Ылхам
22 Соңра перишде маңа яшайыш берйән айна ялы арасса деряның сувуны гөркезди. Ол Худайың ве Гузының тагтындан акып, 2 шәхериң улы көчесиниң ортасындан гечйәрди. Деряның ики тарапында хер йыл 12 сапар, ягны хер ай миве берйән яшайыш агачлары барды. Агачларың япраклары миллетлери сагалтмак үчин өсйәрди.
3 Худай ол шәхери хич хачан нәлетлемез, гайтам, онда Худайың ве Гузының тагты дурар. Ол ерде Худайың гуллары мукаддес гуллугы берҗай эдерлер. 4 Олар Худайың йүзүни гөрерлер, маңлайларында болса онуң ады язылар. 5 Ол ерде гайдып гиҗе болмаз, олара чыраның я-да Гүнүң ягтылыгы хем герек болмаз. Себәби Ехова* Худайың өзи оларың үстүне ягты сачар ве олар патыша болуп бакы хем эбеди хөкүм сүрерлер.
6 Перишде маңа: «Бу сөзлер ыгтыбарлы ве хакдыр; хава, пыгамберлерини ылхамландыран Ехова* Худай тизден болҗак затлары гулларына гөркезмек үчин перишдесини иберди. 7 Ине, мен тизден гелерин. Шу голязмадакы пыгамберлик сөзлерини берҗай эдйән адам багтлыдыр».
8 Мен Яхя, айдылан затлары эшиденимде ве гөренимде, шу затлары гөркезен перишдә сежде этмек үчин дыза чөкдүм. 9 Эмма ол: «Сересап бол! Бейле зат этме! Худая сежде эт! Мен хем сениң ве пыгамбер доганларың хем-де шу голязмадакы сөзлери берҗай эдйәнлер ялы бир гулдурын» дийди.
10 Соңра ол маңа шейле дийди: «Шу голязмадакы пыгамберлик сөзлерине мөхүр басып гизлеме, себәби белленен вагт голайландыр. 11 Гой, эрбетлик эдйән адам эрбетлик этмегини довам этсин, йигренҗи адам хем йигренҗи ишлери этмегини довам этсин; эмма догры адам догрулыкда гезмегини довам этсин, мукаддес адам хем мукаддес болмагыны довам этсин.
12 „Ине, мен тизден гелерин. Мен хер киме өз эден ишине гөрә хакыны бермәге тайындырын. 13 Мен Алфа ве Омега*, биринҗи хем соңкудырын, башлангыч хем-де ахырыдырын. 14 Эшигини юванлар багтлыдыр, себәби олара яшайыш агаҗының янына бармага ыгтыяр берлер ве олар шәхере дервезелеринден гирмәге мүмкинчилик аларлар. 15 Итлер*, җадыгөйлик* билен мешгулланянлар, ахлаксызлык* эдйәнлер, ганхорлар, бутпаразлар, яланы сөййәнлер ве яланчылар болса шәхериң дашында галарлар“.
16 „Мен Иса, бу затлар хакда йыгнаклара шаятлык эдилер ялы, перишдәми иберйәрин. Мен Давудың машгаласындан* ве неслинден болуп, ягты сачян даң йылдызыдырын“».
17 Мукаддес рух ве гелин «Гел!» диййәр. Гой, муны эшидйәнлер хем «Гел!» дийсинлер, гой, сувсан адам гелсин; ислейән адам, гой, яшайыш сувуны мугт алсын.
18 «Мен шу голязмадакы пыгамберлик сөзлерини эшидйән хер кесе шаятлык эдйәрин: Эгер бири шу сөзлере бир зат гошса, Худай оңа шу голязмада язылан җезалары берер. 19 Эгер бири шу голязмадакы пыгамберлик сөзлеринден бир зат айырса, Худай яшайыш агаҗындан оңа берилмели пайы ызына алар ве шу голязмада язылан мукаддес шәхере гирмәге ругсат бермез.
20 Бу затлара шаятлык эдйән шейле диййәр: „Хава, мен тизден гелерин“».
«Омын! Халыпам Иса, гел!»
21 Гой, Халыпамыз Исаның мерхемети мукаддеслер билен болсун.