Лука

11 Бир гезек Иса дога эдип боландан соң, шәгиртлериниң бири янына гелип: «Халыпам, Яхяның өз шәгиртлерине өвредиши ялы, бизе-де дога этмеги өврет» дийди.

2 Ол хем шәгиртлерине шейле дийди: «Дога эдениңизде: „Атам, гой, сениң адың мукаддес болсун. Патышалыгың гелсин. 3 Гүнделик чөрегимизи бизе хер гүн бер. 4 Бизе бергиси болан* адамлары багышлайшымыз ялы, сен-де гүнәлеримизи багышла; бизи сынага салма*“ дийиң».

5 Соңра ол шейле дийди: «Айдалы, сизиң бириңиз ярыгиҗе достуңызың янына барып, „Достум, маңа үч саны чөрек карз берәй. 6 Ёлдан гечип барян бир достум гелди велин, оңа хөдүр эдере задым ёк“ диййәрсиңиз. 7 Эмма ол ичерден: „Бимаза этмесене, гапы эййәм япылды, чагаларым хем янымда дүшекде ятыр. Мен туруп, саңа хич зат берип билҗек дәл“ диййәр. 8 Сизе диййәрин, эгер ол достлук хатырасы үчин еринден туруп, сизе хич зат бермесе, эрҗеллигиңиз үчин герек задыңызы хөкман берер. 9 Шонуң үчин сизе диййәрин, дилемегиңизи довам эдиң, сизе берлер; агтармагыңызы довам эдиң, тапарсыңыз; гапыны какмагыңызы довам эдиң, сизе ачарлар. 10 Себәби дилән алар, агтаран тапар, гапыны какана ачарлар. 11 Эйсем, хайсы ата оглы балык диләнде, балыга дерек оңа йылан берер? 12 Я-да юмуртга диләнде, оңа ичян берер? 13 Эгер сиз эрбет болуп-да, чагаларыңыза говы совгатлары берип билйән болсаңыз, онда гөкдәки Атаңыз Өзүнден диләнлере хас-да көп мукаддес рухуны бермезми нәме?!»

14 Соңра ол бир адамың ичинден оны лал эден җыны ковуп чыкарды. Җын чыканда, ол адам гепләп башлады. Мәреке муңа өрән гең галды. 15 Эмма кәбири: «Ол җынлары җынларың хөкүмдары Беелзебул* аркалы ковуп чыкаряр» дийдилер. 16 Башгалар болса оны сынамак үчин гөкден бир аламат гөркезмегини сорадылар. 17 Иса оларың пикирини билип, шейле дийди: «Өз арасында агзала болан патышалык йыкылар. Өз арасында агзала болан машгала хем даргар. 18 Шонуң ялы-да эгер Шейтан хем өз-өзүне гаршы чыкян болса, онуң патышалыгы нәдип дурар? Чүнки сиз маңа җынлары Беелзебулың гүйҗи билен ковуп чыкарярсың диййәрсиңиз. 19 Эгер мен җынлары Беелзебулың гүйҗи билен ковуп чыкарян болсам, онда сизиң шәгиртлериңиз олары кимиң гүйҗи билен чыкарярлар? Ине, шонуң үчин-де сизиң шәгиртлериңиз ялңышяндыгыңызы субут эдерлер. 20 Эгер мен җынлары Худайың гүйҗи* билен ковуп чыкарян болсам, онда Худайың Патышалыгы сизе гелип етдигидир, йөне сиз муңа дүшүнмедиңиз. 21 Гүйчли ве говы ярагланан адам өйүни горанда, хич ким онуң эмләгини огурлап билмез. 22 Эмма онуң өзүнденем хас гүйчли бири оңа гаршы чыкып, оны еңсе, онуң бил баглан әхли ярагларыны алар ве алан затларыны башгалар билен пайлашар. 23 Мениң тарапымда болмадык маңа гаршыдыр. Маңа адамлары йыгнамага көмек этмедик олары менден ковяндыр.

24 Залым рух адамың ичинден чыканда, чөллери айланып, дынч алмага ер гөзлейәр. Тапып билмән, өз-өзүне: „Гел, чыкып гайдан өйүме доланайын“ диййәр. 25 Ол геленде, өйүң арассаланып, безелендигини гөрйәр. 26 Соңра гидип, өзүнден хем хас залым еди рухы алып гелйәр-де, шол өйде яшап башлаяр. Шейлеликде, ол адамың ягдайы өңкүсинден-де эрбет боляр».

27 Иса муны айдып дурка, мәрекәниң ичинден бир аял гыгырып: «Сени дүнйә индирен ве саңа сүйт берен аял, гөр, нәхили багтлы!» дийди. 28 Эмма ол: «Ёк, Худайың сөзүни эшидип, оны берҗай эдйәнлер багтлыдыр!» дийди.

