Яхя
21 Шондан соң Иса шәгиртлерине Тиберия деңзиниң* кенарында гөрүнди. Бу шейле болуп гечди. 2 Ол ерде Симун Петрус, Экиз дийилйән Томас, Җелиләниң Кана шәхеринден болан Натаныел, Зебедейиң огуллары ве башга-да ики шәгирт барды. 3 Симун Петрус олара: «Мен балык тутмага барярын» дийди. Олар: «Биз хем сениң билен гитҗек» дийдилер. Шейлеликде, олар гайыга мүндүлер-де, гитдилер, йөне шол гиҗе хич зат тутуп билмедилер.
4 Даң атанда, Иса кенарда дурды, эмма шәгиртлер оны танамадылар. 5 Иса олардан: «Балаларым, сизиң иере задыңыз бармы?» дийип сорады. Олар: «Ёк!» дийип җогап бердилер. 6 Шонда Иса: «Торы алың-да, гайыгың саг тарапына ташлаң, шонда тутарсыңыз» дийди. Олар торы ташланларында, балыкларың көплүгинден яңа, оны чекип чыкарып билмедилер. 7 Шонда Исаның сөйгүли шәгирди Петруса: «Ол Халыпамыз!» дийди. Симун Петрус муны эшиденде, эгни ялаңач боландыгы үчин үстүне бир зат гейди-де, деңзе бөкди. 8 Бейлеки шәгиртлер болса балыкдан долы торы ызларындан сүйрәп, гайыкда йүзүп бардылар. Себәби олар кенардан узакда дәлдилер, аралык бары-ёгы 100 метр* төверегиди.
9 Олар кенара баранларында, одуң үстүнде бишип дуран балыгы ве янында дуран чөреги гөрдүлер. 10 Иса олара: «Тутан балыгыңыздан бираз гетириң» дийди. 11 Шонда Симун Петрус гайыгың янына барды-да, ичи уллакан балыклардан долы торы чекип, кенара чыкарды. Онуң ичинде 153 саны балык барды. Балыклар шейле көп болса-да, тор йыртылманды. 12 Иса олара: «Гелиң, эртирлик эдиниң» дийди. Шәгиртлериниң хич бири ондан: «Сен ким боларсың?» дийип, сорап билмеди. Себәби хеммеси онуң Халыпаларыдыгыны билйәрдилер. 13 Иса чөреги алды-да, олара берди. Соңра балыгы хем шейле этди. 14 Бу Исаның диреленден соң, шәгиртлерине үчүнҗи сапар гөрнүшиди.
15 Олар эртирлик эдинип боланларында, Иса Симун Петруса йүзленип: «Эй Яхяның оглы Симун, сен мени булардан* артык сөййәрмиң?» дийип сорады. Ол хем: «Хава, Халыпам, сени җуда сөййәндигими өзүң билйәрсиң» дийип җогап берди. Иса оңа: «Гузуларымы отлат» дийди. 16 Иса икинҗи гезек ондан: «Эй Яхяның оглы Симун, сен мени сөййәрмиң?» дийип сорады. Ол хем: «Хава, Халыпам, сени җуда сөййәндигими өзүң билйәрсиң» дийди. Иса оңа: «Гузуларымы бак» дийди. 17 Иса үчүнҗи гезек ондан: «Эй Яхяның оглы Симун, сен мени сөййәрмиң?» дийип сорады. Петрус онуң үчүнҗи гезек: «Сен мени сөййәрмиң?» дийип сорандыгына гынанып: «Халыпам, сен әхли зады билйәрсиң; сени җуда говы гөрйәндигими хем билйәрсиң» дийди. Иса оңа: «Гузуларымы отлат. 18 Саңа догрусыны айдярын, сен яшкаң, өзүң гейнип, ислән ериңе гидйәрдиң. Йөне гарран чагыңда, сен элиңи узадарсың, сени башга бири гейиндирер ве ислемейән ериңе алып гидер» дийди. 19 Ол шейле диймек билен, Петрусың нәхили өлүм билен Худайы шөхратландырҗакдыгыны гөркезди. Соңра болса оңа: «Ызыма эермегиңи довам эт» дийди.
20 Петрус ызына өврүленде, Исаның говы гөрйән шәгирдиниң ызларына дүшүп гелйәндигини гөрди. Ол агшамлык нахарында Исаның дөшүне япланып, ондан: «Халыпам, саңа дөнүклик этҗек ким?» дийип соран шәгиртди. 21 Петрус оны гөренде, Иса йүзленип: «Халыпам, бу хакда нәме айдарсың?» дийди. 22 Иса оңа: «Эгер мен гелйәнчәм, онуң галмагыны ислейән болсам, бу нәме үчин сени биынҗалык эдйәр? Сен ызыма эермегиңи довам эт» дийди. 23 Шонда доганларың арасында бу шәгирт өлмез диен гүррүң яйрады. Эмма Иса онуң өлмеҗекдигини гөз өңүнде тутманды, ол йөне бир: «Эгер мен гелйәнчәм, онуң галмагыны ислейән болсам, бу нәме үчин сени биынҗалык эдйәр?» дийипди.
24 Шу затлара шаятлык эден ве олары язан шол шәгиртдир. Биз онуң шаятлыгының хакыкатдыгыны билйәрис.
25 Аслында, Исаның башга-да эден затлары көпдүр, йөне оларың әхлиси җикме-җик язылса, онда олар дүнйә сыгмаз дийип пикир эдйәрин.