Ресулларың ишлери
24 Бәш гүн геченден соң, Кайсария шәхерине баш руханы Хананя гелди. Онуң янында бирнәче яшулы ве Тертул атлы дилевар адам барды. Олар хөкүмдар Феликсе Павлусың меселеси бабатда кәбир маглуматлары айтмага гелипдилер. 2 Тертулы чагыранларында, ол Павлусы айыплап, Феликсе шейле дийди:
«Биз сиз аркалы улы парахатлыга эе болдук, сизиң өңденгөрүҗилигиңиз билен халкың ичинде өзгеришликлер боляр. 3 Сизиң Алыхезретлериңиз хөкүмдар Феликс, биз бу затлар үчин сизе хемише чәксиз миннетдардырыс. 4 Мен сизиң көп вагтыңызы алмарын, йөне сабырлы болуп, айтҗак затларымызы гысгача диңлемегиңизи хайыш эдйәрин. 5 Биз бу адамың халк үчин мерги* кимин ховплудыгыны ве назаретлилериң дини топарына* ёлбашчылык эдип, бүтин ер йүзүндәки ехудыларың арасында гозгалаң турузяндыгыны аныкладык. 6 Шейле-де ол ыбадатхананы харам этҗек боланда, биз оны туссаг этдик. 7 *—— 8 Өзүңиз-де оны сораг этсеңиз, айдян әхли затларымызың догрудыгына гөз етирерсиңиз».
9 Ехудылар хем онуң айдянларының догрудыгыны тассыклап, Павлусы айыплаярдылар. 10 Хөкүмдар башыны атып, геплемәге ругсат беренде, Павлус шейле дийди:
«Сизиң энчеме йыл бәри шу халка казылык эдйәндигиңизи билйәндигим үчин, мен сизиң өңүңизде өзүми хөвес билен горарын. 11 Мениң сежде этмек үчин Иерусалиме барандыгыма 12 гүнден көп вагт гечмәндигине өзүңиз хем гөз етирип билерсиңиз. 12 Олар мениң ыбадатханада кимдир бири билен җеделлешип дурандыгымы, синагогада я-да шәхериң бир еринде мәреке үйшүрендигими гөрен дәлдирлер. 13 Хатда маңа гаршы айдян затларыны-да субут эдип билмезлер. 14 Йөне мен оларың «назаретлилериң дини топары» дийип атландырян затларына гөрә яшап, ата-бабаларымың Худайына мукаддес гуллугы берҗай эдйәндигими боюн алярын. Чүнки мен Канунда ве Пыгамберлер китабында әхли айдылан затлара ынанярын. 15 Менем Худая умыт баглап, шу адамларың сабырсызлык билен гарашян задына, ягны хем догруларың, хем эрбетлериң дирелҗекдигине умыт эдйәрин. 16 Шол себәпли мен элмыдама Худайың ве адамларың өңүнде пәк ынсабы сакламага җан эдйәрин. 17 Энчеме йыл геченден соң, мен халкыма пул көмегини бермек ве Худая гурбанлык гетирмек үчин Иерусалиме гелипдим. 18 Олар мениң ыбадатханада Кануна гөрә тәмизленип дуранымы гөренлеринде, мениң янымда үйшен мәреке-де ёкды, гох-галмагалам. Эмма ол ерде Азия велаятындан гелен кәбир ехудылар барды. 19 Эгер шоларың маңа гаршы айтҗак затлары бар болса, гой, гелсинлер-де, мени сизиң өңүңизде айыпласынлар. 20 Я-да шу ере геленлер Меҗлисиң* өңүнде дуран вагтым нәме язык тапан болсалар, гой, айтсынлар. 21 Мен оларың өңүнде дуркам, бары-ёгы: „Мени дирелише умыт эдйәндигим себәпли хөкүм эдйәрлер!“ дийипдим».
22 Эмма Феликс шу «Ёл*» бабатда етерликли затлары билйәндиги үчин душушыгы башга вагта гоюп: «Мен сизиң меселәңиз бабатда гошун серкердеси Лисий геленде карар чыкарарын» дийди. 23 Соңра ол йүзбаша Павлусы туссаглыкда сакламагы, йөне кәбир еңилликлери берип, дост-ярларына онуң аладасыны этмек үчин гелмәге ругсат бермеги буюрды.
24 Бирнәче гүн геченсоң, Феликс аялы Друзила билен гелип (онуң аялы ехудыды), Павлусы гетиртди-де, онуң Месих Иса болан иманы хакда гүррүңини диңледи. 25 Эмма ол Павлусың догручыллык, өзүңе эрк этмеклик ве гелҗекки хөкүм барада берйән гүррүңини диңләнде, горкуп: «Хәзирликче гидибер. Вагтым боланда, мен сени ене-де чагырдарын» дийди. 26 Өзи болса Павлус пул берер дийип умыт эдйәрди. Шол себәпли оны йыгы-йыгыдан гетирдип, гүррүңдеш болярды. 27 Эмма арадан ики йыл геченде, Феликсиң ерине Поркивус Фест хөкүмдар болды. Феликс болса ехудылара яранҗак болуп, Павлусы туссаглыкда галдырды.