Маркус
12 Соңра Иса олара мысаллар билен гүррүң берип башлады: «Бир адам экин мейданында үзүм агачларыны отурдып, оларың дашына хаят айлаяр ве үзүм сыкылян ер тайярлап, гөзегчилик этмек үчин бир диң гуряр. Соңра үзүмчилигини багбанлара кәрендесине берйәр-де, өзи башга юрда гидйәр. 2 Хасыл дөври геленде, ол өз үзүмчилигинден бираз миве алмак үчин багбанларың янына гулуны иберйәр. 3 Эмма олар гулы уруп, оңа хич зат бермән гойберйәрлер. 4 Соңра хоҗайын башга бир гулуны иберйәр, багбанлар онуң келлесине уруп кемсидйәрлер. 5 Ол ене-де бирини уградяр, багбанлар оны өлдүрйәрлер. Олар хоҗайының башга-да иберен энчеме гулларының кәбирини уруп, кәбирини өлдүрйәрлер. 6 Хоҗайының сөйгүли оглы барды. Ахырында, ол оны иберип: „Оглумы-ха сыларлар“ дийип пикир эдйәр. 7 Эмма багбанлар өз араларында „Бу үзүмчилигиң мирасдүшери. Гелиң, оны өлдүрип, экин мейданыны өзүмизе алалың!“ диййәрлер. 8 Шейдип, олар оны алып, өлдүрйәрлер-де, үзүмчиликден чыкарып зыңярлар. 9 Шейлеликде, үзүмчилигиң эеси нәме эдер? Ол гелер-де, багбанлары өлдүрер, үзүмчилиги болса башгалара берер. 10 Сиз Язгыларда: „Гурлушыкчыларың герек дәл дийип зыңан дашы иң ваҗып даш* болды. 11 Муны Ехова* этди, бу бизиң үчин өрән геңдир“ дийлени асла окамадыңызмы?»
12 Шонда олар Исаны туссаг этмек үчин пурсат гөзләп башладылар, себәби мысалың өзлери хакда айдыландыгына дүшүндилер. Йөне халкдан горкдулар, шонуң үчинем онуң янындан гитдилер.
13 Инди олар Исаны сөзүнде тутмак үчин кәбир фарисейлери ве Хиродесиң тарапдарларыны* онуң янына ибердилер. 14 Олар гелдилер-де, шейле дийдилер: «Мугаллым, биз сениң догручылдыгыңы, адамлара яранҗак болмаяндыгыңы ве оларың дереҗесине серетмән, гайтам, Худайың ёлуны хакыката лайык өвредйәндигиңи билйәрис. Патыша* салгыт төлемек догрумы я-да ёк? 15 Биз төлемелими я-да төлемели дәл?» Иса оларың икийүзлүлик эдйәндигини билип: «Сиз нәме үчин мени сынаярсыңыз? Ханы, маңа бир динар* гөркезиң» дийди. 16 Олар хем бир динар бердилер. Иса олардан: «Мунуң йүзүнде кимиң суратыны ве адыны гөрйәрсиңиз?» дийип сорады. Олар: «Патышаның*» дийип җогап бердилер. 17 Шонда Иса: «Онда патышаныңкыны патыша, Худайыңкыны Худая бериң» дийди. Олар муны эшидип, хайран галдылар.
