Лука
24 Аяллар тайярлан якымлы ыслы отларыны алып, хепдәниң биринҗи гүни* даң билен мазара геленлеринде, 2 онуң агзындакы дашың айрыландыгыны гөрдүлер. 3 Онуң ичине гиренлеринде, Халыпамыз Исаның җеседини тапмадылар. 4 Аяллар муңа хайран галып дуркалар, ине, оларың өңүнде нур сачып дуран эшикли ики адам пейда болды. 5 Аяллар горкуп, ашак бакып дурдулар. Шонда яңкы ики адам шейле дийди: «Сиз нәме үчин дирини өлүлериң арасындан гөзлейәрсиңиз? 6 Ол бу ерде дәл, себәби ол дирелди. Ол энтек Җелиледекә, сизе айдан сөзлерини ядыңыза салың. 7 Ол Ынсан оглуның гүнәкәрлериң элине табшырылып, пүрсе чүйленҗекдигини ве үчүнҗи гүни дирелҗекдигини айдыпды». 8 Шонда аяллар Исаның сөзлерини яда салдылар. 9 Олар мазардан гайдып, 11 ресула ве бейлеки шәгиртлере бар затлары хабар бердилер. 10 Мазара магдалалы Меръем, Янна ве Якубың эҗеси Меръем гидипди. Оларың яны билен гиден бейлеки аяллар хем болан затлары ресуллара гүррүң берйәрдилер. 11 Эмма ресуллар ве бейлеки шәгиртлер аялларың айдянларыны бидерек зат хасаплап, олара ынанмадылар.
12 Петрус еринден турды-да, ылгап мазара гитди. Ол барып, мазарың ичине эглип середенде, диңе җеседиң дашына доланан зыгыр матаны гөрди. Ол гөрен затларына хайран галып, ызына доланды.
13 Шол гүн Исаның ики шәгирди Иерусалимден 11 километр* узаклыкда ерлешйән Эммавус обасына барярды. 14 Олар болуп гечен затлар хакда өз араларында гүррүң эдйәрдилер.
15 Ики шәгирт бу затлар хакда гүррүңдеш болуп барярка, Иса янларына гелип, олар билен биле йөрәп гитди. 16 Эмма шәгиртлер оны танамадылар. 17 Иса олара: «Сиз ёл бойы нәме хакда гүррүң эдип гелйәрсиңиз?» дийди. Шәгиртлер сакландылар-да, оңа тукатлык билен серетдилер. 18 Шонда Клепас атлы шәгирт оңа: «Шу гүнлер Иерусалимде болуп гечен затлар хакда билмейәрсиң велин, сен гелмишег-ә дәлсиң?*» дийди. 19 Иса олардан: «Нәме хакда?» дийип сорады. Олар оңа шейле дийдилер: «Сен Худайың ве адамларың өңүнде гудратлы ишлери ве сөзлери билен пыгамбер хөкмүнде таналан назаретли Иса хакда эшитмедиңми? 20 Улы руханыларымыз ве ёлбашчыларымыз оны өлүме хөкүм эдип, пүрсе чүйледилер. 21 Эмма биз оңа Ысрайылы халас этмек үчин белленен адамдыр дийип умыт эдйәрдик. Бу затларың боланына үч гүн гечсе-де, хич зат болмады. 22 Үстесине-де, арамыздакы кәбир аялларың айданлары бизи хайран галдырды. Олар ир билен мазара баранларында, 23 онуң җеседини тапмандырлар. Аяллар перишделери хем гөрүпдирлер. Перишделер олара Исаның диридигини айдыпдырлар. 24 Арамыздакы шәгиртлериң кәбири хем мазара баранларында, аялларың айдышы ялы, җеседиң ёкдугыны гөрдүлер».
25 Шонда Иса олара шейле дийди: «Эй акылсыз ве дүшүнҗесиз адамлар! Сиз пыгамберлериң айданларына нәме үчин ынанмаярсыңыз? 26 Месих шейле гөргүлери башдан гечирип, шөхрата эе болмалы дәлмиди нәме?» 27 Соңра Иса олара Язгылардакы, ягны Мусадан башлап Пыгамберлер язгыларындакы өзүне дегишли әхли айдыланлары дүшүндирди.
