Маркус

9 Иса шәгиртлерине: «Сизе догрусыны айдярын, шу ерде дуранларың кәбири Худайың Патышалыгының улы гүйч билен гелшини гөрмән өлүми асла датмаз» дийди. 2 Алты гүн геченсоң, Иса Петрусы, Якубы ве Яхяны янына алып, бир бейик дага чыкды. Шонда оларың гөзлериниң алнында Исаның даш кешби өзгерди. 3 Онуң эгин-эшиги ап-ак болуп, шөхле сачып башлады. Ер йүзүнде хич ким эгин-эшиги шейле агардып билмесе герек. 4 Шейле-де олара Ыляс ве Муса гөрүнди, олар Иса билен геплешип дурдулар. 5 Шонда Петрус Иса йүзленип: «Мугаллым*, бу ер бизиң үчин дийсең говы. Бизе үч чадыр гурмага ругсат бер: бирини саңа, бирини Муса, бирини Ыляса» дийди. 6 Аслында, ол нәме дийҗегини билмейәрди, себәби олар җуда горкдулар. 7 Шонда бир булут гелип, олары гуршап алды-да, онуң ичинден: «Бу мениң сөйгүли Оглум. Оңа гулак асың» диен сес эшидилди. 8 Олар даш-төверегине середенлеринде, янларында Исадан башга хич кими гөрмедилер.

9 Дагдан дүшүп гелйәркәлер, Иса олара гөрен затларыны, тә Ынсан оглы өлүмден дирелйәнчә, хич киме айтмазлыгы берк табшырды. 10 Олар бу сөзлере чынлакай гарадылар. Йөне онуң өлүмден дирелмегиниң нәме аңладяндыгы хакда өз араларында гүррүң эдйәрдилер. 11 Шонда олар Иса йүзленип: «Нәме үчин канунчылар илки Ыляс гелмели диййәрлер?» дийип сорадылар. 12 Иса олара шейле дийди: «Илки Ыляс гелмели ве әхли затлары дүзетмели; йөне Язгыларда айдылышы ялы, Ынсан оглы көп эҗир чекип, язгарылмалы дәлми нәме? 13 Эмма мен сизе диййәрин, аслында, Ыляс гелди, йөне Язгыларда айдылышы ялы, олар өз халанларыны эдип, оны өлдүрдилер».

14 Соңра олар бейлеки шәгиртлериң янына бардылар. Гөрселер, оларың дашына улы мәреке үйшүпдир, канунчылар хем олар билен җеделлешип дуран экенлер. 15 Мәреке Исаны гөрен бадына, хайран галып, онуң билен саламлашмак үчин янына ылгадылар. 16 Иса олардан: «Сиз олар билен нәме хакда җеделлешйәрсиңиз?» дийип сорады. 17 Мәрекәниң арасындан бири шейле җогап берди: «Мугаллым, мен оглумы сениң яныңа гетирдим, себәби ичинде оны геплетмейән җын бар. 18 Оглумың тутгайы тутанда, ол агзындан көпүрҗик чыкарып, дишини гыҗаяр ве ысгындан гачяр. Шәгиртлериңден онуң ичинден җыны ковуп чыкармагы хайыш этдим, эмма олар башармадылар». 19 Иса шейле җогап берди: «Эй имансыз несил, мен хачана ченли сизиң билен болмалы? Сизе хачана ченли чыдамалы? Огланы яныма гетириң». 20 Олар хем оны Исаның янына гетирдилер. Җын Исаны гөрен бадына, огланы титредип, ере зыңды. Ол йыкылды-да, тогаланып, агзындан көпүрҗик чыкарып башлады. 21 Иса онуң какасындан: «Оглуң хачандан бәри эҗир чекйәр?» дийип сорады. Ол хем шейле дийди: «Чагалыгындан бәри. 22 Ол көпленч өзүни бир ода, бир сува уруп өлдүрҗек боляр. Эгер сен оны сагалдып билсең, бизе хайпың гелсин, көмек эт». 23 Иса оңа: «Сен нәме үчин „сагалдып билсең“ диййәрсиң? Иманы бар адам үчин әхли зат мүмкиндир» дийди. 24 Огланың какасы шол бада гаты сес билен: «Мен иман эдйәрин! Мениң иманымы беркит!» дийди.

