Маркус
10 Иса ол ерден гайдып, Иорданың бейлеки тарапында ерлешйән Яхуданың чәклерине барды. Онуң янына ене-де мәреке йыгнанды ве ол хемишекиси ялы олара өвредип башлады. 2 Фарисейлер гелди-де, оны сынаҗак болуп: «Эркек адама хер зат үчин аялындан айрылышмага ругсат берилйәрми?» дийип сорадылар. 3 Иса олардан: «Муса сизе нәхили табшырык берди?» дийип сорады. 4 Олар: «Муса аялыңа талак хатыны* берип, онуң билен айрылышмага ругсат берди» дийдилер. 5 Иса олара шейле дийди: «Ол сизиң доңйүрекдигиңиз үчин шейле табшырык берди. 6 Йөне ярадылышың башында „Худай ынсаны эркек ве аял эдип яратды. 7 Шол себәпли эркек адам ата-энесини гояр 8 ве оларың икиси бир беден болар“, хава, олар инди ики дәл-де, бир бедендир. 9 Шейлеликде, Худайың гошаныны* ынсан айырмасын». 10 Олар өе гиренлеринде, шәгиртлери бу хакда оңа сораг берип башладылар. 11 Иса шейле дийди: «Бири аялы билен айрылышып, башга бирине өйленсе, зына эдип, өңки аялына гаршы гүнә эдйәндир. 12 Эгер аял хем янёлдашы билен айрылышып, башга бирине дурмуша чыкса, зына эдйәндир».
13 Соңра адамлар чагаларыны гетирип башладылар. Олар Исадан чагаларының үстүне элини гоймагыны хайыш этҗек болдулар, эмма шәгиртлери олара кәедилер. 14 Иса муны гөренде, шәгиртлерине нәгилелик билдирип, шейле дийди: «Гой, чагалар яныма гелсин; олара пәсгел бермәң, чүнки Худайың Патышалыгы шейле адамларыңкыдыр. 15 Сизе догрусыны айдярын, Худайың Патышалыгыны чага ялы кабул этмесеңиз, оңа асла гирип билмерсиңиз». 16 Соңра ол чагалары гуҗаклап, оларың үстүне эллерини гойды-да, паталады.
17 Иса ол ерден гайдып барярка, бир адам ылгап гелди-де, онуң өңүнде дыза чөкүп: «Ягшы Мугаллым, эбеди яшайшы мирас алмак үчин, мен нәме этмели?» дийип сорады. 18 Иса оңа шейле дийди: «Сен нәме үчин маңа ягшы диййәрсиң? Худайдан башга хич ким ягшы дәлдир. 19 Сен: „Адам өлдүрме, зына этме, огурлама, ялан шаятлык этме, алдама, ата-энеңи сыла“ диен табшырыклары билйәнсиң». 20 Ол хем: «Мугаллым, мен буларың әхлисини яшлыгымдан бәри берҗай эдип гелйәрин» дийди. 21 Иса бу адамы говы гөрди, оңа середип: «Саңа бирҗе зат етмейәр: гит-де, бар задыңы сатып, гарыплара пайла, шонда гөкде хазынаң болар; соңра гел-де, мениң шәгирдим бол» дийди. 22 Ол адам муңа гынанып, тукат болуп гитди, себәби онуң мал-мүлки көпди.
23 Иса даш-төверегине середип, шәгиртлерине: «Пулы көп адама Худайың Патышалыгына гирмек, гөр, нәхили кын болар!» дийди. 24 Шәгиртлери бу сөзлере гаты гең галдылар. Шонда Иса олара шейле дийди: «Худайың Патышалыгына гирмек, гөр, нәхили кын! 25 Бай адамың Худайың Патышалыгына гирмегинден, дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги аңсатдыр». 26 Олар бу сөзлере хас-да гең галып, оңа*: «Онда ким халас болуп билер?» дийдилер. 27 Иса гөни олара середип: «Адамлар үчин бу мүмкин дәл, йөне Худай үчин мүмкиндир, себәби Худай әхли зады башаряндыр». 28 Шонда Петрус оңа: «Ине, биз әхли задымызы гоюп, сениң ызыңа дүшдүк» дийди. 29 Иса шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, мениң үчин ве хош хабарың хатырасы үчин өйүни, доганларыны, уяларыны, ата-энесини, чагаларыны я-да меллеклерини ташлан хер кес 30 шу дөвүрде ызарламалар билен бирликде 100 эссе көп өйлери, доганлары, уялары, эҗелери, чагалары ве меллеклери алар, гелеҗекде* болса эбеди яшайша говшар. 31 Эмма илкинҗи боланларың көпүси соңкы, соңкулар болса илкинҗи боларлар».