29 Мәреке үйшенде, Иса шейле дийди: «Бу залым несил аламат гөзлейәр, эмма оңа Юнусың аламатындан башга аламат гөркезилмез. 30 Юнусың ниневиялылара аламат болшы ялы, Ынсан оглы-да бу несле аламат болар. 31 Хөкүм гүни Гүндогарың аял патышасы шу несил билен дирелип, олары язгарар. Себәби ол Сүлейманың пайхасыны диңлемек үчин ериң аңры уҗундан гелипди. Эмма бу ерде Сүлеймандан хас бейик бири бардыр. 32 Хөкүм гүни Ниневияның яшайҗылары шу несил билен дирелип, олары язгарар. Себәби Юнус пыгамбер вагыз эденде, олар тоба эдипдилер. Ине, бу ерде болса Юнусдан-да бейик бири бар. 33 Бири чыраны яканда, оны гизлин ерде я-да себедиң* ашагында гоймаяр. Гайтам, өе гиренлер ягтылыгы гөрер ялы, оны чыраданың үстүнде гойярлар. 34 Бедениң чырасы гөздүр. Эгер гөзүң сада* болса, онда бүтин бедениң хем ягты болар. Эмма гөзүң эрбет* болса, бедениң хем гараңкы болар. 35 Шонуң үчин, сересап бол, сендәки ягтылык гараңкы болаймасын. 36 Эгер бүтин бедениң ягты болуп, онда хич хили гараңкылык болмаса, ол саңа эдил чыра ялы ягтылык берер».

37 Иса сөзүни тамамланда, бир фарисей оны өйүне мыхманчылыга чагырды. Ол хем барып, сачак башында отурды. 38 Эмма фарисей онуң нахар иймезден өң элини ювмандыгыны* гөрүп, хайран галды. 39 Халыпа оңа шейле дийди: «Фарисейлер, сиз гап-чанакларың дашыны арассалаярсыңыз, эмма ичиңиз ачгөзлүкден ве эрбет хөвеслерден долудыр. 40 Акылсызлар! Эйсем, дашыны ярадан Худай ичини хем яратмадымы нәме? 41 Гарыплара ягшылык эдениңизде, муны йүрекден эдиң. Шонда бүтинлей арасса боларсыңыз. 42 Вай гүнүңизе, фарисейлер, себәби сиз нарпызың, порсыкертиң, башга-да дүрли өсүмлүклериң ондан бир бөлегини берйәрсиңиз, йөне Худайың адалатындан ве сөйгүсинден йүз өвүрйәрсиңиз! Бу затлары этмәге борчлудыңыз, йөне башга затлардан хем йүз өвүрмели дәлдиңиз. 43 Вай гүнүңизе, фарисейлер, себәби сиз синагогаларда өңдәки хатарларда отурмагы ве базарларда адамларың сизе хормат билен салам бермеклерини говы гөрйәрсиңиз! 44 Вай сизиң гүнүңизе, себәби сиз гөрүнмән галан мазарчылыга меңзейәрсиңиз. Адамлар онуң үстүнден йөресе-де, ол барада билмейәрлер!»

45 Бир канунчы муны эшидип: «Мугаллым, сен бу сөзлери айдып, бизи-де кемсидйәрсиң» дийди. 46 Иса шейле дийди: «Канунчылар, вай сизиң хем гүнүңизе, себәби сиз адамлара гөтерип билмеҗек йүклерини берйәрсиңиз, өзүңиз болса оңа бармагыңызы-да дегирмейәрсиңиз!

47 Вай гүнүңизе, себәби сиз ата-бабаларыңызың өлдүрен пыгамберлери үчин мазарчылык гурярсыңыз. 48 Ата-бабаларыңызың эден ишлерини билсеңиз-де, олары макуллаярсыңыз, олар пыгамберлери өлдүрдилер, сиз болса олара мазарлар гурярсыңыз. 49 Ине, шонуң үчин хем Худай өз акылдарлыгы билен шейле дийди: „Мен олара пыгамберлери ве ресуллары иберерин, олар кәбирини өлдүрерлер, кәбирини ызарларлар. 50 Шейлеликде, башлангычдан* бәри әхли пыгамберлериң дөкүлен ганы шу несилден соралар. 51 Хабылың ганындан башлап, Худайың өйи билен гурбанлык сыпасының арасында өлдүрилен Зекерияның дөкүлен ганына ченли җогап берерлер“. Хава, сизе диййәрин, оларың дөкүлен ганы шу несилден соралар.

52 Вай гүнүңизе, эй канунчылар! Сиз билимиң ачарыны алып, не өзүңиз гирдиңиз, не-де гирмек ислейәнлере ёл берйәрсиңиз».

53 Иса ол ерден чыканда, канунчылар ве фарисейлер чар тарапдан гысып, онуң үстүне сораг барыны ягдырярдылар. 54 Себәби олар Исаны сөзүнде тутмак үчин бахана гөзлейәрдилер.