Маркус
1 Худайың Оглы Иса Месих барадакы хош хабар шейле башланяр: 2 Ишаяның пыгамберлигинде: «Ине, мен сениң өңүңден хабарчымы ёллаярын*. Ол сениң ёлуңы тайярлар. 3 Чөлде бириниң сеси эшидилйәр: „Ехова* үчин ёл тайярлаң! Онуң ёдаларыны догрулаң“» дийип язылгыдыр. 4 Шейлеликде, сува чүмдүрйән Яхя чөле гелип, адамлара гүнәлериниң гечилмеги үчин тоба эдип, сува чүмдүрилмелидигини вагыз эдйәрди. 5 Шонда бүтин Яхуданың ве Иерусалимиң әхли яшайҗылары онуң янына гелдилер. Олар гүнәлерини ачык боюн алярдылар, Яхя хем олары Иордан дерясында сува чүмдүрйәрди. 6 Яхяның дүе йүңүнден гейими, билинде дериден гушагы барды. Ол чекиртге ве ябаны ары балыны иййәрди. 7 Яхя шейле вагыз эдйәрди: «Менден хас ыгтыярлы бири гелйәр. Мен эглип, онуң аякгабының багыны чөзмәге-де мынасып дәлдирин. 8 Мен сизи сува чүмдүрдим, эмма ол сизи мукаддес рух билен чүмдүрер*».
9 Шол гүнлер Иса Җелиләниң Назарет шәхеринден гелди, Яхя хем оны Иордан дерясында сува чүмдүрди. 10 Иса сувдан чыкан бадына, гөгүң ачыландыгыны ве мукаддес рухуң кепдери кимин өз үстүне инип гелйәнини гөрди. 11 Шонда гөкден: «Сен мениң сөйгүли Оглумсың, мен сенден разыдырын» диен сес эшидилди.
12 Соңра Худайың рухы оны деррев чөле алып гитди. 13 Иса 40 гүнләп чөлде болды, шонда Шейтан оны сынады. Чөлде йыртыҗы хайванлар хем барды. Эмма перишделер Иса хызмат этдилер.
14 Яхя туссаг эдиленде, Иса Җелилә гидип, Худайың хош хабарыны вагыз этди. 15 Ол: «Белленилен вагт гелди, Худайың Патышалыгы голайлады. Тоба эдип, хош хабара иман эдиң» диййәрди.
16 Иса Җелиле деңзиниң* кенарындан йөрәп барярка, Симун билен онуң доганы Андреасың деңзе торларыны зыңып дурандыкларыны гөрди. Олар балыкчыдылар. 17 Иса олара: «Мениң ызыма дүшүң. Мен сизи адам тутян балыкчы эдейин» дийди. 18 Олар шол бада торларыны ташлап, онуң ызына дүшдүлер. 19 Иса бираз йөрәнден соң, башга ики доганы, ягны Зебедейиң оглы Якубы ве онуң доганы Яхяны гөрди. Олар гайыкда торларыны беҗерип отырдылар. 20 Иса дессине олары чагырды. Олар хем какасы Зебедейи ве хакына тутулан ишчилери гайыкда гоюп, Исаның ызына дүшдүлер. 21 Соңра хеммеси биле Капернаума гитдилер.
Сабат гүни* гелип етенде, Иса синагога* барып, адамлара өвретмәге башлады. 22 Адамлар онуң өвредишине хайран галдылар, себәби ол канунчылар ялы дәл-де, Худайдан ыгтыяр алан адам хөкмүнде өвредйәрди. 23 Шол вагт синагогада җынлы бир адам барды. Ол гыгырып, шейле дийди: 24 «Эй назаретли Иса, сен бизи нәме этҗек болярсың? Бизи ёк этмек үчин гелдиңми? Мен сениң кимдигиңи говы билйәрин, сен Худайың Мукаддес гуллукчысысың!» 25 Эмма Иса җына кәйәп: «Сем бол-да, онуң ичинден чык!» дийди. 26 Җын адамы гүйчли сандыратды-да*, гаты сес эдип, ондан чыкып гитди. 27 Адамлар муңа хайран галып, өз араларында: «Бу нәме болдугы? Бу бир тәзе таглымат! Онуң хатда җынлара-да буйрук бермәге ыгтыяры бар, олар хем оңа гулак асярлар» дийишдилер. 28 Тизден Иса хакдакы гүррүң Җелиләниң әхли ерлерине яйрады.
29 Соңра олар синагогадан чыкып, Симун ве онуң доганы Андреасың өйүне гитдилер. Якуп билен Яхя хем оларың янындады. 30 Симуның гайыненесиниң гызгыны галып, сыркав ятырды. Олар муны деррев Иса айтдылар. 31 Иса онуң янына барып, элинден тутды-да, еринден турузды. Шонда онуң гызгыны айрылды ве ол геленлере хызмат эдип башлады.
32 Гүн яшып, агшам дүшенде, онуң янына әхли сыркав ве җынлы адамлары гетирдилер. 33 Шәхериң әхли яшайҗылары шол өйүң гапысының агзына үйшдүлер. 34 Иса дүрли кеселли көп адамлары сагалтды, энчеме җынлары ковуп чыкарды. Иса җынлара геплемәге ругсат бермейәрди, себәби олар онуң Месихдигини билйәрдилер.
35 Ирден хениз гүн догманка, Иса туруп, дашары чыкды ве адамсыз ере гидип, дога этмәге башлады. 36 Шонда Симун ве бейлеки шәгиртлер оны гөзлемәге чыкдылар. 37 Олар Исаны тапанларында: «Хеммелер сени гөзләп йөр» дийдилер. 38 Эмма Иса олара: «Йөрүң, башга ере, голайдакы шәхерлере гиделиң. Мен ол ерлерде-де вагыз этмели, себәби мен шонуң үчин гелдим» дийди. 39 Шейлеликде, ол бүтин Җелиләни айланып, синагогаларда вагыз эдйәрди ве җынлары ковуп чыкарярды.
40 Исаның янына хейвере* кеселли бир адам гелип, дыза чөкди-де: «Эгер сен ислесең, мени тәмиз эдип билерсиң» дийип ялбарды. 41 Исаның оңа йүреги авап, элини узатды-да, оңа дегрип: «Ислейәрин, тәмиз бол!» дийди. 42 Ол шол бада хейвере кеселинден сагалып, тәмиз болды. 43 Соңра Иса оңа берк табшырык берип: 44 «Бу хакда хич киме айдайма, йөне гит-де, өзүңи рухана гөркез ве сагаландыгың үчин, Мусаның табшырышы ялы, гурбанлык гетир. Бу руханылара шаятлык болар» дийди-де, оны деррев угратды. 45 Эмма ол Исаның янындан гайдып, болан ваканы хеммелере гүррүң берди, шонда бу гүррүң әхли ерлере яйрады. Шол себәпли Иса шәхере аркайын гирип билмейәрди ве адамларың ёк ерлеринде болярды. Шонда-да онуң янына әхли ерлерден адамлар гелйәрди.