32 Соңра олар Иерусалиме ёла дүшдүлер. Иса олардан өңде барярды, шәгиртлери болса муңа хайран галдылар, эмма оларың ызындан барянлар горкуп башладылар. Шонда Иса ене-де 12 ресулыны гыра чекип, өзи билен болҗак затлары гүррүң берип башлады: 33 «Ине, биз Иерусалиме барярыс, Ынсан оглы улы руханыларың ве канунчыларың элине берлер. Олар оны өлүме хөкүм эдип, өзге миллетлилериң элине табшырарлар. 34 Онуң үстүнден гүлерлер, оңа түйкүрерлер, оны гамчыларлар* ве өлдүрерлер, эмма үч гүнден соң, ол өлүмден дирелер».
35 Зебедейиң огуллары Якуп билен Яхя Исаның янына гелип: «Мугаллым, биз сенден бир зат хайыш этмекчи» дийдилер. 36 Ол: «Сизиң үчин нәме этмегими ислейәрсиңиз?» дийди. 37 Олар: «Саңа шөхрат берленде, бизиң биримизе саг тарапыңда, бейлекимизе чеп тарапыңда отурмага ругсат эт» дийдилер. 38 Эмма Иса олардан: «Сиз нәме сораяныңызы билмейәрсиңиз. Сиз мениң ичйән кәсәмден* ичип билермисиңиз я-да мениң сува чүмдүрилишим ялы, сува чүмдүрилип билермисиңиз?» дийип сорады. 39 Олар хем: «Хава» дийип җогап бердилер. Шонда Иса шейле дийди: «Мениң ичйән кәсәмден ичерсиңиз, мениң сува чүмдүрилишим ялы, сува-да чүмдүрилерсиңиз. 40 Йөне саг я-да чеп тарапымда кимиң отурҗакдыгыны мен дәл-де, Атам чөзйәр».
41 Бейлеки он шәгирт муны эшиденде, Якуба хем-де Яхя нәгиле болуп башладылар. 42 Иса шәгиртлерини чагырып, олара шейле дийди: «Сиз ёлбашчыларың халкларың үстүнден хөкүм сүрйәндигини ве везипели адамларың олара агалык эдйәндигини билйәнсиңиз. 43 Эмма сизиң араңызда бейле болмалы дәлдир; араңызда ким улы болмак ислесе, бейлекилериңизе хызмат этмели. 44 Араңызда бири биринҗи болмак ислесе, ол хеммелериң гулы болмалы. 45 Хатда Ынсан оглы-да өзүне хызмат этдирмек үчин дәл, эйсем, хызмат этмек ве көплериң угрунда җаныны төлег хөкмүнде бермек үчин гелди».
46 Соңра олар Эриха гелдилер. Иса билен онуң шәгиртлери ве улурак мәреке Эрихадан чыкып гелйәркәлер, ёлуң угрунда Бартимай (Тимайың оглы) атлы дилегчилик эдйән бир көр адам отырды. 47 Ол назаретли Исаның гечип баряндыгыны эшиденде: «Эй Давут Оглы, маңа рехим эт!» дийип гыгырып башлады. 48 Шонда көплери оңа кәйәп, юваш болмагыны айтдылар. Эмма ол: «Эй Давут Оглы, маңа рехим эт!» дийип, өңкүден хем батлы сес билен гыгырярды. 49 Иса сакланды-да: «Оны яныма чагырың» дийди. Олар хем көр адамы чагырып, оңа: «Батыр бол! Тур, ол сени чагыряр» дийдилер. 50 Ол донуны чыкарып зыңды-да, деррев аягына галып, Исаның янына барды. 51 Иса оңа: «Сениң үчин нәме эдейин?» дийди. Көр адам хем: «Мугаллым, гөзлерими ене-де гөрер ялы эдәй» дийди. 52 Иса оңа: «Бар, иманың сени сагалтды» дийди. Ол шол бада гөрүп башлады ве Исаның ызына дүшүп гитди.