Римлилер
9 Мен Месихиң шәгирди хөкмүнде хакыкаты айдярын; ялан сөзлемейәрин. Ынсабым хем мукаддес рух аркалы 2 гүйчли хасрат чекйәндигиме ве йүрегимде элмыдама агыры дуйяндыгыма шаятлык эдйәр. 3 Мен иман этмейән доганларыма көмек этмек үчин нәлетленип, Месихден айра дүшмәге тайындырын. 4 Мен ысрайыллылар хакда айдярын. Худай олары огуллыга алып, шөхрата етирди. Олар билен әхт баглашып, Канун берди. Өзүне сежде этмәге мынасып сайып, олара вадалары берди. 5 Олар ата-бабаларымызың неслидир; олардан Месих гелендир. Әхли задың үстүнден хөкүм сүрйән Худая бакы шөхрат болсун. Омын.
6 Олар Худайдан айра дүшселер-де, Онуң сөзи ерине етмән галмады. Себәби Якупдан догланларың әхлисине хакыкы ысрайыллы дийип болмаз. 7 Олар Ыбрайымың несли* болсалар-да, Худайың назарында хеммеси Ыбрайымың чагалары дәлдир. Йөне Язгыларда: «Саңа вада берлен несил* Ысхакдан гелер» дийип язылгыдыр. 8 Диймек, Ыбрайымың чагаларының әхлиси Худайың хакыкы чагалары дәлдир. Эмма вада боюнча догланлар Ыбрайымың хакыкы чагаларыдыр*. 9 Себәби Худай: «Мен индики йыл шу вагт гелерин, шонда Сараның оглы болар» дийип вада берипди. 10 Вада диңе бир шонда дәл, эйсем, Ребека Ысхакдан экиз чага гөврели боланда-да берлипди. 11 Худай оларың хайсысыны сайлаҗакдыгыны хениз олар догулманка ве ягшы я-да яман ишлери этмәнкә өңүнден кесгитләпди. Диймек, адамың сайланмагы онуң эдйән ишлерине дәл-де, Худайың ислегине баглыдыр. 12 Худай Ребека: «Улусы кичисине гул болар» дийипди. 13 Себәби Язгыларда-да: «Мен Якубы сөйдүм, Эсавы болса йигрендим» дийлендир.
14 Онда нәме диели? Худай адалатсызмы? Элбетде, ёк! 15 Худай Муса: «Мен киме рехим этмек ислесем, шоңа-да рехим эдерин, киме дуйгудашлык билдирмек ислесем, шоңа-да дуйгудашлык билдирерин» дийипди. 16 Хава, кимдир бириниң сайланмагы онуң ислегине я-да тагалласына* дәл-де, рехимдар Худая баглыдыр. 17 Язгыларда Худай фараона: «Мен сен аркалы гүйҗүми гөркезмек ве бүтин ер йүзүнде адымы ыглан этмек үчин сени дири галдырдым» диййәр. 18 Шейлеликде, Ол ислән адамына рехим эдйәр, ислән адамына болса кесир болмага ёл берйәр.
19 Сен маңа шейле диерсиң: «Нәме үчин Худай хенизем адамлары язгаряр? Онуң ислегине ким гаршы чыкып билер?» 20 Эмма Худая гайтаргы берер ялы, сен ким болупсың? Хей-де, ясалан зат ясана: «Сен мени нәме үчин бейле ясадың?» диерми? 21 Я-да сен күйзегәриң шол бир тоюндан хем хорматланян, хем хорматланмаян* күйзе ясамага ыгтыярының бардыгыны билмейәрмиң? 22 Худай хем эрбет* күйзелере гахарыны ве гүйҗүни гөркезмек ислейәр. Муңа гарамаздан, ол ёк эдилмәге мынасып болан шол күйзелере гахары гелсе-де, сабырлы боляр. 23 Ол муны шөхрат үчин өңүнден тайярлан говы күйзелере*, ягны бизе бейик шөхратыны гөркезмек үчин 24 ве диңе бир ехудыларың дәл, эйсем, әхли халкларың арасындан чагырыланлар үчин этмедими нәме? 25 Ол Хошея пыгамбер аркалы хем шейле дийипди: «Мен халкым болмадык адамлара „халкым“ диерин, сөйүлмейәнлери „сөерин“. 26 Шейле-де „Сиз мениң халкым дәлсиңиз“ дийлен ерде олара „Дири Худайың огуллары“ дийлер».
27 Галыберсе-де, Ишая пыгамбер хем ысрайыллылар хакда шейле дийди: «Ысрайыл огуллары деңиз чәгелери кимин болсалар-да, диңе галынды халас болар. 28 Ехова* ер йүзүнде яшаянлардан хасап сорар ве муны гиҗикдирмез». 29 Шейле-де Ишаяның пыгамберлигине гөрә: «Гошунлар Худайы Ехова* тохум галдырмадык болса, онда бизиң ягдайымыз Содом билен Гоморраныңкы ялы боларды».
30 Онда нәме диели? Башга халклар догрулыга ымтылмасалар-да, иман аркалы Худайың назарында догры хасапландылар. 31 Эмма ысрайыллылар канун аркалы догрулыга етҗек болсалар-да, оңа етип билмедилер. 32 Нәме үчин? Себәби олар иман аркалы дәл-де, эдйән ишлери аркалы догрулыга етерис өйтдүлер. Олар «бүдреме дашына» бүдрәп йыкылдылар. 33 Чүнки шейле язылгыдыр: «Ине! Мен Сионда бүдреме дашыны ве бөвет гаясыны гойярын, эмма оңа иман эден адам лапыкеч болмаз».