Маркус
11 Олар Иерусалимиң голайындакы Зейтун дагында ерлешйән Бефагия ве Бетания голайланларында, Иса ики шәгирдини ёллап, 2 шейле дийди: «Шу оба барың, оңа гирениңизде, хениз хич кимиң мүнмедик даңылгы дуран тайхарыны гөрерсиңиз. Оны чөзүң-де, шу ере гетириң. 3 Бири сизе: „Нәме эдйәрсиңиз?“ дийсе, сиз: „Ол Халыпамыза герек, оны деррев ызына гетирип берерис“ дийиң». 4 Олар гидип, ёлуң угрунда гапыда даңылгы дуран тайхары тапып, онуң йүпүни чөздүлер. 5 Кәбирлер муны гөрүп: «Тайхары нәме үчин чөзйәрсиңиз?» дийип сорадылар. 6 Шәгиртлер хем Исаның айдышы ялы җогап бердилер, шонда адамлар олара хич зат диймедилер.
7 Олар тайхары Исаның янына гетирип, үстүне донларыны атдылар. Иса хем онуң үстүнде отурды. 8 Шейле-де көп адамлар донларыны чыкарып, ёла язярдылар, кәбирлери болса ёлуң угрундакы агачларың шахаларыны алып, ере дүшейәрдилер. 9 Онуң өңүнден ве ызындан барян адамлар гыгырып, шейле диййәрдилер: «Эй Худай, ялбарярыс, оны* халас эт! Ехованың* адындан гелйәне шөхрат болсун! 10 Атамыз Давудың голайлап гелйән Патышалыгына шөхрат болсун! Эй гөкдәки Худайымыз, ялбарярыс, оны халас эт!» 11 Ол Иерусалиме гиренсоң, ыбадатхана барды. Иса ол ерде даш-төверекдәки затлара серетди, эмма вагт гичди, шол себәпли 12 ресулыны алып, Бетания гитди.
12 Эртеси олар Бетаниядан гайдып гелйәркәлер, Иса аҗыкды. 13 Ол узакдан япраклан бир инҗир агаҗыны гөрди. Иса инҗир иймек үчин янына баранда, япракдан башга зат тапмады. Себәби инҗириң бишйән вагты дәлди. 14 Шонда ол: «Гой, сенден гайдып хич ким инҗир иймесин» дийди. Шәгиртлер хем муны эшитдилер.
15 Олар Иерусалиме гелдилер. Иса ыбадатхана гирип, ол ердәки әхли сатыҗылары ве алыҗылары ковуп башлады, пул чалышянларың столларыны, кепдери сатянларың отургычларыны агдарды. 16 Ол хич киме ыбадатхананың ичи билен зат гечирмәге ругсат бермеди. 17 Шейле-де ол адамлара: «Язгыларда: „Мениң өйүм әхли миллетлер үчин дога эдилйән ер болар“ дийип язылгы дәлми нәме? Сиз болса оны гаракчыларың меканына өвүрдиңиз» дийип өвредйәрди. 18 Улы руханылар ве канунчылар муны эшиденлеринде, оны өлдүрмегиң угруны гөзләп башладылар; йөне олар ондан горкярдылар, себәби бүтин мәреке онуң өвредишине хайран галярды.
19 Гүн яшып угранда, олар шәхерден чыкдылар. 20 Эртеси ирден ёлда баряркалар, олар шол инҗир агаҗының көки билен гурандыгыны гөрдүлер. 21 Шонда Петрусың бир гүн өң болан вака ядына дүшүп: «Мугаллым, серет! Сениң нәлетлән инҗир агаҗың гурапдыр» дийди. 22 Иса оңа шейле дийди: «Худайың әхли зады эдип билйәндигине иман эт. 23 Сизе догрусыны айдярын, бириңиз шу дага „Ериңден гал-да, өзүңи деңзе зың“ дийсе ве айдан затларына хич хили шүбхеленмән, гайтам, оларың ерине етҗекдигине ынанса, бу хөкман болар. 24 Шол себәпли сизе диййәрин, дога эдип, дилейән әхли затларыңызы алҗакдыгыңыза иман этсеңиз, олары хөкман аларсыңыз. 25 Сиз дога этмекчи боланыңызда, гөвнүңизе деген адамы багышлаң, шонда гөкдәки Атаңыз хем сизиң этмишлериңизи багышлар». 26 *——
27 Олар ене-де Иерусалиме гелдилер. Иса ыбадатханадака, улы руханылар, канунчылар ве яшулулар гелип: 28 «Сен бу затлары кимиң гүйҗи билен эдйәрсиң? Саңа булары этмәге ким ыгтыяр берди?» дийдилер. 29 Иса олара шейле дийди: «Менем сизе бир сораг берҗек. Оңа җогап берсеңиз, мен бу затлары кимиң ыгтыяры билен эдйәндигими айдайын. 30 Яхя сува чүмдүрмек ыгтыярыны Худайдан* алдымы я-да адамлардан? Ханы, җогап бериң». 31 Олар өз араларында шейле дийишдилер: «Эгер „Худайдан*“ дийсек, ол бизе „Онда нәме үчин оңа ынанмадыңыз?“ диер. 32 Эмма биз нәдип „адамлардан“ дийип билерис?» Олар мәрекеден горкярдылар, себәби адамлар Яхяны пыгамбер хасаплаярды. 33 Шонда олар Иса: «Биз билмейәрис» дийип җогап бердилер. Иса хем олара: «Онда менем бу затлары кимиң ыгтыяры билен эдйәндигими айтмарын» дийди.