18 Соңра дирелише ынанмаян саддукейлер* гелип, оңа шейле дийдилер: 19 «Мугаллым, Мусаның язмагына гөрә, бир адамың чагасы болман дүнйәден өтүп, ызында аялы галса, онда доганы оңа өйленип, неслини довам этмели. 20 Бир машгалада еди доган барды. Оларың биринҗиси өйленди, йөне несил галдырман арадан чыкды. 21 Икинҗи доганы онуң аялына өйленди, йөне ол хем перзентсиз дүнйәден өтди. Үчүнҗиси билен хем шейле болды. 22 Шейдип, еди доганың хеммеси чагасыз дүнйәден өтди. Ахырында, ол аял хем арадан чыкды. 23 Доганларың едиси-де оңа өйленипди. Инди дирелишде ол хайсысының аялы болар?» 24 Иса олара шейле дийди: «Сиз Язгылара-да дүшүнмейәрсиңиз, Худайың гүйҗүни-де билмейәрсиңиз. Ине, шонуң үчинем ялңышярсыңыз. 25 Олар диреленде не өйленерлер, не-де дурмуша чыкарлар, олар гөкдәки перишделер ялы боларлар. 26 Сиз Мусаның китабында янып дуран гырымсы агач барада окамадыңызмы? Худай өлүлериң дирелҗекдиги хакда айданда, ол Муса шейле дийипди: „Мен Ыбрайымың Худайы, Ысхагың Худайы ве Якубың Худайы“. 27 Ол өлүлериң дәл-де, дирилериң Худайыдыр. Сиз җуда ялңышярсыңыз».
28 Бир канунчы гелип, оларың җеделлешйәндигини ве Исаның олара говы җогап берендигини эшидип, ондан: «Табшырыкларың иң ваҗыбы хайсы?» дийип сорады. 29 Иса шейле җогап берди: «„Эй Ысрайыл, диңле, бизиң Худайымыз Ехова* — еке-тәк Ехова* Худайдыр. 30 Ехова* Худайыңы бүтин йүрегиң, бүтин җаның*, бүтин аң-дүшүнҗәң ве бүтин гүйҗүң билен сөй“. 31 Икинҗи табшырык хем шудур: „Якыныңы өзүңи сөйшүң ялы сөй“. Шу ики табшырыкдан улы табшырык ёкдур». 32 Канунчы оңа шейле дийди: «Мугаллым, сен хакыката лайык, догры айтдың, „Худай еке-тәкдир, ондан башга худай ёкдур“. 33 Оны бүтин йүрегиң, бүтин аң-дүшүнҗәң, бүтин гүйҗүң билен сөймели, якыныңы-да өзүңи сөйшүң ялы сөймели. Булар әхли берилйән гурбанлардан* хас ваҗыпдыр». 34 Иса онуң пайхаслы җогап берендигини гөрүп: «Сен Худайың Патышалыгына гирмекден узакда дәлсиң» дийди. Шондан соң хич ким оңа сораг бермәге милт эдип билмеди.
35 Иса болса ыбадатханада өвретмегини довам эдип, шейле дийди: «Канунчылар нәме үчин Месихе Давудың оглы диййәрлер? 36 Давудың хут өзи мукаддес рухуң тәсири билен шейле дийипди: „Ехова* мениң Халыпама: „Душманларыңы аякларың астында гойянчам, мениң саг тарапымда отур“ дийди“. 37 Эгер Давут оңа Халыпам диен болса, онда Месих нәдип онуң оглы боляр?»
Улы мәреке онуң сөзлерини хөвес билен диңлейәрди. 38 Иса сөзүни довам эдип, шейле дийди: «Канунчылардан сересап болуң. Олар узын донлары гейип айланмагы говы гөрйәрлер, базарларда адамларың хормат билен саламлашмакларыны ислейәрлер. 39 Синагогаларда өңдәки* хатарларда ве тойларда иң абрайлы ерлерде отурмагы халаярлар. 40 Олар дул аялларың өйлерини* талаярлар, гөз үчин узын-узын догалар эдйәрлер. Хөкүм гүнүнде олар хас агыр җеза сезевар боларлар».
41 Соңра Иса ыбадатханада пул атылян гутулары гөрүп болайҗак ерде отурып, адамларың гутулара пул атышыны сынлап башлады ве энчеме байларың көп теңңе атяндыкларыны гөрди. 42 Ине, бир дул аял гелип, икиҗе* теңңе* атды. 43 Шонда Иса шәгиртлерини янына чагырып, шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, бу гарып дул аял пул атан адамларың хеммесинден хем көп атды. 44 Себәби хеммелер өзлеринден артаныны атдылар, эмма ол мәтәчлик чекйәнем болса, барҗа задыны атды».