршы чыкып, онуң айдян сөзлерине дил етирип башладылар. 46 Павлус билен Барнабас болса батыргайлык билен олара шейле дийдилер: «Худайың сөзүни илки сиз эшитмелидиңиз. Эмма сиз ондан йүз өврүп, эбеди яшайша говушмакдан өзүңизи махрум эдйәрсиңиз. Шол себәпли биз инди башга халклара вагыз эдерис. 47 Чүнки Ехова* бизе: „Мен сизи башга халклара ягтылык сачмагыңыз үчин белледим. Сиз ериң уҗуна ченли адамлара гутулыш хакда ыглан эдерсиңиз“ дийип табшырык берди».
48 Башга халкдан болан адамлар муны эшиденлеринде, бегенип, Ехованың* сөзүни шөхратландырып башладылар. Эбеди яшайша элтйән хакыкаты кабул этмек ислейән адамларың әхлиси иман этдилер. 49 Шейлеликде, Ехованың* сөзи шол юрдуң әхли ерлерине яйрады. 50 Эмма ехудылар хорматланян худайхон аяллары ве шәхериң абрайлы адамларыны Павлус билен Барнабасы ызарламага өҗүкдирдилер. Шонда олары шәхериң чәгинден чыкарып ковдулар. 51 Олар хем аякларының тозаныны какып*, Икония гитдилер. 52 Шәгиртлер болса мукаддес рухдан долуп, шатланмагыны довам эдйәрдилер.