Маркус
8 Шол гүнлер Исаның янына ене-де улы мәреке йыгнанды. Оларың иймәге хич затлары галмансоң, ол шәгиртлерини янына чагырып, шейле дийди: 2 «Мәрекә йүрегим аваяр, олар үч гүн бәри мениң янымда, иере-де хич затлары галмады. 3 Эгер олары өйлерине ач гойберсем, ёлда ысгындан гачарлар. Оларың кәбири болса гаты узакдан гелипдирлер». 4 Шәгиртлери оңа: «Бу чола ерде шунча адамы доюрмак үчин чөреги ниреден тапалы?» дийдилер. 5 Иса олардан: «Нәче чөрегиңиз бар?» дийип сорады. Олар: «Еди» дийип җогап бердилер. 6 Шонда Иса мәрекә ерде отурмагы табшырды. Соңра еди чөреги алды-да, Худая миннетдарлык билдирди, чөреклери бөлүшдирип, шәгиртлерине берди, олар хем мәрекә пайладылар. 7 Оларда бирнәче кичи балыклар хем барды. Иса Худая миннетдарлык билдирди-де, олары хем пайламагы табшырды. 8 Олар ийип доянларындан соң, артып галан бөлеклери йыгнадылар. Шонда еди саны улы себет долды. 9 Иенлериң саны 4 мүңе голай эркек адамды. Соңра Иса олары өйлерине угратды.
10 Иса деррев шәгиртлери билен гайыга мүнүп, Далмануса гитди. 11 Ол ерде фарисейлер Исаның янына гелип, онуң билен җедел эдип башладылар ве оны сынаҗак болуп, гөкден бир аламат гөркезмегини сорадылар. 12 Иса шонда улудан демини алды-да, шейле дийди: «Бу несил нәме үчин аламат агтаряр? Сизе догрусыны айдярын, оңа хич хили аламат гөркезилмез». 13 Бу сөзлери айдып, ол фарисейлериң янындан гайтды, ене-де гайыга мүнүп, деңзиң бейлеки кенарына гечди.
14 Эмма шәгиртлери яны билен чөрек алмагы ятдан чыкарыпдырлар. Гайыкда екеҗе чөрекден башга иере хич зат ёкды. 15 Иса олара: «Хүшгәр болуң, фарисейлериң хамырмаясындан ве Хиродесиң хамырмаясындан сересап болуң» дийип, айдың дуйдурыш берди. 16 Шонда шәгиртлери чөрек алмандыклары хакда өзара җеделлешип башладылар. 17 Иса муны билип, олара шейле дийди: «Нәме үчин чөрек хакда җеделлешйәрсиңиз? Сиз хенизем дүшүнмедиңизми? Акыл етирмек шейле кынмы? 18 „Сизиң гөзүңиз болуп-да, гөрмейәрмисиңиз? Гулагыңыз болуп-да, эшитмейәрмисиңиз?“ Ядыңыздамы, 19 мен бәш чөреги 5 мүң эркек адама бөлүшдирип беренимде, артып галан чөреклерден нәче себет долдурыпдыңыз?» Олар: «Он ики» дийип җогап бердилер. 20 «Еди чөреги 4 мүң эркек адама бөлүшдирип беренимде, артып галан чөреклерден нәче улы себет долдурыпдыңыз?» Олар: «Еди» дийип җогап бердилер. 21 Шонда Иса олара: «Бу затларың манысына хенизем дүшүнмедиңизми?» дийди.
22 Олар Бетсайда баранларында, Исаның янына бир көр адамы гетирдилер. Адамлар Иса ялбарып, оны сагалтмагы хайыш этдилер. 23 Иса ол адамың элинден тутуп, обадан чыкарды. Соңра онуң гөзлерине түйкүрди-де, оңа эллерини гоюп: «Сен бир затлары гөрйәрмиң?» дийип сорады. 24 Ол төверегине гарап: «Мен адамлары гөрйәрин. Олар агаҗа меңзейәрлер, йөне йөрейәрлер» дийди. 25 Иса ене-де эллерини онуң гөзлерине гойды, шонда ол адам сагалып, әхли зады айдың гөрүп башлады. 26 Иса оны өйүне уградып: «Шу оба барайма» дийди.
27 Иса шәгиртлери билен Кайсария-Филипи обаларына барярка, олардан: «Адамлар маңа ким диййәрлер?» дийип сорады. 28 Олар: «Сува чүмдүрйән Яхя, кәбири Ыляс, кәбири болса пыгамберлериң биридир диййәрлер» дийип җогап бердилер. 29 Ол: «Сиз маңа ким диййәрсиңиз?» дийип сорады. Петрус: «Сен Месихсиң» дийип җогап берди. 30 Шонда Иса олара муны хич киме айтмазлыгы берк табшырды. 31 Шейле-де Иса Ынсан оглуның көп эҗир чекмелидиги, яшулулар, улы руханылар, канунчылар тарапындан инкәр эдилҗекдиги, адамларың оны өлдүрҗекдиги ве үч гүнден соң дирелдилҗекдиги хакда гүррүң берип башлады. 32 Хава, ол әхли зады ачык айтды. Шонда Петрус оны гыра чекип, оңа гаршы чыкып башлады. 33 Иса ондан өврүлип, шәгиртлерине серетди-де, Петруса: «Чекил өңүмден, Шейтан!* Себәби сен Худайың дәл-де, адамларың пикир эдиши ялы пикирленйәрсиң» дийип кәеди.
34 Иса мәрекәни ве шәгиртлерини янына чагырып, шейле дийди: «Ким мениң ызыма эермек ислесе, өзүнден гечсин-де, җебир пүрсүни* алып, ызыма дүшсүн. 35 Ким җаныны* халас этмек ислесе, оны йитирер, йөне мениң угрумда ве Патышалык барадакы хош хабар үчин җаныны йитирен адам оны халас эдер. 36 Догрудан-да, адам бүтин дүнйәни газанып, өз җаныны* йитирсе, мунуң нәме пейдасы бар? 37 Ол әхли задыны берип-де, җаныны* халас эдип билерми нәме? 38 Ким шу зынахор*, гүнәли неслиң арасында мениң шәгирдимдигине ве мениң сөзлеримден утанса, Ынсан оглы-да мукаддес перишделери билен билеликде Атасының шөхраты билен геленде, оңа шәгирдим диймәге утанар».