Ресулларың ишлери
14 Олар Икония гелип, ехудыларың синагогасына бардылар. Ол ерде өрән говы вагыз эдендиклери үчин, энчеме ехудылар ве греклер иман этдилер. 2 Иман этмедик ехудылар болса башга халкың адамларының аңыны зәхерләп, олары доганлара гаршы өҗүкдирдилер. 3 Шонда олар Иконияда эсли вагт галып, Ехованың* көмеги билен батыргай вагыз этдилер. Худай хем Өз мерхемети хакда шаятлык эдйәнлере аламатлардыр гудратлар гөркезмәге укып берйәрди. 4 Эмма шәхериң яшайҗылары икә бөлүнди; кәбири ехудыларың, кәбири болса ресулларың тарапыны тутдулар. 5 Башга халкың адамлары, ехудылар ве оларың ёлбашчылары ресуллара яманлык эдип, олары дашлаҗак болдулар. 6 Доганлар муны билип, Ликония, Листра, Дербә ве даш-төверекдәки башга шәхерлере гачып гитдилер. 7 Олар баран ерлеринде хош хабары ыглан эдйәрдилер.
8 Листрада бир догабитди майып адам барды. 9 Ол отуран еринден Павлусың гүррүң берйән затларыны диңлейәрди. Павлус оңа сиңе серетди-де, онуң иман эдйәндигини гөрүп, 10 батлы сес билен: «Аягыңа гал» дийди. Ол хем шол бада еринден бөкүп турды-да, йөрәп башлады. 11 Мәреке Павлусың эден задыны гөренде, ликониялыларың дилинде гыгырып: «Таңрылар ынсан кешбине гирип, бизиң янымыза гелипдир!» дийишди. 12 Олар Барнабаса Зевс, Павлуса — гүррүңи алып барандыгы үчин — Гермес дийип ат дакдылар. 13 Зевсиң ыбадатханасы шәхериң голайында ерлешйәрди. Онуң руханысы өкүзлери ве япраклардан ясалан тәчлери шәхериң гирелгесине гетирип, мәреке билен биле гурбанлык берҗек болды.
14 Эмма ресуллар, ягны Барнабас билен Павлус муны эшиденлеринде, донларыны йыртып, мәрекәниң ичине ылгап гирдилер-де, батлы сес билен: 15 «Адамлар, эдйәниңиз нәме? Бизем сизиң ялы адам ахырын. Биз сизиң бош затлардан йүз өврүп, гөги, ери, деңзи ве олардакы бар затлары ярадан дири Худая тарап өврүлмегиңиз үчин, сизе хош хабары вагыз эдйәрис. 16 Ол гечмишде әхли халклара ислән затларыны этмәге ёл берипди. 17 Муңа гарамаздан, Худай ягшы ишлери билен өзи хакда шаятлык этмегини бес этмәнди: гөкден ягмырыны ягдырярды, хер мөвсүмде бол хасыл берйәрди, иймит билен үпҗүн эдип, йүреклериңизи шатлыкдан долдурярды». 18 Ресуллар шу затлары айтсалар-да, халкы гурбанлык гетирмекден зордан сакладылар.
19 Эмма Антиохиядан ве Икониядан ехудылар гелип, мәрекәни ресуллара гаршы өҗүкдирдилер. Олар хем Павлусы дашладылар, соңра оны сүйрәп шәхериң дашына чыкардылар, чүнки ол өлендир өйтдүлер. 20 Йөне шәгиртлер Павлусың дашына үйшенлеринде, ол еринден туруп, шәхере гирди. Эртеси ол Барнабас билен Дербә гитди. 21 Олар шол шәхерде хош хабары вагыз эдип, бирнәче адама шәгирт болмага көмек этдилер. Соңра Листра, Икония ве Антиохия доландылар. 22 Ол ердәки шәгиртлери рухландырдылар ве иманда берк дурмага хөвеслендирип: «Биз Худайың Патышалыгына көп кынчылыклар чекип гирмелидирис» дийдилер. 23 Шейле-де ресуллар дога эдип, агыз бекләп, хер йыгнакда яшулулары белләп, олары Ехова* табшырдылар*.
24 Соңра олар Писидиядан гечип, Памфилия гелдилер. 25 Пергада Худайың сөзүни вагыз эденлеринден соң, Атталия гитдилер. 26 Ол ерден гәмиде Антиохия уградылар. Бу шәхерде яшаян доганлар өң Худайдан Павлус билен Барнабасы паталамагы сорапдылар. Хәзир болса ресуллар ишини долы берҗай эдип гелйәрдилер.
27 Олар Антиохия геленлеринде, йыгнагың агзаларыны үйшүрип, Худайың олар аркалы эден энчеме затларыны ве башга халкларың иман этмеги үчин олара ёл ачандыгыны гүррүң бердилер. 28 Павлус билен Барнабас бирнәче вагт шәгиртлериң янында галдылар.