Ресулларың ишлери
20 Гох-галмагал ятышанда, Павлус шәгиртлери янына чагырып, олары рухландырды. Соңра олар билен хошлашып, Македония тарап ёла дүшди. 2 Шол ерлере айланып, ол доганлара көп рухландырыҗы сөзлери айтды, соңра Греция гитди. 3 Павлус ол ерде үч ай боландан соң, гәмиде Сирия гитмекчи болды. Эмма ехудыларың оңа гаршы дил дүвшендигини биленде, ол Македонияның үсти билен ызына доланмагы макул билди. 4 Онуң янында вериялы Пирросың оглы Сопатер, селаникли Аристархус билен Секундус, дербили Гай, Тимотеос ве Азиядан болан Тихик билен Трофим барды. 5 Олар бизден өң гидип, Троасда гарашдылар. 6 Эмма Петир* байрамындан соң, биз гәмә мүнүп, Филипиден гайтдык. Бәш гүнде Троаса барып, ол ерде еди гүн болдук.
7 Хепдәниң биринҗи гүни* нахар иймек үчин йыгнанышанымызда, Павлус отуранлара йүзленип, сөз сөзледи. Себәби ол эртеси гүн ёла дүшмекчиди. Онуң гүррүңи ярыгиҗә ченли довам этди. 8 Йыгнанан еримизде, ягны ёкаркы отагда энчеме чыралар янып дурды. 9 Павлус гүррүң берип дурка, әпишгеде отуран Эфтих атлы бир яш оглан уклап галды. Оны гүйчли укы басыпды ве ол үчүнҗи гатдан ашак гачды. Барып гөрселер, ол эййәм өлен экен. 10 Павлус ашак дүшди-де, огланың үстүне эглип, оны гуҗаклады, соңра: «Гох этмәң, ол инди дири» дийди. 11 Соңра Павлус ёкаркы отага чыкды-да, чөрек бөлүшдирип, иймәге башлады. Ол даң атянча, гүррүңини довам этди, соңра ёла дүшди. 12 Олар огланың дирелендигине чәксиз бегенип, оны алып гитдилер.
13 Биз Павлусың айдышы ялы, ондан өң гәмиде Асоса барып, оны шол ерде гаршы алмалыдык. Себәби ол пыяда бармакчыды. 14 Ол Асосда бизиң ызымыздан етенде, оны янымыза алып, Митилене гитдик. 15 Биз ёлумызы довам эдип, эртеси гүн Хигоса бардык, бир гүнден Самоса етдик, ол ерде бираз дурдук-да, ене бир гүнден Милете бардык. 16 Павлус Азияның төверегинде хич хили эгленмек ислемейәрди, шонуң үчин ол Эфесе барман, гөни Иерусалиме гитмеги йүрегине дүвди. Себәби ол Пентикост байрамына етишмәге ховлугярды.
17 Эмма Павлус Милетден Эфесе хабар ёллап, йыгнак яшулуларыны янына чагырды. 18 Яшулулар геленде, Павлус олара шейле дийди: «Сиз мениң Азия гелен илкинҗи гүнүмден бәри, өзүми нәхили алып барандыгымы говы билйәнсиңиз. 19 Мен Худая бүтинлей кичигөвүнлилик* билен гуллук этдим ве ехудыларың эрбет ниетлери себәпли көп гөзяшлар дөкдүм, эҗир чекдим. 20 Мен сизе пейдалы болҗак затлары айтмакдан, көпчүлигиң өңүнде ве өйден-өе өвретмекден чекинмедим. 21 Гайтам, мен хем ехудылара, хем греклере тоба эдип, Худая доланмаклары ве Халыпамыз Иса иман этмеклери үчин биркемсиз шаятлык этдим. 22 Инди болса Худайың рухы мени Иерусалиме гитмәге меҗбур эдйәр*. Йөне ол ерде маңа нәме гарашяндыгыны билмейәрин. 23 Шейле-де мукаддес рух маңа туссаг эдилҗекдигими ве гөрги гөрҗекдигими хер шәхерде гайта-гайта дуйдуряр. 24 Муңа гарамаздан, мен җанымы аямаярын. Мениң үчин эсасы зат: Худайың мерхемети барадакы хош хабары биркемсиз шаятлык эдип билер ялы, алып барян ёлумы ве Халыпамыз Исадан алан гуллугымы соңуна ченли берҗай этсем боляр.
25 Араңызда киме Худайың Патышалыгы барада вагыз эден болсам, инди оларың мени гайдып гөрмеҗекдигини билйәрин. 26 Шол себәпли мен шу гүн сизиң өңүңизде әхли адамларың ганындан азатдыгыма гүвә гечйәрин. 27 Себәби мен Худайың өвүт-несихатларыны сизе хөвес билен гүррүң бердим. 28 Өзүңизе ве тутуш сүрә үнсли болуң. Мукаддес рух сизи Худайың йыгнагына чопанчылык этмегиңиз үчин гөзегчи эдип белләндир, чүнки Ол йыгнагы Оглуның ганы билен сатын алды. 29 Мен гиденимде, араңыза залым мөҗеклериң гирҗекдигини билйәрин, олар сүрә ёвуз дарашарлар*. 30 Сизиң өз араңыздан-да шәгиртлери ызына эертҗек болуп, хакыкаты ёйҗак адамлар чыкар.
31 Шонуң үчин оя болуң, үч йыллап гиҗе-гүндиз сизиң хер бириңизи гөзяшлар билен үндәндигими* унутмаң. 32 Инди болса мен сизи Худая ве онуң мерхеметли сөзүне табшырярын. Ол сөз сизи беркидер ве Худайың мукаддеслере берйән мирасыны алмага көмек эдер. 33 Мен хич кимиң күмшүне, алтынына я эгин-эшигине гөз гыздыран дәлдирин. 34 Сиз мениң өзүми ве янымдакылары эклемек үчин шу эллерим билен зәхмет чекендигими билйәнсиңиз. 35 Мен әхли затда агыр зәхмет чекдим, шейдип, эҗизлере көмек этмелидигиңиз бабатда сизе гөрелде гөркездим. Хава, сиз Халыпамыз Исаның: „Бермек алмакдан хас багтлы эдйәндир“ диен сөзлерини унутмалы дәлсиңиз».
36 Павлус сөзүни тамамландан соң, хеммелер билен биле дыза чөкди-де, дога этди. 37 Шонда Павлусың янындакылар аглашып башладылар ве оны гуҗаклап*, мәхирли огшаярдылар. 38 Эсасан-да, Павлусы гайдып гөрмеҗекдиклери хакда эшитмек олара хас-да агыр дегди. Соңра оны гәмә ченли угратдылар.