Лука

12 Шол вагт мүңлерче адамлар йыгнанып, бири-бирини гысып дуркалар, Иса өңүрти шәгиртлерине йүзленип, шейле дийди: «Фарисейлериң хамырмаясындан әгә болуң, себәби олар икийүзлүдир. 2 Чүнки пугта яшырылса-да, ачылмаҗак ве хич хили билинмән галҗак гизлин зат ёкдур. 3 Гараңкылыкда айдан задыңыз ягтылыкда эшидилер, ички отагларыңызда пышырдап айданларыңыз җайларың үчеклеринден ыглан эдилер. 4 Достларым, сизе диййәрин, бедени өлдүрип-де, башга хич зат эдип билмейән адамлардан горкмаң. 5 Гайтам, адамы өлдүрип, оны Җәхеннеме* ташлап билйән Худайдан горкуң. Хава, сизе диййәрин, Шондан горкуң. 6 Бәш серче ики теңңә* сатыляр, шейле дәлми? Эмма Худай оларың екеҗесини-де унутмаяр*. 7 Сизиң болса башыңыздакы сачыңыз хем саналгыдыр. Шонуң үчин горкмаң, сиз көп серчелерден-де хас гымматлысыңыз.

8 Сизе диййәрин, эгер бири адамларың өңүнде мениң шәгирдимдигини айтмага чекинмесе, Ынсан оглы-да оны Худайың перишделериниң өңүнде өз шәгирди хасапламага чекинмез. 9 Эмма ким адамларың өңүнде менден йүз өвүрсе, мен хем Худайың перишделериниң өңүнде ондан йүз өврерин. 10 Кимдир бири Ынсан оглуна дил етирсе, ол багышланар. Эмма мукаддес руха дил етирен адам багышланмаз. 11 Адамлар сизи җемагатың*, хөкүмдарларың ве ыгтыярлы адамларың өңүне элтенлеринде, өзүңизи горамак үчин нәме диерин я-да нәдип айдарын дийип алада этмәң. 12 Себәби шол сагат мукаддес рух сизе нәме диймелидигини өвредер».

13 Шонда мәрекеден бири: «Мугаллым, доганыма айт, гой, ол какамдан галан мирасы мениң билен пайлашсын» дийди. 14 Иса оңа: «Эй адам, ким мени сизе казы я-да арачы эдип белледи?» дийди. 15 Соңра Иса мәрекә: «Хүшгәр болуң, өзүңизи хер хили ачгөзлүкден гораң. Себәби адамың эмләги көп болса-да, онуң яшайшы бу затлара баглы дәлдир» дийди. 16 Бу бабатда Иса олара бир мысал гүррүң берди: «Бир бай адамың меллеги бол хасыл берйәр. 17 Ол өз янындан: „Мен нәме этсемкәм, дәнәми йыгнамага ерим ёк?“ дийип пикир эдйәр. 18 Соңра ол: „Говусы, мен шейле эдейин: аммарларымы йыкып, хас улуларыны гурайын ве әхли бугдайымы хем-де бар эмләгими шол ере йыгнайын. 19 Соңра өз-өзүме шейле диерин: Мен көп йыллара етҗек зат йыгнадым. Шонуң үчин ийип-ичип, җанымы хошал эдейин“ диййәр. 20 Эмма Худай оңа: „Эй акмак, шу гиҗәниң өзүнде сениң җаныңы аларлар. Шонда йыгнан затларың киме галар?“ дийди. 21 Худайың назарында бай болман, өзи үчин байлык йыгнаян адамың ягдайы шейле боляндыр».

22 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Шонуң үчин сизе диййәрин, нәме иерин дийип җаныңыз хакда я-да нәме геерин дийип бедениңиз хакда алада этмегиңизи бес эдиң. 23 Себәби җан иймитден ве беден эгин-эшикден хас гымматлыдыр. 24 Гаргалара* середиң: олар не экйәрлер, не-де аммарлара йыгнаярлар; йөне шонда-да Худай олары иймитлендирйәр. Эйсем, сиз гушлардан хас-да гымматлы дәлми нәме? 25 Сизиң хайсыңыз алада эдип, өмрүңизи азаҗык* болса-да узалдып билйәрсиңиз? 26 Эгер сиз шу йөнекейҗе зады башармаян болсаңыз, онда галан затлар хакда нәме үчин алада эдйәрсиңиз? 27 Гүллериң* өсүшине сын эдиң: олар не зәхмет чекйәрлер, не-де өзлери үчин эшик өрйәрлер. Эмма мен сизе диййәрин, хатда шан-шөхрата эе болан Сүлейман патыша-да шейле овадан гейнен дәлдир. 28 Эгер шу гүн бар болуп, эртир оҗага ташланян мейдан өсүмликлерини Худай шейле гейиндирйән болса, онда ол сизи хас-да артык гейиндирмезми нәме, эй иманы азлар! 29 Шонуң үчин нәме иерин, нәме ичерин дийип алада этмегиңизи бес эдиң. 30 Себәби бу затларың барына дүнйәдәки адамлар ымтылярлар, эмма Атаңыз оларың сизе герекдигини билйәндир. 31 Гайтам, хемише Худайың Патышалыгыны агтарың, шонда бу затлар хем үстүне гошулып берлер.

