Ресулларың ишлери
19 Аполлос Коринфдекә, Павлус кичи Азияның ичи билен Эфесе гелди. Шол ерде ол кәбир шәгиртлере душды. 2 Павлус олара: «Сиз Исаның шәгирди боланыңызда, мукаддес рухы алдыңызмы?» дийди. Олар: «Биз мукаддес рух барада хич хачан эшитмәндик» дийдилер. 3 Павлус олардан: «Онда сиз нәмәниң эсасында сува чүмдүрилдиңиз?» дийип сорады. Олар хем: «Биз Яхяның таглыматы эсасында сува чүмдүрилдик» дийип җогап бердилер. 4 Шонда Павлус: «Яхяның сува чүмдүрмеги тоба этмеклигиң нышаныды.амлары өзүнден соңра гелҗек бирине, ягны Иса иман этмәге чагырярды» дийди. 5 Олар муны эшиденлеринде, Халыпамыз Исаның ады билен сува чүмдүрилдилер. 6 Павлус оларың үстүне элини гоянда, олара мукаддес рух инип, башга диллерде геплемәге ве пыгамберлик этмәге башладылар. 7 Олар такмынан он ики адамды.
8 Павлус үч айлап синагогада ынандырыҗы делиллери гетирип, Худайың Патышалыгы барада батыргай гүррүң берйәрди. 9 Эмма кәбирлери кесирлик билен иман этмекден боюн гачырып, бу «Ёла*» дил етирдилер. Шонда Павлус шәгиртлери янына алды-да, олардан айрылды ве хер гүн Тиранусың мекдебинде олара сапак берерди. 10 Павлус шол мекдепде ики йыллап тәлим берди. Шейлеликде, кичи Азияда яшаянларың әхлиси, ехудыларам, греклерем Худайың сөзүни эшитдилер.
11 Худай Павлусың үсти билен улы гудратлары гөркезйәрди. 12 Хатда онуң донуны хем-де өңлүгини сыркавларың янына гетиренлеринде, олар сагалярды, җынлар хем олардан чыкярды. 13 Кәбир энтешип йөрен ехудылар хем Халыпамыз Исаның ады билен җынлары ковҗак болуп: «Павлусың вагыз эдйән Исасы аркалы саңа чыкмагы буюрярын» диййәрдилер. 14 Муны ехудыларың Скива атлы улы руханысының еди оглы эдйәрди. 15 Йөне залым рух олара: «Мен Исаны-да, Павлусы-да танаярын, эмма сиз ким?» дийди. 16 Шейлеликде, ичинде җыны болан адам оларың үстүне топулып, эрбет эдип енчди, олар хем эшиксиз ве агыр яраланан халда өйден гачып гитдилер. 17 Бу ваканы Эфесде яшаянларың әхлиси, ехудыларам, греклерем эшитдилер. Шонда хеммелере горкы аралашды, Халыпамыз Исаның ады хем җуда бейгелди. 18 Исаның шәгирди боланларың көпүси гелип, эден эрбет ишлерини ачык боюн алдылар. 19 Шейле-де җадыгөйлик билен мешгулланян адамларың көпүси китапларыны гетирип, хеммелериң өңүнде якдылар. Оларың бахасыны хасапланларында, 50 мүң күмүш пула етди. 20 Шейлеликде, Ехованың* сөзи гитдигиче яйрап, барха гүйчленйәрди.
21 Шу затлардан соң Павлус Македонияның ве Ахаяның ичинден гечип, Иерусалиме бармагы йүрегине дүвди. Ол: «Мен Иерусалимден соң, Риме-де гитмели» дийди. 22 Шейдип, ол ики көмекчисини, ягны Тимотеос билен Эрастосы Македония угратды, өзи болса бирнәче вагт Азияда галды.
23 Шол вагт бу «Ёл*» бабатда улы дава турды. 24 Димитрис атлы бир адам Артемиданың ыбадатханасына меңзеш күмүшден кичиҗик ыбадатханалары ясап, хоҗайынларына көп газанч гетирйәрди. 25 Ол өзи ялы шейле затлары ясаян башга-да адамлары йыгнап, олара шейле дийди: «Адамлар, сиз бу ишден көп гирдеҗи аляндыгымызы говы билйәнсиңиз. 26 Эмма гөршүңиз ве эшидишиңиз ялы, Павлус диен адам диңе Эфесде дәл, эйсем, бүтин Азияда ынандырыҗы делиллери билен адамлары башга пикире эердип, ынсан эллери билен ясалан таңрыларың хакыкы таңры дәлдигини айдяр. 27 Мен диңе бир бизиң эдйән ишимизиң чөкмегинден дәл, эйсем, бейик аял таңрымыз Артемиданың ыбадатханасы абрайдан гачар өйдүп горкярын. Артемида тутуш Азия ве бүтин ер йүзүниң яшайҗылары сежде эдйәр. Инди болса ол шөхратдан махрум болҗак боляр». 28 Муны эшиден адамлар гахар-газаба мүнүп: «Эфеслилериң Артемидасы бейикдир!» дийип, гыгырып башладылар.
29 Шейлеликде, тутуш шәхер галагоплыга дүшди. Адамларың әхлиси театра тарап ылгашып гитдилер. Олар Павлусың көмекчилери болан македониялы Гай билен Аристархусы хем сүйрәп театра алып гирдилер. 30 Шонда Павлус адамларың арасына гирҗек болды, йөне шәгиртлер оңа ёл бермедилер. 31 Хатда байрамчылыклары ве оюнлары гурнаянларың кәбири, ягны Павлуса достларча гараян адамлар оңа хабар ёллап, җаныны ховп астына салмазлык үчин театра бармазлыгы ялбардылар. 32 Догрудан-да, кәбирлери бир зат дийсе, бейлекилер башга зат дийип гыгырышярдылар. Себәби мәреке алҗыраңңылыга дүшүпди, хатда кәбири нәме үчин гелендигини хем билмейәрди. 33 Олар мәрекәниң ичинден Исгендери чекип алдылар, ехудылар хем оны итекләп өңе чыкардылар. Шонда Исгендер халкың өңүнде өзүни гораҗак болуп, эли билен ышарат этди. 34 Эмма онуң ехудыдыгыны биленлеринде, олар гаты сес билен: «Эфеслилериң Артемидасы бейикдир!» дийип, ики сагатлап гыгырып дурдулар.
35 Ахырсоңы, шәхер хәкими мәрекәни көшешдирип, шейле дийди: «Эй эфеслилер, бейик Артемиданың ыбадатханасыны ве онуң гөкден дүшен шекилини гораян Эфес шәхеридир, хей-де, муны билмейән бармы? 36 Бу затлар шүбхесиздир, шонуң үчин сиз рахатлыгы саклаң-да, ойланышыксыз херекет этмеҗек болуң. 37 Сизиң гетирен ики адамыңыз не ыбадатхананы таладылар, не-де таңрымыза дил етирдилер. 38 Эгер Димитрис ве онуң кәрдешлери бу адамлары айыпламак ислейән болсалар, онда олары хөкүм эдилйән гүнлери велаят хәкиминиң* өңүне гетирсинлер. Шонда, гой, олар бири-бирини айыпласынлар. 39 Эгер сизиң пикириңизче, олар биканун бир иш эден болсалар, онда ол кануна лайык хем чөзүлмелидир. 40 Шу гүнки йыгнанышыгың өзи хем бизиң үчин өрән ховплы, себәби мәрекәниң хич хили эсассыз йыгнанандыгы үчин, бизи питнечи хөкмүнде айыпламаклары мүмкин». 41 Ол муны айдып, соңра мәрекәни угратды.