Ресулларың ишлери
22 «Адамлар, доганлар, аталар, маңа гулак асың, мен сизе болан затлары дүшүндирейин». 2 Олар онуң еврей дилинде йүзленйәндигини эшиденлеринде, хас-да ювашадылар. Шонда Павлус олара шейле дийди: 3 «Мен ехуды ве Киликияның Тарсус шәхеринде догулдым. Йөне шу шәхерде Гамалиелиң хут өзүнден билим алдым ве ата-бабаларымыза берлен Кануны берк берҗай этмеги өврендим. Мен хем сизиң ялы шу гүнлере ченли Худая ыхласлы гуллук эдип гелйәрин. 4 Шу „Ёла*“ эерйәнлери ызарлап, олары өлүме табшырярдым, эркекдир аяллары тутуп, түрмә басдырярдым. 5 Баш руханы билен халкың әхли яшулулары-да муңа шаятдыр. Мен олардан Дамаскдакы ехудылар үчин хат алдым. Себәби шу ёла эерйән шәгиртлери даңып, олары җезаландырмак үчин Иерусалиме гетирмекчидим.
6 Эмма мен ёла дүшүп, Дамаска голайланымда, гүнортан бирденкә даш-төверегими гөкден инен ягтылык гуршап алды. 7 Ере йыкыланымда: „Савул, Савул, сен нәме үчин мени ызарлаярсың?“ диен сес эшитдим. 8 Шонда мен ондан: „Агам, сен ким боларсың?“ дийип сорадым. Ол хем: „Мен сениң ызарлаян назаретли Исаң“ дийди. 9 Янымдакылар ягтылыгы гөрселер-де, мениң билен геплешйәниң нәме диййәндигине дүшүнмедилер. 10 Шонда мен оңа: „Агам, мен нәме этмели?“ дийдим. Ол маңа: „Тур-да, Дамаска гит, нәме этмелидигиң саңа шол ерде айдылар“ дийди. 11 Ягтылыгың гүйчли боландыгы себәпли, гөзлерим көр болды. Шонуң үчин янымдакылар элимден тутуп, мени Дамаска гетирдилер.
12 Шонда Кануна ыхласлы эерйән ве шол ерде яшаян ехудыларың арасында говы абрайы болан Хананя атлы бир худайхон адам 13 яныма гелди. Ол гапдалымда дурды-да: „Савул, доганым, гөзлериң ачылсын!“ дийди. Шол бада гөзлерим ачылып, оны гөрдүм. 14 Ол маңа шейле дийди: „Ата-бабаларымызың Худайы саңа Өз ислегини ачмак ве догручыл Исаны гөрүп, онуң сесини эшитмегиң үчин сени сайлады. 15 Себәби сен гөрен ве эшиден затларыңы хеммелере гүррүң берип, Исаның шаяды болмалысың. 16 Инди болса эгленме. Тур-да, сува чүмдүрил, Худай гүнәлериңи багышлар ялы, Исаның адыны чагыр“.
17 Мен Иерусалиме доланып, ыбадатханада дога эдип дуркам, гөрнүш гөрдүм. 18 Гөрнүшде Халыпамыз маңа: „Чалтрак бол, Иерусалимден чык, себәби олар сениң мен барада эдйән шаятлыгыңы кабул этмезлер“ дийди. 19 Шонда мен оңа шейле дийдим: „Халыпам, олар мениң синагогадан синагога барып, саңа иман эдйәнлери енҗип, түрмә басандыгымы говы билйәрлер. 20 Хатда сениң шаядың Стефанус өлдүриленде-де, мен муны макуллапдым ве шол ерде дуруп, оны өлдүренлериң донларыны гаравулладым“. 21 Эмма ол маңа: „Бар, чүнки мен сени узак ерлердәки халклара ёллаярын“ дийди».
22 Олар Павлусы мундан артык диңләп билмән, батлы сес билен: «Оны ёк эдиң, бейле адам ер йүзүнде яшамага мынасып дәлдир» дийдилер. 23 Адамлар гыгырышярдылар, донларыны чыкарып зыңярдылар ве хова гум совурярдылар. 24 Шол себәпли гошун серкердеси Павлусы эсгерлериң болян җайына әкитмеги буюрды ве оны енҗип*, сораг этмелидигини айтды. Шейдип, ол халкың нәме үчин оңа гаршы чыкандыгыны аныкламакчыды. 25 Эмма олар Павлусы енчмек үчин даңанларында, ол шол ерде дуран йүзбаша: «Римиң раятына хөкүм чыкарман, оны гамчыламак* кануна лайык гелйәрми?» дийди. 26 Йүзбашы муны эшиденде, гошун серкердесиниң янына барды-да: «Сен нәме этмекчи болярсың? Ол Римиң раяты ахырын» дийди. 27 Шонда гошун серкердеси Павлусың янына барды-да: «Ханы айт, сен, догруданам, Римиң раятымы?» дийип сорады. Ол хем: «Хава» дийип җогап берди. 28 Шонда гошун серкердеси: «Мен Римиң раяты болмак үчин уммасыз пул төледим» дийди. Павлус: «Мен болса Римиң раяты болуп догулдым» дийди.
29 Шонда оны гынап, сораг этҗек болуп дуран адамлар дессине ыза чекилдилер. Гошун серкердеси хем Павлусың Римиң раятыдыгыны билип, оны зынҗыра багландыгы үчин горкуп башлады.
30 Эртеси гүн ол Павлусы бошадып, ехудыларың оны нәмеде айыплаяндыкларыны билмек үчин улы руханылара ве Меҗлисиң* әхли агзаларына йыгнанышмагы буюрды. Соңра Павлусы гетирдип, оларың өңүнде дурузды.