32 Горкма, эй кичи сүри, чүнки Атаңыз сизе Патышалыгы бермеги макул билди. 33 Эмләгиңизи сатың-да, гарыплара пайлаң*. Өзүңизе көнелмеҗек пул торбасыны эдинип, гөкде хич хачан гутармаҗак хазына топлаң. Себәби ол ере не огрулар гирйәндир, не-де оны гүе иййәндир. 34 Хазынаңыз ниреде болса, йүрегиңиз хем шол ерде болар.

35 Эгин-эшигиңиз гейилги, өзүңиз хем тайын болуң*, чыраңыз якылгы болсун. 36 Тойдан гайдып гелйән хоҗайыныны гаршылаян хызматкәрлер ялы болуң. Себәби хоҗайыны гелип, гапыны каканда, олар дессине ачып билерлер. 37 Хоҗайыны геленде, оя болан хызматкәрлер нәхили багтлы! Сизе догрусыны айдярын, ол билини гушар-да*, хызматкәрлерини сачак башында отурдып, олара хызмат эдер. 38 Эгер ол гиҗе я-да ярыгиҗе, хатда ярыгиҗеден соң гелип, оларың оядыгыны гөрсе, ол хызматкәрлер нәхили багтлы! 39 Йөне шуны билип гоюң: эгер өй эеси огрының хайсы вагтда гелҗекдигини билседи, онда өйүни таламага ёл бермезди. 40 Сиз хем тайын болуң, себәби Ынсан оглы сизиң гарашмаян сагадыңызда гелер».

41 Шонда Петрус: «Халыпам, сен бу мысалы диңе бизе айдярмың я-да башгалара-да?» дийип сорады. 42 Халыпамыз хем оңа шейле җогап берди: «Аслында, хызматкәрлере* вагтлы-вагтында нахар пайларыны бермек үчин, хоҗайының беллеҗек вепалы ве пайхаслы иш доландырыҗысы* ким? 43 Хоҗайыны гайдып геленде, хызматкәриниң айдылан затлары эдип йөрендигини гөрсе, ол хызматкәр нәхили багтлы! 44 Сизе догрусыны айдярын, ол оны бүтин эмләгиниң үстүнден белләр. 45 Эгер шол гул өз ичинден „Хоҗайыным гиҗә галяр“ дийип, бейлеки гуллары ве гырнаклары уруп, өзи-де ийип-ичип, серхошлык эдип башласа, 46 хоҗайыны онуң гарашмаян гүни ве осламаян сагады гелер. Шонда ол гулуна агыр җеза берер ве оны бивепалык эдйәнлериң арасына ташлар. 47 Соңра ол хоҗайынының ислегини билип-де, йөне тайын болмадык я-да онуң табшыранларыны этмедик гулуны энчеме гезек урмагы буйрар. 48 Эмма хоҗайынының ислегине дүшүнмедик, йөне урулмага мынасып ишлери эден гулы аз енҗерлер. Догрудан-да, киме көп зат берлен болса, ондан көп зат хем талап эдилер, киме көп зат ынанылан болса, ондан хас көп зат хем талап эдилер.

49 Мен ер йүзүне от якмак үчин гелдим, эгер ол эййәм якылан болса, онда мен мундан артык нәме исләйин? 50 Догрудан-да, мен үйтгешик бир сува чүмдүрилмеги башдан гечирмели, ол тамамланянча, мен гаты хасрат чекйәрин! 51 Мен ер йүзүне парахатлык гетирмек үчин гелендирин өйдйәрмисиңиз? Ёк, сизе диййәрин, мен парахатлык дәл-де, агзалалык гетирмәге гелдим. 52 Мундан бейләк өйде бәш адамың арасында агзалалык дөрәр, үчүси икисине гаршы, икиси-де үчүсине гаршы болар. 53 Атасы оглуна, оглы хем атасына гаршы чыкар, энеси гызына, гызы хем энесине гаршы чыкар, гайыненеси гелнине, гелни хем гайыненесине гаршы чыкар».

54 Соңра Иса мәрекә шейле дийди: «Сиз гүнбатарда булудың пейда боландыгыны гөрен бадыңыза, „Харасат турар“ диййәрсиңиз, бу шейле-де боляр. 55 Гүнортадан елиң өвүсйәндигини гөрениңизде, „Гаты ыссы болар“ диййәрсиңиз, бу шейле-де боляр. 56 Эй икийүзлүлер, сиз ерде ве асманда болян аламатлары сайгарып билйәрсиңиз, йөне нәме үчин хәзир болян затларың манысына дүшүнҗек болмаярсыңыз? 57 Сиз нәмәниң догрудыгыны нәме үчин аныкламаярсыңыз? 58 Айдалы, сен давагәриң билен хәкимиң янына барярсың. Хениз ёлда баряркаң, давагәриң сени казының элине табшырманка, онуң билен даваңы чөзҗек бол. Ёгсам, казы сени гаравула табшырар, ол хем сени түрмә ташлар. 59 Саңа диййәрин, иң соңкы теңңәңи* берйәнчәң, сен ол ерден чыкмарсың».