25 Иса мәрекәниң ылгап гелйәндигини гөренде, җына кәйәп: «Геплетмейән ве эшитдирмейән җын, саңа буйрук берйәрин, огланың ичинден чык-да, гайдып оңа гирме!» дийди. 26 Җын огланы гыгырдып, гүйчли тутгайыны тутдурды-да, онуң ичинден чыкды. Чага ерде өли ялы ятырды. Шонда адамларың көпүси: «Ол өлди!» дийишдилер. 27 Иса болса огланың элинден тутды-да, оны галдырды, ол хем турды. 28 Шәгиртлери Иса билен өе гирип, икичәк галанларында, ондан: «Биз нәме үчин җыны чыкарып билмедик?» дийип сорадылар. 29 Иса олара: «Бейле җыны диңе дога аркалы Худайдан көмек сорап чыкарып боляр» дийди.

30 Олар бу ерден гайдып, Җелиләниң үсти билен гитдилер. Иса өзүниң ниредедигини хич кимиң билмегини ислемейәрди. 31 Ол шәгиртлерине: «Ынсан оглы душманларың элине берлер, олар оны өлдүрерлер. Эмма ол өлдүрилсе-де, үч гүнден соң дирелер» дийип гүррүң берди. 32 Шәгиртлери онуң айданларына дүшүнмедилер, йөне ондан сорамага-да чекиндилер.

33 Соңра олар Капернаума гелдилер. Иса өйде отырка, шәгиртлеринден: «Ёлда нәме барада җеделлешдиңиз?» дийип сорады. 34 Олар хич зат җогап бермедилер, себәби ёлда өз араларында кимиң улудыгы барада җеделлешипдилер. 35 Шонда Иса отурды-да, 12 ресулыны янына чагырып: «Ким улы болмак ислесе, ол хеммелерден кичи болуп, башгалара хызмат этмели» дийди. 36 Соңра бир чаганы алды-да, оларың өңүнде дурузды; оны гуҗаклап, шәгиртлерине шейле дийди: 37 «Ким шейле чагалары мениң адымың хатырасы үчин кабул этсе, мени кабул эдйәндир; мени кабул эдйән адам болса, диңе мени дәл, эйсем, мени Иберени-де кабул эдйәндир».

38 Яхя оңа: «Мугаллым, биз бир адамың сениң адың билен җынлары ковуп чыкаряндыгыны гөрдүк. Бизиң ызымыза дүшмейәндиги үчин, оңа муны этдирмеҗек болдук» дийди. 39 Эмма Иса шейле дийди: «Оңа пәсгел бермәң, себәби мениң адым билен гудратлы ишлери эдйән адам шол бир вагтың өзүнде мен хакда хич хили эрбет сөз айтмаз. 40 Себәби бизе гаршы болмадык адам бизиң тарапымыздадыр. 41 Сизе догрусыны айдярын, Месихиң шәгирди боландыгыңыз үчин, сизе бир кәсе сув берен адам сылагсыз галмаз. 42 Эмма ким иман эдйән песгөвүнли адамларың иманының говшамагына* себәп болса, бойнуна эшегиң айлаян дегирмен дашыны асып, деңизде гарк боланы хас говы боларды.

43 Эгер сениң элиң гүнә этмегиңе* себәп болян болса, оны кес-де ташла. Ики элиң билен Җәхеннеме* ташлананыңдан, майып болуп яшайша говшаның говудыр. 44 *—— 45 Эгер сениң аягың гүнә этмегиңе* себәп болян болса, оны кес-де ташла. Ики аягың билен Җәхеннеме* ташлананыңдан, аяксыз болуп яшайша говшаның говудыр. 46 *—— 47 Эгер гөзүң саңа гүнә этмегиңе* себәп болса, оны оюп ташла. Ики гөзли болуп Җәхеннеме* ташлананыңдан, бир гөзли болуп Худайың Патышалыгына гирениң говудыр. 48 Җәхеннемде не гурт* өлйәндир, не-де от сөнйәндир.

49 Нахара дуз атылышы ялы, шейле адамлар хем отдан гечирилмелидир. 50 Дуз говудыр, йөне ол тагамыны йитирсе, сен оны нәдип дузлы эдип билҗек? Яшайшыңыз дузлы болсун, бирек-бирек билен парахатлыгы саклаң».