28 Олар оба етенлеринде, Иса ёлуны довам этҗек ялы болуп гөрүнди. 29 Эмма шәгиртлер оңа: «Агшам дүшүп гелйәр, шонуң үчин бизиң билен галай» дийип хайыш этдилер. Иса хем оларың өйүне гитди. 30 Олар билен сачак башында отырка, Иса чөреги алды-да, дога этди*. Соңра оны бөлүшдирип, шәгиртлерине берди. 31 Шонда шәгиртлер оны танадылар; эмма Иса оларың гөзлеринден гайып болды. 32 Олар бири-бирине: «Ол бизиң билен ёлда геплешип гелйәркә, Язгылары долы дүшүндиренде, йүрегимизе гүйчли тәсир этмәндими нәме?» дийишдилер. 33 Олар шол вагтың өзүнде туруп, Иерусалиме гитдилер ве 11 ресулы хем-де бейлеки шәгиртлери, 34 ягны: «Догрудан-да, Халыпамыз дирелипдир, ол Симуна хем гөрнүпдир!» диен доганлары тапдылар. 35 Ики шәгирт хем ёлда болан ваканы ве Исаны чөрек бөлүшинден танандыкларыны гүррүң бердилер.
36 Шәгиртлер бу затлар хакда гүррүң эдип дуркалар, Иса оларың арасында пейда болды-да: «Салам*» дийди. 37 Олар гөзлерине перишде* гөрүнйәндир өйдүп, горкуп алҗырадылар. 38 Шонда Иса олара шейле дийди: «Сиз нәме үчин алҗыраярсыңыз, йүрегиңизде нәме үчин шүбхе дөрейәр? 39 Бу мен, эллериме ве аякларыма середиң; маңа элиңизи дегрип гөрүң, себәби перишдәниң бедени ве сүңки болмаяр. Шонда сиз мениң Исадыгымы билерсиңиз». 40 Ол бу сөзлери айдып, эллерини, аякларыны гөркезди. 41 Эмма шәгиртлер муңа хайран галып, шатлыкдан яңа хенизем ынанып билмән дурдулар. Шонда Иса олара: «Бу ерде иймәге бир зат бармы?» дийди. 42 Шәгиртлер оңа бир бөлек говрулан балык бердилер. 43 Иса хем оны алды-да, гөзлериниң алнында ийди.
44 Иса олара: «Ядыңыздамы, мен хениз яныңыздакам, Мусаның канунында, Пыгамберлер язгыларында ве Зебурда мен хакда язылан әхли затларың долы берҗай болмалыдыгы барада айдыпдым» дийди. 45 Шонда Язгылардакы затларың манысына долы дүшүнмеклери үчин, Иса шәгиртлериниң аң-дүшүнҗесини ачды. 46 Ол шейле дийди: «Язгыларда айдылышына гөрә, Месих эҗир чекип, өлмели ве үчүнҗи гүни дирелмели. 47 Шейле-де онуң ады аркалы гүнәлериң багышланмагы үчин тоба этмелидиги барада Иерусалимден башлап әхли миллетлере вагыз эдилмелиди. 48 Сиз булара шаят болмалысыңыз. 49 Ине, мен сизе Атамың вада эден задыны иберерин. Эмма сиз гөкден шол гүйҗи алянчаңыз, Иерусалимден чыкмаң».
50 Соңра Иса олар билен биле Бетания ченли гитди ве эллерини шәгиртлерине тарап узадып, олары паталады. 51 Иса паталап дурка, шәгиртлеринден айрылып, гөге алынды. 52 Олар хем Иса тагзым этдилер-де, улы шатлык билен Иерусалиме доландылар. 53 Шәгиртлер ыбадатханада ызыны үзмән Худайы шөхратландырярдылар.